กาลีซโซ ชิอาโน
กาลีซโซ ชิอาโน | |
|---|---|
 ชิอาโนเป็นรัฐมนตรีต่างประเทศ | |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ | |
| ดำรงตำแหน่ง 9 มิถุนายน ค.ศ. 1936 – 6 มกราคม ค.ศ. 1943 | |
| ดูเช่ | เบนิโต มุสโสลินี |
| ก่อนหน้า | เบนิโต มุสโสลินี |
| ถัดไป | เบนิโต มุสโสลินี |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการข่าวและโฆษณาชวนเชื่อ | |
| ดำรงตำแหน่ง 23 มิถุนายน ค.ศ. 1935 – 5 กันยายน ค.ศ. 1935 | |
| ดูเช่ | เบนิโต มุสโสลินี |
| ก่อนหน้า | ตำแหน่งเพิ่งก่อตั้งขึ้น |
| ถัดไป | Dino Alfieri |
| รองเลขาธิการของฝ่ายข่าวและโฆษณาชวนเชื่อ | |
| ดำรงตำแหน่ง 6 กันยายน ค.ศ. 1934 – 26 มิถุนายน ค.ศ. 1935 | |
| ดูเช่ | เบนิโต มุสโสลินี |
| ก่อนหน้า | ตำแหน่งเพิ่งก่อตั้งขึ้น |
| ถัดไป | ตำแหน่งได้ถูกยุบ |
| หัวหน้าสำงานงานข่าวรัฐบาล | |
| ดำรงตำแหน่ง สิงหาคม ค.ศ. 1933 – 4 กันยายน ค.ศ. 1934 | |
| ดูเช่ | เบนิโต มุสโสลินี |
| ก่อนหน้า | Gaetano Polverelli |
| ถัดไป | ตำแหน่งได้ถูกยุบ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | เจียน กาลีซโซ ชิอาโน 18 มีนาคม ค.ศ. 1903 ลีวอร์โน, ทัสกานี , อิตาลี |
| เสียชีวิต | 11 มกราคม ค.ศ. 1944 (40 ปี) เวโรนา, สาธารณรัฐสังคมอิตาลี |
| สาเหตุการเสียชีวิต | Executed by firing squad |
| พรรคการเมือง | พรรคชาตินิยมฟาสซิสต์ (PNF) |
| คู่สมรส | เอ็ดดา มุสโสลินี (สมรส 1930) |
| บุตร | 3 |
| บุพการี | Costanzo Ciano (father) Carolina Pini (mother) |
| วิชาชีพ |
|
เจียน กาลีซโซ ชิอาโน เคานต์ที่สองแห่งคอร์เทลาซโซและบูคาร์รี่ (อิตาลี: Gian Galeazzo Ciano, 2nd Count of Cortellazzo and Buccari) (/ˈtʃɑːnoʊ/ chah-noh, ภาษาอิตาลี: [ɡaleˈattso ˈtʃaːno]; 18 มีนาคม ค.ศ. 1903 – 11 มกราคม ค.ศ. 1944) เป็นนักการฑูตและนักการเมืองชาวอิตาลีที่ทำหน้าที่เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศในรัฐบาลของพ่อตาของเขา เบนิโต มุสโสลินี ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1936 ถึง ค.ศ. 1943
เขาเป็นลูกชายของพลเรือเอก Costanzo Ciano, สมาชิกผู้ร่วมก่อตั้งของพรรคชาตินิยมฟาสซิสต์ ทั้งพ่อและลูกชายต่างได้เข้าร่วมในการเดินขบวนสู่โรมของมุสโสลินีในปี ค.ศ. 1922 ชิอาโนได้แสดงปฏิบัติหน้าที่ในการรบในสงครามอิตาลี-เอธิโอเปีย(ค.ศ. 1935-36) และได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ เมื่อเขาเดินทางกลับมา ภายหลังจากหนึ่งในเหตุการณ์ความพ่ายแพ้ของฝ่ายอักษะในสงครามโลกครั้งที่สอง ชิอาโนได้เริ่มที่จะผลักดันให้อิตาลีถอนตัวออกจากสงครามและถูกปลดออกจากตำแหน่งด้วยผลลัพธ์เหล่านั้น ต่อมาเขาก็ได้ทำหน้าที่เป็นเอกอัครราชฑูตของวาติกัน
ในเดือนกรกฏาคม ค.ศ. 1943 ชิอาโนเป็นหนึ่งในสมาชิกของสภาใหญ่แห่งฟาสซิสต์ที่บังคับในการขับไล่มุสโสลินีออกจากตำแหน่งและถูกจับกุมอย่างรวดเร็ว ชิอาโนได้บินไปยังเยอรมนีแต่ถูกจับกุมตัวและพาตัวกลับไปยังระบอบปกครองใหม่ของมุสโสลินี สาธารณรัฐสังคมอิตาลี ภายใต้แรงกดดันของเยอรมัน มุสโสลินีได้ออกคำสั่งให้ประหารชีวิตชิอาโน และในเดือนมกราคม ค.ศ. 1944 เขาได้ถูกประหารชีวิตโดยการยิงเป้าแบบชุดทีม[1]
ชิอาโนได้เขียนอนุทินทิ้งไว้เบื้องหลัง[2] ซึ่งได้ถูกใช้เป็นแหล่งข้อมูลโดยนักประวัติศาสตร์หลายคน รวมทั้ง วิลเลียม ไชิเรอร์ ในหนังสือของเขาเรื่อง การรุ่งโรจน์และร่วงโรยของไรช์ที่สาม(The Rise and Fall of the Third Reich ) และวิดีโอละคร-สารคดีที่มีความยาวประมาณสี่ชั่วโมงของช่องเอชบีโอ เรื่อง มุสโสลินีและข้าพเจ้า(Mussolini and I)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Moseley, Ray (2004). Mussolini : the last 600 days of il Duce (1. ed.). Dallas: Taylor Trade Publ. p. 79. ISBN 1589790952.
- ↑ Ciano, Galeazzo (2002). Diary, 1937-1943 (1st complete and unabridged English ed.). New York: Enigma Books. ISBN 1929631022.