หอคอยอาวาลา
| หอคอยอาวาลา | |
|---|---|
Авалски торањ Avalski toranj | |
 หออาวาลาอันปัจจุบัน (ภาพถ่ายปี 2015) | |
 | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| สถานะ | สร้างขึ้นใหม่แล้วเสร็จ |
| ประเภท | ส่งสัญญาณ, หอสังเกตการณ์ |
| สถาปัตยกรรม | บรูทัลลิสต์ |
| ที่ตั้ง | เบลเกรด ประเทศเซอร์เบีย |
| พิกัด | 44°41′45.5″N 20°30′52″E / 44.695972°N 20.51444°E |
| เริ่มสร้าง | 1961 (เดิม) 21 ธันวาคม 2006 (ใหม่) |
| แล้วเสร็จ | 1965 (เดิม) 23 ตุลาคม 2009 (ใหม่) |
| ถูกทำลาย | 29 เมษายน 1999 (เดิม) |
| ความสูง | |
| เสาอากาศ | 204.68 m (672 ft) |
| ข้อมูลทางเทคนิค | |
| จำนวนชั้น | 6 |
| ลิฟต์ | 2 |
| การออกแบบและการก่อสร้าง | |
| สถาปนิก | อุย์ลเยชา บอกูนอวิช, สะลอบอดัน ยันชิช |
| อ้างอิง | |
| [1] | |
หอคอยอาวาลา (ซีริลลิกเซอร์เบีย: Авалски торањ, อักษรโรมัน: Avalski toranj) เป็นหอกระจายสัญญาณความสูง 204.68 m (672 ft) ตั้งอยู่บนเขาอาวาลา ในกรุงเบลเกรด ประเทศเซอร์เบีย หอคอยเดิมสร้างแล้วเสร็จในปี 1965 และถูกทำลายลงเมื่อวันที่ 29 เมษายน 1999 ระหว่างการทิ้งระเบิดในยูโกสลาเวียโดยเนโท หอคอยสร้างขึ้นใหม่ในปี 2006 และเปิดใช้อย่างเป็นทางการในปี 2010[2]
ประวัติศาสตร์
[แก้]หอคอยเดิม
[แก้]หอคอยเป็นผลงานออกแบบโดยสถาปนิกอุย์ลเยชา บอกูนอวิช, สะลอบอดัน ยันชิช และวิศวกร มีลัน เคิร์ซทิช (Milan Krstić) ก่อสร้างโดยบริษัทรัด ("Rad") เริ่มต้นก่อสร้างเมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 1961 ใช้เวลาก่อสร้างนานสี่ปี แล้วเสร็จในปี 1965[3] ด้วยน้ำหนัก 4,000 ตัน (3,900 long ton; 4,400 short ton) และมีจุดสังเกตการณ์บริเวณความสูง 102 m (335 ft) ถึง 135 m (443 ft) เข้าถึงได้ที่ลิฟต์โดยสารจากความสูง 122 m (400 ft) แปลนตัดขวางของหอคอยนี้เป็นรูปสามเหลี่ยมด้านเท่า ถือเป็นหอคอยเดียวในโลกที่เป็นลักษณะนี้ รวมถึงลักษณะของหอคอยซึ่งมีขารับน้ำหนักแทนที่การฝังลงไปในดิน ก็ถือว่ามีไม่กี่หอคอยในโลกที่ทำเช่นนี้เช่นกัน ลักษณะขาของหอคอยเป็นลักษณะสามขา ซึ่งสอดคล้องกับสัญลักษณ์แทนเก้สอี้สามขาของเซอร์เบียที่เรียกว่าทรอนอชัซ (tronožac)[3]
ยอดสุดของหอคอยเป็นเสากระจายสัญญาณซึ่งแรกเริ่มใช้ส่งสัญญาณโทรทัศน์ขาวดำ ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นเสาสัญญาณโทรทัศน์สีในปี 1971 ต่อมายังมีการกระจายสัญญาณโทรทัศน์ดิจิทัลภาคพื้นดินเป็นครั้งแรกในเซอร์เบียจากหอคอยนี้ด้วย[3]
การทำลายในปี 1999
[แก้]หอคอยอาวาลาถูกทำลายลงมาในวันที่ 29 เมษายน 1999[3] จากการทิ้งระเบิดทางอากาศในกรุงเบลเกรดโดยเนโท ในส่วนหนึ่งของปฏิบัติการเพื่อปิดการแพร่สัญญาณจากองค์การวิทยุโทรทัศน์เซอร์เบีย (RTS) เป็นการถาวรตลอดช่วงสงคราม หอคอยนี้ถือเป็นหนึ่งในสิ่งปลูกสร้างที่ใหญ่ที่สุดที่ถูกทำลายโดยเนโทในระหว่างสงคราม ระเบิดที่ใช้ในการทำลายคือระเบิดนำทางด้วยเลเซอร์ GBU-27 ซึ่งระเบิดใส่ขาหนึ่งของหอคอย ทำให้หอคอยถล่มลงมาทั้งหมด
หอคอยเดิมนี้ถือเป็นจุดหมายตาของเบลเกรด และยังเป็นสัญลักษณ์และความภาคภูมิใจหนึ่งของเซอร์เบียไปจนถึงของยูโกสลาเวีย
การก่อสร้างใหม่
[แก้]แนวคิดำารสร้างหอคอยขึ้นมาใหม่ด้วยลักษณะเดิมทั้งหมดบนจุดเดิมที่ถูกทิ้งระเบิดไปนั้นเริ่มต้นมาจากสมาคมนักหนังสือพิมพ์เซอร์เบีย (Journalists' Association of Serbia) ในปลายปี 2002 และในต้นปี 2004 RTS ได้เข้าร่วมกับแนวคิดนี้ โดยจัดารรณรงค์ทางสื่อเพื่อระดมทุน และยังได้รับการสนับสนุนโดยคนสำคัญของเซอร์เบียจากหลายภาคส่วนและอุตสาหกรรม มีการประมาณว่ามีคนมีส่วนร่วมผ่านช่องทางต่าง ๆ ในการระดมทุนก่อสร้างหอคอยใหม่รวมแล้วกว่าหนึ่งล้านคน[4] ด้วยเงินระดมทุนรวมแล้วมากกว่า 1 ล้านยูโร
ซากปรักหักพังเดิมเริ่มต้นขนย้ายออกจากพื้นที่ในปี 2005 โดยรวมซากของหอเดิมที่ต้องขนย้ายออกราวหนึ่งตัน จากนั้นในปี 2006 ได้มีการตรวจสอบทางธรณีวิทยาเพื่อเตรียมการก่อสร้าง[4] หอคอยสร้างแล้วเสร็จในปี 2009 ล่าช้าจากกำหนดการเดิมในปี 2008 ไป ตรงกับการครบรอบสิบปีที่หอคอยถูกทำลาย[5]
พิธีเปิดมีขึ้นในวันที่ 21 เมษายน 2010 ด้วยความสูงสุดท้ายของหอคอยที่ 204.68 m (671.5 ft) สูงขึ้นจากเดิม 2 m (6 ft 7 in)[3] โดยส่วนหอกระจายสัญญาณสูง 68 เมตร (223 ฟุต)[4]
ในปัจจุบัน
[แก้]ในปี 2016 มีรายงานจำนวนผู้เข้าเยี่ยมชมหอคอยอยู่ที่ 137,000 คน[6] 155,000 in 2017[7] และเพิ่มเป็น 185,000 คนในปี 2018[8] ในปี 2017 ได้มีการเปิดตัวหมู่อาคารสนับสนุนการท่องเที่ยวใต้หอคอย ซึ่งมีทั้งภัตตาคาร ส่วนจัดแสดงทางชาติพันธุ์ ร้านของฝาก และลานกีฬา[9] รวมถึงยังมีการติดตั้งภาพพิมพ์คอนกรีต 105 ภาพแสดงรูปบุคคลที่มีส่วนร่วมใยการช่วยก่อสร้างหอคอยใหม่ เช่น นอวัค จอคอวิค และอานา จอคอวิค[3]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Emporis building ID 1151753". Emporis. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 March 2016.
- ↑ "Naš toranj". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 April 2017. สืบค้นเมื่อ 21 April 2010.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 Dejan Aleksić (8 August 2017), "Sve više turista pohodi emisiono srce Srbije", Politika (ภาษาเซอร์เบีย), p. 16
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Miloš Bato Milatović (23 April 2021). Феникс с Авале плаве [Phoenix from Avala blue]. Politika (ภาษาเซอร์เบีย). p. 14.
- ↑ RTS article on tower completion เก็บถาวร 28 ธันวาคม 2009 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, (in Serbian).
- ↑ Milan Janković (12 June 2017), "Uređen turistički kompleks oko Avalskog tornja", Politika (ภาษาเซอร์เบีย), p. 16
- ↑ Ana Vuković; Dejan Aleksić; Daliborka Mučibabić (6 January 2018). "Razbijanje straha od visine i planinarenje". Politika (ภาษาเซอร์เบีย). p. 20.
- ↑ "Девети рођендан Авалског торња" [Avala Tower's 9th birthday]. Politika (ภาษาเซอร์เบีย). 22 April 2019. p. 15.
- ↑ Ana Vuković (10 June 2017), "Kompleks na Avali dobio novi izgled", Politika (ภาษาเซอร์เบีย), p. 14
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]