Kalijum-sulfat
Nazivi | |
---|---|
Drugi nazivi
Potašum-sulfat
| |
Identifikacija | |
ECHA InfoCard | 100.029.013 |
E-brojevi | E515(i) (regulator kiselosti, ...) |
MeSH | Nickel+carbonate |
Svojstva | |
Molarna masa | 174,259 g/mol (анхидрид) |
Agregatno stanje | Bela kristalna supstanca |
Gustina | 2,66 g/cm3, анхидрован |
11.1 g/100 ml (20 °C) | |
Struktura | |
Kristalna rešetka/struktura | ortorombična |
Opasnosti | |
Glavne opasnosti | Iritant |
R i S-oznake | nema |
Srodna jedinjenja | |
Drugi anjoni
|
Kalijum-hidrogensulfat Kalijum-sulfit Kalijum-bisulfit Kalijum-persulfat |
Drugi katjoni
|
Litijum-sulfat Natrijum-sulfat Magnezijum-sulfat |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25°C [77°F], 100 kPa). | |
Reference infokutije | |
Kalijum-sulfat je neorgansko hemijsko jedinjenje hemijske formule K2SO4.
Rasprostranjenost u prirodi
[uredi | uredi izvor]Javlja se u velikim količinama u raznim dvogubim solima u štasfurtskim naslagama, kao što su šenit i kainit, koji i služe za dobijanje kalijum-sulfata.[1]
Dobijanje
[uredi | uredi izvor]Šenit se odvaja hlađenjem iz vrućeg zasićenog rastvora kainita, a potom tretira rastvorom kalijum-hlorida:
- K2SO4 • MgSO4 • 6H2O + 2KCl → 2K2SO4 + MgCl2 + 6H2O
Prvo se dobija slabo rastvoran, anhidrovani kalijum-sulfat, a koncentrovanjem se iz filtrata taloži karnalit iz koga se dobijaju kalijum-hlorid i magnezijum-hlorid.[1]
Kalijum-sulfat se još može dobiti zagrevanjem kalijum-hlorida sa sumpornom kiselinom, ali u manjim količinama, a inače je sporedni proizvod pri dobijanju kalijum-dihromata i kalijum-permanganata.[1]
Svojstva
[uredi | uredi izvor]To je supstanca koju čine bezbojni kristali bez vode. U vodi se slabo rastvara (na 0 °C 6,85 g u 100 g vode).[1]
Upotreba
[uredi | uredi izvor]Koristi se za pravljenje kalijumove stipse i kao veštačko đubrivo, posebno prilikom gajenja duvana i pšenice. Osim kalijum-sulfata, kao đubrivo se koristi i kalijum-hlorid, ali kod paradajza, luka, pasulja i bostana prednost se daje kalijum-sulfatu jer su pomenute biljke osetljive na veće koncentracije hlora.[1]
Izvori
[uredi | uredi izvor]Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]