จักรวรรดิละติน
จักรวรรดิละติน แห่งคอนสแตนติโนเปิล Imperium Romaniae Empire of Romania | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ค.ศ. 1204–ค.ศ. 1261 | |||||||||
 ตราอาร์มของจักรวรรดิ
| |||||||||
 จักรวรรดิและเมืองขึ้น (สีเหลือง) และรัฐกรีกของจักรวรรดิไบแซนไทน์ที่ปกครองต่อมา (สีแดง) หลังจากสนธีสัญญานิมฟาเอียมใน ค.ศ. 1214 พรมแดนไม่ทราบแน่นอน | |||||||||
| สถานะ | จักรวรรดิ | ||||||||
| เมืองหลวง | คอนสแตนติโนเปิล | ||||||||
| ภาษาทั่วไป | ละติน, ฝรั่งเศสโบราณ (ทางการ) ภาษากรีก (ภาษานิยม) | ||||||||
| ศาสนา | โรมันคาทอลิก (ทางการ) กรีกออร์โธด็อกซ์ (ศาสนานิยม) | ||||||||
| การปกครอง | ราชาธิปไตย | ||||||||
| จักรพรรดิ | |||||||||
• ค.ศ. 1204–05 | บอลด์วินที่ 1 | ||||||||
• ค.ศ. 1206–16 | เฮนรีแห่งฟลานเดอร์ส | ||||||||
• ค.ศ. 1217–19 | โยลันดาแห่งฟลานเดอร์ส (ผู้สำเร็จราชการ) | ||||||||
• ค.ศ. 1219–28 | โรแบร์ตแห่งคูร์เตอเนย์ | ||||||||
• ค.ศ. 1228–37 | จอห์นแห่งบริออง (ผู้สำเร็จราชการ) | ||||||||
• ค.ศ. 1237–61 | บอลด์วินที่ 2 | ||||||||
| ยุคประวัติศาสตร์ | ยุคกลางตอนกลาง | ||||||||
• ก่อตั้ง | ค.ศ. 1204 | ||||||||
• สิ้นสุด | ค.ศ. 1261 | ||||||||
| |||||||||
จักรวรรดิละติน หรือ จักรวรรดิละตินแห่งคอนสแตนติโนเปิล (อังกฤษ: Latin Empire หรือ Latin Empire of Constantinople, ละติน: Imperium Romaniae (จักรวรรดิโรมาเนีย[1])) เป็นชื่อที่ใช้โดยนักประวัติศาสตร์ที่หมายถึงนครรัฐครูเสดที่ก่อตั้งโดยผู้นำต่างๆ ของสงครามครูเสดครั้งที่ 4 จากบริเวณที่ยึดได้จากจักรวรรดิไบแซนไทน์ จักรวรรดิละตินก่อตั้งขึ้นหลังการยึดเมืองคอนสแตนติโนเปิลใน ค.ศ. 1204 และรุ่งเรืองอยู่จนกระทั่งปี ค.ศ. 1261 จักรวรรดิละตินตั้งใจจะเป็นจักรวรรดิที่มาแทนจักรวรรดิไบแซนไทน์ต่อจากจักรวรรดิโรมันในตะวันออกโดยมีพระจักรพรรดิโรมันคาทอลิกเป็นประมุขแทนพระจักรพรรดิอีสเติร์นออร์โธด็อกซ์ของไบแซนไทน์
บอลด์วินที่ 9 เคานท์แห่งฟลานเดอร์สได้รับการสวมมงกุฎให้เป็นพระจักรพรรดิองค์แรกของจักรวรรดิในพระนาม สมเด็จพระจักรพรรดิบอลด์วินที่ 1 เมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม ค.ศ. 1204 แต่จักรวรรดิละตินไม่สามารถสร้างอิทธิพลทางการเมืองหรือทางเศรษฐกิจเหนือบริเวณต่างๆ ที่เดิมเคยเป็นอาณาบริเวณการปกครองของจักรวรรดิไบแซนไทน์ โดยเฉพาะเวนิส หลังจากที่ได้รับชัยชนะทางการทหารในระยะแรกแล้ว จักรวรรดิก็เสื่อมโทรมลงเป็นลำดับ ความอ่อนแอยิ่งเพิ่มมากขึ้นเมื่อมีความขัดแย้งเป็นระยะๆ กับรัฐต่างๆ ในบัลเกเรียและกรีก ในที่สุดก็สูญเสียต่อจักรวรรดิไนเซีย ภายใต้การนำของสมเด็จพระจักรพรรดิไมเคิลที่ 8 พาเลโอโลกอส ในปี ค.ศ. 1261 พระจักรพรรดิองค์สุดท้ายของจักรวรรดิคือ สมเด็จพระจักรพรรดิบอลด์วินที่ 2 ผู้เสด็จหนีไปลี้ภัย แต่ตำแหน่งพระจักรพรรดิยังคงมีอยู่ต่อมา โดยมีผู้อ้างสิทธิต่อมาจนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 14
อ้างอิง
[แก้]- ↑ On the long history of "Romania" as a territorial name for the Roman and (later) Byzantine empires, see R.L. Wolff, "Romania: The Latin Empire of Constantinople". In: Speculum, 23 (1948), pp. 1-34.
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |