ภาษาเซียง
| ภาษาเซียง | |
|---|---|
| 湘语 | |
| ประเทศที่มีการพูด | จีน |
| ภูมิภาค | ตอนกลางและตะวันตกเฉียงใต้ของมณฑลหูหนาน เสฉวน และตอนเหนือของเขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วง |
| จำนวนผู้พูด | 30.85 ล้านคน (ไม่พบวันที่) |
| ตระกูลภาษา | |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | hsn |
ภาษาเซียง (湘語/湘语) คือหนึ่งในภาษาของตระกูลภาษาจีน มีผู้พูด 36 ล้านคนในมณฑลหูหนาน เสฉวน กว่างซีจ้วง และกวางตุ้ง แบ่งได้เป็น 2 กลุ่มคือภาษาเซียงโบราณ และภาษาเซียงสมัยใหม่ที่มีอิทธิพลในภาษาจีนกลางมาก
การจัดจำแนก
[แก้]เป็นภาษาหนึ่งในกลุ่มภาษาจีน เป็นกลุ่มของภาษาที่มีขนาดใหญ่และใกล้เคียงกับภาษาอู๋ในด้านของเสียง ใกล้เคียงภาษาจีนกลางในด้านรากศัพท์และไวยากรณ์ ที่รับอิทธิพลจากภาษาจีนกลางมาก โดยเฉพาะภาษาเซียงสมัยใหม่
การแพร่กระจายทางภูมิศาสตร์
[แก้]
มีผู้พูดมากกว่า 36 ล้านคนในจีน โดยเฉพาะทางตอนกลางและตะวันตกเฉียงใต้ของมณฑลหูหนานและในมณฑลเสฉวน เขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วงตอนเหนือ และบางส่วนของมณฑลกวางตุ้ง ส่วนใหญ่ถูกโอบล้อมโดยผู้พูดภาษาจีนกลาง และติดต่อกับผู้พูดภาษาม้งทางตะวันตกเฉียงเหนือ
สำเนียง
[แก้]แบ่งเป็น 2 กลุ่มคือภาษาเซียงโบราณและภาษาเซียงสมัยใหม่ ภาษาเซียงโบราณเป็นภาษาที่คงลักษณะของภาษาจีนยุคกลางมีผู้พูดทางใต้ ส่วนภาษาเซียงสมัยใหม่ที่รับอิทธิพลจากภาษาจีนกลางมีผู้พูดทางเหนือ
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
 | บทความภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |