ข้ามไปเนื้อหา

การบังคับใช้กฎหมายในประเทศกัมพูชา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

การบังคับใช้กฎหมายในประเทศกัมพูชา ได้รับการจัดการโดย ตำรวจแห่งชาติกัมพูชา ซึ่งเป็นหนึ่งในสามหน่วยงานในกระทรวงมหาดไทย ตำรวจแห่งชาติมีกำลังพลจำนวน 64,000 นาย แบ่งออกเป็นหน่วยงานอิสระ 4 หน่วย และหน่วยงานกลาง 5 หน่วยงาน[1] ตำรวจแห่งชาติมีความซ้ำซ้อนในการทำงานกับสารวัตรทหาร (รู้จักอย่างเป็นทางการคือกองราชอาวุธหัตถ์) ซึ่งทำหน้าที่ภายใต้กระทรวงกลาโหม[2]

ตำรวจแห่งชาติ

[แก้]
รถตำรวจในกรุงพนมเปญ

กรมตำรวจแห่งชาติเป็นหนึ่งในสามหน่วยงานทั่วไปในกระทรวงมหาดไทย โดยที่เหลือได้แก่ ผู้ตรวจราชการฝ่ายการเมือง การบริหาร และการตำรวจ และกรมการปกครอง องค์กรนี้มีต้นกำเนิดมาจากการก่อตั้งกองตำรวจเขมรในสมัยอาณาจักรกัมพูชาที่ 1[3]

กระทรวงนี้นำโดยรองนายกรัฐมนตรี ซาร์เค็ง และสำนักงานตำรวจแห่งชาติ นำโดยผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติซึ่งมียศนายพลสี่ดาว เนตร สะเวือน

ตำรวจแห่งชาติกัมพูชาแบ่งออกเป็น 4 หน่วยงานอิสระ ที่นำโดยรองผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติคนที่ 1 และหน่วยงานกลาง 5 กลุ่มงาน (Department) แต่ละหน่วยงานบริหารโดยหัวหน้ากรมและรองผู้บัญชาการ:

  • 4 หน่วยงานอิสระ ได้แก่
    • หน่วยตำรวจสากล
    • หน่วยกองบัญชาการ
    • หน่วยแทรกแซง
    • หน่วยปราบปรามยาเสพติด
  • หน่วยงานกลาง 5 กลุ่มงาน ได้แก่
    • กลุมงานควบคุมชายแดน
    • กลุ่มงานความสงบเรียบร้อย
    • กลุ่มงานตำรวจศาล
    • กลุ่มงานความมั่นคง
    • กลุ่มงานกลาง (สำนักงานสนับสนุน)

กลุ่มงานควบคุมชายแดน

[แก้]

กลุ่มงานตำรวจควบคุมชายแดนแบ่งออกเป็น 3 หน่วยย่อย ได้แก่

  • หน่วยชายแดนทางบก
  • หน่วยชายแดนทางทะเล
  • หน่วยส่งกำลังบำรุงและเทคนิค

กลุ่มงานความสงบเรียบร้อย

[แก้]

กลุ่มงานความสงบเรียบร้อยแบ่งออกเป็น 4 หน่วยย่อย ได้แก่

  • หน่วยความปลอดภัยทางสังคม
  • หน่วยป้องกัน
  • หน่วยธุรการ
  • หน่วยรักษาความสงบเรียบร้อย

กลุ่มงานตำรวจศาล

[แก้]

แม้ว่าตำรวจศาล (หน่วยงานที่รับผิดชอบการบังคับใช้กฎหมายอาญาในรูปแบบต่าง ๆ ส่วนใหญ่) มีวัตถุประสงค์เพื่อปฏิบัติหน้าที่ในสำนักงานอัยการสูงสุด แต่ได้รับคำสั่งจากผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ ซึ่งหมายความว่าอัยการไม่สามารถควบคุมกลุ่มงานตำรวจศาล กองกำลังตำรวจศาลแบ่งออกเป็น 3 หน่วยย่อย ได้แก่

  • หน่วยตำรวจอาญา
  • หน่วยตำรวจเศรษฐกิจ
  • หน่วยวิทยาศาสตร์และเทคนิค

กลุ่มงานความมั่นคง

[แก้]

กลุ่มงานความมั่นคงแบ่งออกเป็น 4 หน่วยย่อย ได้แก่

  • หน่วยข้อมูลทั่วไป
  • หน่วยตำรวจต่อต้านการก่อการร้าย
  • หน่วยอารักขาบุคคลสำคัญ
  • หน่วยชาวต่างชาติ

กลุ่มงานกลาง

[แก้]
  • ฝ่ายบุคคล
  • ฝ่ายฝึกสอนและอบรม
  • ฝ่ายส่งกำลังบำรุงและพัสดุ

กองราชอาวุธหัตถ์

[แก้]

โครงสร้าง

[แก้]

สารวัตรทหารหรือฌ็องดาร์เมอรี (กองราชอาวุธหัตถ์) เป็นเหล่าหนึ่งของกองทัพกัมพูชา ฌ็องดาร์เมอรีประกอบด้วยหน่วยขนาดเท่ากองพัน 10 หน่วย แต่ละหน่วยมีกำลังพลที่อยู่ระหว่าง 500-1,000 นาย มีกำลังมากกว่า 7,000 นายประจำการในทุกจังหวัด โดยมีสำนักงานใหญ่ในกรุงพนมเปญ ผู้บัญชาการคนปัจจุบันคือ พลโท เซา สุขา อดีตบอดี้การ์ดและที่ปรึกษาส่วนตัวของนายกรัฐมนตรีฮุนเซน ฌ็องดาร์เมอรีดูแลทั้ง 25 จังหวัด หน่วยนี้ประกอบด้วยทีมเคลื่อนที่ซึ่งประกอบด้วยหน่วยแทรกแซง 6 หน่วย กองพันยานพาหนะแทรกแซง 1 หน่วย ทหารม้า 1 หน่วย และทหารราบ 4 หน่วย โดยมีฐานอยู่ในพนมเปญ โรงเรียนฝึกอบรมฌ็องดาร์เมอรีตั้งอยู่ในก็อนดาลสตึง จังหวัดกันดาล

หน้าที่

[แก้]

กองราชอาวุธหัตถ์มีหน้าที่รับผิดชอบในการรักษาความสงบเรียบร้อยของสาธารณะและความปลอดภัยภายใน รวมถึง:

  • การฟื้นฟูความสงบและเสถียรภาพภายหลังความวุ่นวาย
  • การต่อต้านการก่อการร้าย
  • การตอบโต้กลุ่มความรุนแรง
  • การปราบปรามการจลาจลในเรือนจำ

หน้าที่ทางแพ่ง ได้แก่ การรักษาความปลอดภัยและสันติภาพสาธารณะ การสืบสวนและป้องกันกลุ่มอาชญากรรม การก่อการร้าย และกลุ่มความรุนแรงอื่นๆ การปกป้องทรัพย์สินของรัฐและส่วนตัว การช่วยเหลือและช่วยเหลือพลเรือนและกองกำลังฉุกเฉินอื่น ๆ ในกรณีฉุกเฉิน ภัยพิบัติทางธรรมชาติ ความไม่สงบ และความขัดแย้งทางอาวุธ หน้าที่เหล่านี้ทับซ้อนกันระหว่างฌ็องดาร์เมอรีและตำรวจแห่งชาติ[4]

หน้าที่ทางทหาร ได้แก่ การอนุรักษ์และปกป้องความมั่นคงของชาติ รัฐ ทรัพย์สิน สันติภาพสาธารณะ และความสงบเรียบร้อยของประชาชน และช่วยเหลือกองกำลังรักษาความปลอดภัยอื่น ๆ ในกรณีฉุกเฉิน ปราบปรามความไม่สงบ สงคราม การปราบปรามการจลาจล การสนับสนุนการใช้กฎอัยการศึกและการระดมพล ต่อสู้และจับกุมผู้ต้องสงสัยเป็นอาชญากร ผู้ก่อการร้าย และกลุ่มความรุนแรงอื่นๆ

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. [1] เก็บถาวร 2013-12-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  2. Ratana, Uong (25 October 2013). "Many hues of Cambodia's might".
  3. History of the Royal Gendarmerie of Cambodia
  4. Ratana, Uong (2013-10-25). "Many hues of Cambodia's might". Phnom Penh Post (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2017-11-17.