ข้ามไปเนื้อหา

รอนดา ราวซีย์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Ronda Rousey
Rousey in 2019
เกิดRonda Jean Rousey
(1987-02-01) 1 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1987 (37 ปี)
Riverside, California, U.S.
ชื่ออื่นRowdy
The Baddest Woman On The Planet
คู่สมรสTravis Browne (สมรส 2017)
บุตร1
บิดามารดา
ส่วนสูง5 ft 7 in
น้ำหนัก135 lb
รุ่นFeatherweight (2010–2011)
Bantamweight (2012–2016)
ช่วงระยะ66 in[1]
รูปแบบJudo
มาจากSanta Monica, California, U.S.
Venice, California, U.S.
ทีมGlendale Fighting Club
Gokor Hayastan Academy
SK Golden Boys
ผู้ฝึกสอนGrappling: Gene LeBell, Rener Gracie, Gokor Chivichyan, AnnMaria De Mars
Boxing: Edmond Tarverdyan
Wrestling: Leo Frîncu[2]
อันดับ6th dan black belt in Judo[3]
ช่วงปี2010–2016 (MMA)
สถิติการต่อสู้แบบผสม
คะแนนรวม14
ชนะ12
โดยการน็อก3
โดยการยอม9
แพ้2
โดยการน็อก2
กีฬาสมัครเล่น
คะแนนรวม3
ชนะ3
โดยการยอม3
แพ้0
ข้อมูลอื่น
เว็บไซต์rondarousey.com
สถิติการต่อสู้แบบผสม จากเชอร์ด็อก
รายการเหรียญรางวัล
Women's judo
ตัวแทนของ  สหรัฐ
Olympic Games
เหรียญทองแดง - อันดับที่ 3 2008 Beijing ‍–‍70 kg
World Championships
เหรียญเงิน - รองชนะเลิศ 2007 Rio de Janeiro ‍–‍70 kg
Pan American Games
เหรียญทอง - ชนะเลิศ 2007 Rio de Janeiro ‍–‍70 kg
Pan American Championships
เหรียญทอง - ชนะเลิศ 2004 Isla Margarita ‍–‍63 kg
เหรียญทอง - ชนะเลิศ 2005 Caguas ‍–‍63 kg
เหรียญเงิน - รองชนะเลิศ 2006 Buenos Aires ‍–‍63 kg
เหรียญทองแดง - อันดับที่ 3 2007 Montreal ‍–‍70 kg
World Juniors Championships
เหรียญทอง - ชนะเลิศ 2004 Budapest ‍–‍63 kg
เหรียญทองแดง - อันดับที่ 3 2006 Santo Domingo ‍–‍63 kg
แม่แบบ:Infobox wrestler

รอนดา ยีน ราวซีย์ (Ronda Jean Rousey; /ˈraʊzi/[4]; เกิด 1 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1987) เป็นนักมวยปล้ำอาชีพ, นักแสดง, นักยูโด และนักต่อสู้แบบผสม ชาวอเมริกัน

ประวัติ

[แก้]

ช่วงแรกเริ่ม

[แก้]

รอนดาเกิดที่เมืองริเวอร์ไซด์, แคลิฟอร์เนีย แม่ของเธอเคยเป็นนักยูโดที่มีชื่อเสียง ดังนั้นเธอจึงได้เป็นนักยูโดตามแม่ เพราะเธอคิดว่ากีฬานี้ทำให้เธอมีความมั่นใจเพิ่มขึ้น เธอได้เริ่มเล่นยูโดเมื่อตอนอายุ 11 และเมื่อเธอมีอายุ 17 ปี เธอได้กลายเป็นนักยูโดที่มีอายุน้อยที่สุดในการแข่งขันโอลิมปิคที่เมืองเอเธนส์ ในปี 2004 ในปีเดียวกัน เธอได้รับเหรียญทองจากการแข่งขันยูโดชิงแชมป์โลกที่เมืองบูดาเบส ในปี 2006 เธอยังคงได้เหรียญทองจาก Birmingham World Cup อีกด้วย[2]

รอนดาเลิกเล่นยูโดเมื่อเธออายุ 21 ปี เนื่องจากเธออยากทำงานในหลากหลายอาชีพ ทำให้เธอตัดสินใจที่จะเริ่มเล่นศิลปะป้องกันตัวแบบผสมตอนอายุ 22 ปี รอนดาได้เริ่มชีวิตในวงการด้วยการถ่ายแบบให้กับ ESPN ในปี 2012 เธอได้มีชื่ออยู่อันดับที่ 29 จาก Maxim Hot 100 ในเดือนพฤษภาคม 2013 และหลังจากนั้นไม่นาน ซิลเวสเตอร์ สตอลโลน ได้ประกาศทางทวิตเตอร์ว่า รอนดาจะร่วมเล่นในภาพยนตร์ภาคต่อเรื่อง The Expendables 3 นอกจากนั้นแล้ว ดเวย์น จอห์นสัน ได้ประกาศออกมาอีกว่า รอนดาจะร่วมเล่นใน Fast & Furious 7 เธอยังมีผลงานอีกหลายเรื่องเช่น Athena Project และ Entourage[5]

มวยปล้ำอาชีพ

[แก้]

ปี 2018 รอนดาได้เซ็นสัญญาฟูลไทม์เป็นนักมวยปล้ำให้กับสมาคม WWE[6] เปิดตัวขึ้นปล้ำแมตช์แรกในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 34 จับคู่กับ Kurt Angle ชนะ Triple H และ Stephanie McMahon ไปได้[7]

ในศึก Money in the Bank รอนดาได้มีแมตช์เดี่ยวครั้งแรกโดยชิงแชมป์หญิง Raw กับ Nia Jax เจ้าของแชมป์ แต่ Alexa Bliss เจ้าของกระเป๋าสิทธิ์ Money in the Bank ได้ออกมาก่อกวนระหว่างแมตช์และใช้สิทธิ์กระเป๋าคว้าแชมป์จาก Jax ไปได้[8]

วันที่ 5 กรกฎาคม 2018 รอนดาได้เป็นนักสู้หญิงคนแรกที่เข้ารับตำแหน่ง UFC Hall of Fame[9]

ในซัมเมอร์สแลม 2018 รอนดาได้เอาชนะอเล็กซา บลิสพร้อมกับคว้าแชมป์หญิง Raw สมัยแรกและยังเป็นแชมป์เส้นแรกในวงการมวยปล้ำอาชีพของเธอ[10] ก่อนจะเสียแชมป์ให้เบกกี ลินช์ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 35[11][12]

ในรอยัลรัมเบิล 2022 รอนดาได้เซอร์ไพรส์เข้าร่วมแมตช์ 30 คนฝั่งหญิงและเป็นผู้ชนะคว้าสิทธิ์ชิงแชมป์หญิง Raw หรือ SmackDown เส้นไหนก็ได้ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 38[13] โดยรอนดาเลือกชิงเส้น SmackDown กับชาร์ลอตต์แต่ไม่สำเร็จ[14] ก่อนจะคว้าได้ใน Backlash กติกา I Quit Match เดือนต่อมา[15] และได้คว้าอีกสมัยจากลิฟ มอร์แกนในกติกา Extreme Rules[16] ก่อนเสียแชมป์คืนให้กับชาร์ลอตต์ในสแมคดาวน์ส่งท้ายปี 2022[17]

ในปี 2023 ได้คว้าแชมป์แท็กทีมหญิงร่วมกับเชย์นา เบสซเลอร์[18] ก่อนจะถูกเชย์นาหักหลังจนเสียแชมป์แท็กทีม[19] ทำให้ทั้งคู่ได้ท้าเจอกันในกติกา MMA ที่ศึกซัมเมอร์สแลม 2023 ซึ่งรอนดาเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไป[20][21]

วงการบันเทิง

[แก้]

ภาพยนตร์

[แก้]
Year Title Role Notes
2014 The Expendables 3 Luna
2015 Furious 7 Kara
2015 Entourage Herself
2018 Mile 22 Sam Snow
2019 Charlie's Angels Fight Instructor Cameo
2019 Through My Father's Eyes: The Ronda Rousey Story Herself

โทรทัศน์

[แก้]
Year Title Role Notes Episode
2011 Honoo-no Taiiku-kai TV Herself
2016 Drunk History Gallus Mag Episode: "Scoundrels" S4 E5
2017 Blindspot Devon Penberthy Episode: "In Words, Drown I" S2 E20
2019 9-1-1 Lena Bosko Episodes: "Sink or Swim" - "Malfunction" S3 E2 - S3 E8
2019 Total Divas Herself Season 9
2020 Game On! Herself Episode: "Celebrity Guests: Demi Lovato and Ronda Rousey" S1 E2

แชมป์และรางวัลต่างๆ

[แก้]

ยูโด

[แก้]

ความสำเร็จอื่นๆ

[แก้]
  • International Sports Hall of Fame (Class of 2018)[22]

การต่อสู้แบบผสม

[แก้]

มวยปล้ำอาชีพ

[แก้]

สถิติการต่อสู้แบบผสม

[แก้]
Res. สถิติ คู่ต่อสู้ Method Event วันที่ รอบ เวลา สถานที่ หมายเหตุ
Loss 12–2 Amanda Nunes TKO (punches) UFC 207 ธันวาคม 30, 2016 1 0:48 Las Vegas, Nevada, United States For the UFC Women's Bantamweight Championship.
Loss 12–1 Holly Holm KO (head kick and punches) UFC 193 พฤศจิกายน 15, 2015 2 0:59 Melbourne, Australia Lost the UFC Women's Bantamweight Championship. Fight of the Night.
Win 12–0 Bethe Correia KO (punch) UFC 190 สิงหาคม 1, 2015 1 0:34 Rio de Janeiro, Brazil Defended the UFC Women's Bantamweight Championship. Performance of the Night.
Win 11–0 Cat Zingano Submission (straight armbar) UFC 184 กุมภาพันธ์ 28, 2015 1 0:14 Los Angeles, California, United States Defended the UFC Women's Bantamweight Championship. Performance of the Night.
Win 10–0 Alexis Davis KO (punches) UFC 175 กรกฎาคม 5, 2014 1 0:16 Las Vegas, Nevada, United States Defended the UFC Women's Bantamweight Championship. Performance of the Night.
Win 9–0 Sara McMann TKO (knee to the body) UFC 170 กุมภาพันธ์ 22, 2014 1 1:06 Las Vegas, Nevada, United States Defended the UFC Women's Bantamweight Championship. Performance of the Night.
Win 8–0 Miesha Tate Submission (armbar) UFC 168 ธันวาคม 28, 2013 3 0:58 Las Vegas, Nevada, United States Defended the UFC Women's Bantamweight Championship. Submission of the Night. Fight of the Night.
Win 7–0 Liz Carmouche Submission (armbar) UFC 157 กุมภาพันธ์ 23, 2013 1 4:49 Anaheim, California, United States Defended the UFC Women's Bantamweight Championship.
Win 6–0 Sarah Kaufman Submission (armbar) Strikeforce: Rousey vs. Kaufman สิงหาคม 18, 2012 1 0:54 San Diego, California, United States Defended the Strikeforce Women's Bantamweight Championship; Later promoted to UFC Women's Bantamweight Champion.
Win 5–0 Miesha Tate Technical Submission (armbar) Strikeforce: Tate vs. Rousey มีนาคม 3, 2012 1 4:27 Columbus, Ohio, United States Bantamweight debut. Won the Strikeforce Women's Bantamweight Championship.
Win 4–0 Julia Budd Submission (armbar) Strikeforce Challengers: Britt vs. Sayers พฤศจิกายน 18, 2011 1 0:39 Las Vegas, Nevada, United States
Win 3–0 Sarah D'Alelio Technical Submission (armbar) Strikeforce Challengers: Gurgel vs. Duarte สิงหาคม 12, 2011 1 0:25 Las Vegas, Nevada, United States
Win 2–0 Charmaine Tweet Submission (armbar) HKFC: School of Hard Knocks 12 มิถุนายน 17, 2011 1 0:49 Calgary, Alberta, Canada Catchweight (150 lbs) bout.
Win 1–0 Ediane Gomes Submission (armbar) KOTC: Turning Point มีนาคม 27, 2011 1 0:25 Tarzana, California, United States
Res. สถิติ คู่ต่อสู้ Method Event วันที่ รอบ เวลา สถานที่ หมายเหตุ
Win 3–0 Taylor Stratford Submission (armbar) Tuff-N-Uff - Las Vegas vs. 10th Planet Riverside มกราคม 7, 2011 1 0:24 Las Vegas, Nevada, United States
Win 2–0 Autumn King Submission (armbar) Tuff-N-Uff - Future Stars of MMA พฤศจิกายน 12, 2010 1 0:57 Las Vegas, Nevada, United States
Win 1–0 Hayden Munoz Submission (armbar) CFL - Ground Zero สิงหาคม 6, 2010 1 0:23 Oxnard, California, United States

การแข่งขันเพย์เพอร์วิว

[แก้]
No. Date Fight Event Buys
1. กุมภาพันธ์ 23, 2013 Ronda Rousey vs. Liz Carmouche UFC 157 450,000
2. กุมภาพันธ์ 22, 2014 Ronda Rousey vs. Sara McMann UFC 170 375,000
3. กุมภาพันธ์ 28, 2015 Ronda Rousey vs. Cat Zingano UFC 184 700,000
4. สิงหาคม 1, 2015 Ronda Rousey vs. Bethe Correia UFC 190 900,000
5. พฤศจิกายน 15, 2015 Ronda Rousey vs. Holly Holm UFC 193 1,100,000
6. ธันวาคม 30, 2016 Amanda Nunes vs. Ronda Rousey UFC 207 1,100,000
Total sales 4,525,000

บันทึกการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกยูโด

[แก้]
Result Rec. Opponent Score Event Division Date Location
Win 6–3 เยอรมนี Annett Böhm 0010–0001 2008 Olympic Games -70 kg สิงหาคม 13, 2008 จีน Beijing
Win 5–3 ฮังการี Anett Meszaros 1010–0000
Win 4–3 แอลจีเรีย Rachida Ouerdane 1001–0000
Loss 3–3 เนเธอร์แลนด์ Edith Bosch 0000–1000
Win 3–2 โปแลนด์ Katarzyna Pilocik 1000–0000
Win 2–2 เติร์กเมนิสถาน Nasiba Surkieva 1010–0000
Loss 1–2 เกาหลีเหนือ Hong Ok-song 0001–0010 2004 Olympic Games –63 kg สิงหาคม 17, 2004 กรีซ Athens
Win 1–1 สหราชอาณาจักร Sarah Clark 1000–0001
Loss 0–1 ออสเตรีย Claudia Heill 0000–0010

บรรณานุกรม

[แก้]
  • Rousey, Ronda; with Maria Burns Ortiz (2015). My Fight/Your Fight. New York: Regan Arts. ISBN 978-1-941-39326-0. OCLC 892041615.

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Rowdy - tapology".
  2. ↑ 2.0 2.1 "Leo Frincu Discusses His Pupil Ronda Rousey and High-Performance Mentality". bleacherreport.com. March 26, 2013.
  3. ↑ "Ronda Rousey Addresses Women's Equality While Receiving 6th Degree Black Belt in Judo". Yahoo Sports. March 6, 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 7, 2018. สืบค้นเมื่อ May 7, 2018.
  4. ↑ SNL Host Ronda Rousey Lets Beck "The Wreck" Bennett Try His Noggin Lock. January 20, 2016 – โดยทาง YouTube.
  5. ↑ Kroll, Justin (September 9, 2015). "Ronda Rousey to Star in 'Road House' Reboot". Variety.
  6. ↑ "Ronda Rousey signs with WWE". ESPN. January 28, 2018 – โดยทาง ESPN.com.
  7. ↑ Benigno, Anthony. "Kurt Angle & Ronda Rousey def. Triple H & Stephanie McMahon". WWE. สืบค้นเมื่อ April 8, 2018.
  8. ↑ Powell, Jason. "Powell's WWE Money in the Bank live review: Two MITB ladder matches, AJ Styles vs. Shinsuke Nakamura in a Last Man Standing match for the WWE Championship, Nia Jax vs. Ronda Rousey for the Raw Women's Championship". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ June 17, 2018.
  9. ↑ "Ronda Rousey becomes first female inductee into UFC Hall of Fame". ESPN (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-07-06.
  10. ↑ "HEYDORN'S WWE RAW REPORT 7/16: Alt Perspective coverage of the live show including Extreme Rules fallout, the future of the Universal Championship, and more -". July 16, 2018.
  11. ↑ "WWE fans weren't impressed with 'botched' ending to historic main event at WrestleMania 35". USA TODAY. สืบค้นเมื่อ June 5, 2019.
  12. ↑ Mazique, Brian. "WWE WrestleMania 35 Results: Several Reports Indicate Becky Lynch-Ronda Rousey Ending Was Botched". Forbes. สืบค้นเมื่อ June 5, 2019.
  13. ↑ 13.0 13.1 Powell, Jason (January 29, 2022). "WWE Royal Rumble results: Powell's live review of the Royal Rumble matches, Brock Lesnar vs. Bobby Lashley for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Seth Rollins for the WWE Universal Championship, Becky Lynch vs Doudrop for the Smackdown Women's Championship". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ January 29, 2022.
  14. ↑ "2022 WWE WrestleMania 38 results: Ronda Rousey loses to Charlotte Flair, snapping undefeated singles streak". CBSSports.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-04-13.
  15. ↑ "SmackDown Women's Champion Charlotte Flair vs. Ronda Rousey ("I Quit" Match)". WWE (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-04-13.
  16. ↑ Powell, Jason (2022-10-08). "WWE Extreme Rules results: Powell's review of Matt Riddle vs. Seth Rollins in a Fight Pit match with Daniel Cormier as special referee, Bianca Belair vs. Bayley in a ladder match for the Raw Women's Title, Liv Morgan vs. Ronda Rousey in an Extreme Rules match for the Smackdown Women's Title, Drew McIntyre vs. Karrion Kross in a strap match". Pro Wrestling Dot Net (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2022-10-09.
  17. ↑ Powell, Jason (December 30, 2022). "12/30 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of John Cena and Kevin Owens vs. Roman Reigns and Sami Zayn, Ronda Rousey vs. Raquel Rodriguez for the Smackdown Women's Championship, Sheamus vs. Solo Sikoa, Lacey Evans returns". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ December 31, 2022.
  18. ↑ Ronda Rousey & Shayna Baszler win the WWE Women's Tag Team Title: Raw highlights, May 29, 2023 (ภาษาอังกฤษ), เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 30, 2023, สืบค้นเมื่อ May 30, 2023
  19. ↑ Powell, Jason (2023-07-01). "WWE Money in the Bank results: Powell's review of Roman Reigns and Solo Sikoa vs. The Usos, two MITB ladder matches, Seth Rollins vs. Finn Balor for the World Heavyweight Championship, Cody Rhodes vs. Dominik Mysterio". Pro Wrestling Dot Net (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2023-07-02.
  20. ↑ Konuwa, Alfred (August 5, 2023). "WWE SummerSlam 2023 Results: Ronda Rousey Vs. Shayna Baszler Fight Eviscerated By Fans". Forbes (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-08-06.
  21. ↑ Nath, Rohit (2023-08-06). "[VIDEO] Fans spotted going for a bathroom break before Top superstar's "final" WWE match at SummerSlam 2023". www.sportskeeda.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2023-08-06.
  22. ↑ WWE.com Staff (March 3, 2018). "Ronda Rousey inducted into the International Sports Hall of Fame at the 2018 Arnold Sports Festival USA". WWE. สืบค้นเมื่อ March 4, 2018.
  23. ↑ 23.0 23.1 Whitman, Mike (December 28, 2013). "UFC 168 Bonuses: Rousey banks extra $150,000, Browne, Tate earn $75K awards". SherDog.
  24. ↑ Myers, Thomas (March 1, 2015). "UFC 184 bonuses: Ronda Rousey, Jake Ellenberger and more bank an extra $50,000 each". MMA Mania.
  25. ↑ "UFC 170 Bonuses: Rousey, Thompson, MacDonald, Maia earn $50K awards". Sherdog. February 22, 2014.
  26. ↑ C. J. Tuttle (July 5, 2014). "UFC 175 Bonuses: Chris Weidman, Ronda Rousey, Lyoto Machida, Rob Font Bank $50K". Sherdog.
  27. ↑ "Holly Holm Motivated to Steal Ronda Rousey's Historical Thunder at UFC 193 - MMAWeekly.com". www.mmaweekly.com. สืบค้นเมื่อ February 26, 2018.
  28. ↑ 28.0 28.1 Bohn, Mike (August 2, 2015). "UFC 190 post-fight facts: Ronda Rousey into uncharted territory – in just six UFC fights". MMAjunkie.
  29. ↑ 29.0 29.1 "10 Olympians who have competed in the UFC". November 11, 2017. สืบค้นเมื่อ February 26, 2018.
  30. ↑ Martin, Jill. "Rousey wins first UFC women's match - CNN". สืบค้นเมื่อ February 26, 2018.
  31. ↑ Cox, Lauren (July 15, 2015). "Ronda Rousey Scores Big With Best Female Athlete Win At 2015 ESPYS" เก็บถาวร 2018-03-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Hollywood Life.
  32. ↑ "Ronda Rousey zings Floyd Mayweather after taking Best Fighter ESPY". ESPN. July 16, 2015.
  33. ↑ Bohn, Mike (March 4, 2015). "MMAjunkie's 'Submission of the Month' for February: C'mon – Like you don't kno". MMAjunkie.
  34. ↑ Marrocco, Steven (August 31, 2015). "MMAjunkie's 'Knockout of the Month' for August: Armbar specialist has some power". MMAjunkie. สืบค้นเมื่อ October 6, 2015.
  35. ↑ Bryan Tucker (February 5, 2016). "World MMA Awards 2016 Results". mmafighting.com.
  36. ↑ 36.0 36.1 36.2 Meltzer, Dave (January 26, 2015). "Jan. 26, 2015 Wrestling Observer Newsletter: 2014 awards issue w/ results & Dave's commentary, Conor McGregor, and much more". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, California: 2–5. ISSN 1083-9593. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-02-15. สืบค้นเมื่อ 2018-02-26.
  37. ↑ 37.0 37.1 Meltzer, Dave (January 25, 2016). "January 25, 2016 Wrestling Observer Newsletter: 2015 Observer Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, California: 4, 8. ISSN 1083-9593.
  38. ↑ Silverstein, Adam (December 26, 2018). "The Man comes around: Becky Lynch breaks out for WWE as the 2018 Wrestler of the Year". CBS Sports. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 27, 2018. สืบค้นเมื่อ December 26, 2018.
  39. ↑ "PWI escoge a Ronda Rousey como la mejor luchadora del año 2018". cagematch.net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 27, 2019. สืบค้นเมื่อ September 28, 2018.
  40. ↑ "Pro Wrestling Illustrated Awards". PWI-Online.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 21, 2016. สืบค้นเมื่อ March 2, 2019.
  41. ↑ Barrasso, Justin (December 28, 2018). "SLAM WRESTLING AWARDS 2022: WORST FEUD – FEMALE". SLAM Wrestling. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 22, 2022. สืบค้นเมื่อ April 4, 2019.
  42. ↑ Barrasso, Justin (December 28, 2018). "Week in Wrestling: Top 10 Women's Wrestlers of the Year". Sports Illustrated. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 27, 2019. สืบค้นเมื่อ April 4, 2019.
  43. ↑ "Bonus Show: Wrestling Observer Newsletter Awards". Post Wrestling. March 17, 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 23, 2019. สืบค้นเมื่อ March 23, 2019.
  44. ↑ Jaymond P (February 24, 2023). "2022 Wrestling Observer Awards Results". WrestlePurists. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 28, 2023. สืบค้นเมื่อ March 4, 2023.
  45. ↑ Meltzer, Dave (February 2023). "February 2023 Wrestling Observer Newsletter: Results of the 2022 Wrestling Observer Newsletter Awards". Wrestling Observer Newsletter.
  46. ↑ "Raw Women's Championship". World Wrestling Entertainment (WWE). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 30, 2021. สืบค้นเมื่อ June 5, 2019.
  47. ↑ "SmackDown Women's Championship". World Wrestling Entertainment (WWE). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 27, 2019. สืบค้นเมื่อ May 9, 2022.
  48. ↑ "WWE Women's Tag Team Championship". World Wrestling Entertainment (WWE). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 5, 2020. สืบค้นเมื่อ May 30, 2023.
  49. ↑ "2015 Slammy Award winners". WWE. December 16, 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 11, 2016. สืบค้นเมื่อ April 27, 2018.
  50. ↑ Thomas, Jeremy (December 23, 2018). "WWE Announces Year-End Awards on Instagram". 411Mania. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 24, 2018. สืบค้นเมื่อ December 23, 2018.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
ก่อนหน้า รอนดา ราวซีย์ ถัดไป
รางวัลและความสำเร็จ
สมัยก่อนหน้า
Miesha Tate 		4th and final Strikeforce Women's Bantamweight Champion
March 3, 2012 – December 6, 2012 		Vacant
Became UFC Champion
New championship 1st UFC Women's Bantamweight Champion
December 6, 2012 – November 15, 2015 		สมัยต่อมา
Holly Holm
สมัยก่อนหน้า
Bianca Belair 		Women's Royal Rumble winner
2022 		ในตำแหน่ง
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=รอนดา_ราวซีย์&oldid=11631041"