รถไฟใต้ดินแฟรงก์เฟิร์ต
| รถไฟใต้ดินแฟรงก์เฟิร์ต | |
|---|---|
 สถานีเว็สท์เอ็นท์ (Westend) | |
 | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| เจ้าของ | Rhein-Main-Verkehrsverbund |
| ที่ตั้ง | แฟรงก์เฟิร์ต |
| ประเภท | รถไฟใต้ดิน |
| จำนวนสาย | 9[1] |
| จำนวนสถานี | 86[1] |
| ผู้โดยสารต่อวัน | 321,000 คน (2012)[1] |
| ผู้โดยสารต่อปี | 117.3 ล้านคน (2012)[1] |
| เว็บไซต์ | VGF |
| การให้บริการ | |
| เริ่มดำเนินงาน | 4 ตุลาคม ค.ศ. 1968[2] |
| ผู้ดำเนินงาน | Verkehrsgesellschaft Frankfurt |
| ความยาวขบวน | 50–105 เมตร (164–344 ฟุต) |
| ระยะห่าง | 5-15 นาที(daytime) |
| ข้อมูลทางเทคนิค | |
| ระยะทาง | 64.9 km (40.3 mi)[1] |
| รางกว้าง | 1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) (รางมาตรฐาน) |
| ความเร็วสูงสุด | 80 km/h (50 mph) |
รถไฟใต้ดินแฟรงก์เฟิร์ต (เยอรมัน: U-Bahn Frankfurt) เป็นเส้นทางรถไฟใต้ดินในเมืองแฟรงก์เฟิร์ต ประเทศเยอรมนี เปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1968[2] ปัจจุบันมีจำนวน 86 สถานี 9 เส้นทาง ระยะทาง 64.85 กิโลเมตร (40.30 ไมล์)[1] ประมาณร้อยละ 59 ของเส้นทางเป็นทางใต้ดิน
เส้นทางปัจจุบัน
[แก้]
ปัจจุบันมีจำนวน 9 เส้นทาง
ดูเพิ่ม
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ รถไฟใต้ดินแฟรงก์เฟิร์ต
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 "ZAHLENSPIEGEL 2012" [STATISTICS 2012] (PDF) (pdf) (ภาษาเยอรมัน). vgF. December 31, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-10-21. สืบค้นเมื่อ 2013-09-29.
- ↑ 2.0 2.1 "History - The history of local public passenger transport in Frankfurt" (ภาษาอังกฤษ). vgF. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-10-21. สืบค้นเมื่อ 2013-09-29.
เยอรมัน
- Jens Krakies, Frank Nagel, Stadt Frankfurt am Main (Hrsg.): Stadtbahn Frankfurt am Main: Eine Dokumentation. 2. Auflage. Frankfurt am Main 1989, ISBN 3-923907-03-6, S. 23–42. (Standardwerk zur U-Bahn und ihrer Baugeschichte)
- Dieter Höltge, Günter H. Köhler: Straßen- und Stadtbahnen in Deutschland. 2. Auflage. 1: Hessen, EK-Verlag, Freiburg 1992, ISBN 3-88255-335-9, S. 23–42. (Alle ehemaligen und bestehenden Straßenbahnbetriebe in Hessen, außerdem ein Kapitel zur Frankfurter U-Bahn, die 2. Auflage besitzt einen Anhang mit Aktualisierungen)
- Hans-Werner Schleife, Günter Götz: Lexikon Metros der Welt. Geschichte, Technik, Betrieb. transpress, Berlin/Stuttgart 1985. ISBN 3-613-01068-2 (101 U-Bahn-Betriebe der Welt, einschl. Beschreibung des Frankfurter Betriebs)
- Walter Söhnlein, Jürgen Leindecker: Die Frankfurter Lokalbahn und ihre Elektrischen Taunusbahnen. GeraMond, München 2000. ISBN 3-932785-04-5 (Die U-Bahn ist nicht zentraler Gegenstand des Buches, als Nachfolgerin der Lokalbahnstrecken wird die Entwicklung der A-Strecken jedoch ausführlich beschrieben)
- Thomas Hanna-Daoud (Red.): Nahverkehr in Frankfurt. Trambahn, U-Bahn, S-Bahn, Omnibus, Eisenbahn. Strassenbahn-Nahverkehr special. Nr. 7. GeraMond, München 2000. ISBN 3-89724-010-6 (Sonderheft des bekannten ÖPNV-Magazins zu allen Frankfurter ÖV-Netzen)
- Magistrat der Stadt Frankfurt am Main Stadtbahnbauamt (Hrsg.): Die C-Strecke der U-Bahn Frankfurt am Main. Stadtbahnbauamt, Frankfurt am Main 1986. (Informationen über Planung, Bau und Architektur der C-Strecke in Wort und Bild)
- Stadt Frankfurt am Main (Hrsg.): Gesamtverkehrsplan Frankfurt am Main. Ergebnisbericht 2004 (pdf). (Studie im Auftrag des Stadtplanungsamts zur zukünftigen Entwicklung Frankfurter Verkehrsnetze)
- Stadt Frankfurt am Main (Hrsg.): Inbetriebnahme der U-Bahn. Übergabe der Hauptwache und Eröffnung des Nordwestzentrums. Publizität des Presse- und Informationsamts, Frankfurt am Main 1969.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- vgF - official site เก็บถาวร 2013-10-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (เยอรมัน)
- vgF - official site เก็บถาวร 2012-01-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อังกฤษ)
- traffiQ Mobilitätsberatung (เยอรมัน)
- Nahverkehr Frankfurt am Main (เยอรมัน)
