ข้ามไปเนื้อหา

เล่าขำ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เล่าขำ (หลิว เฉิน)
劉諶
ประติมากรรมรูปเล่าขำในศาลอู่โหวในนครเฉิงตู มณฑลเสฉวน
อ๋องแห่งเป่ย์ตี้ (北地王 เป่ย์ตี้หวาง)
ดำรงฐานันดรศักดิ์กรกฎาคม ค.ศ. 259 – ธันวาคม ค.ศ. 263
ประสูติไม่ทราบ
สวรรคตธันวาคม ค.ศ. 263
นครเฉิงตู มณฑลเสฉวน
พระราชบิดาเล่าเสี้ยน

เล่าขำ (สิ้นพระชนม์ ธันวาคม ค.ศ. 263) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า หลิว เฉิน (จีนตัวย่อ: 刘谌; จีนตัวเต็ม: 劉諶; พินอิน: Liú Chén) เป็นเจ้าชายของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นพระโอรสองค์ที่ 5 ของเล่าเสี้ยนจักรพรรดิลำดับที่ 2 และลำดับสุดท้ายของจ๊กก๊ก

ประวัติ

[แก้]

ในปี ค.ศ. 259 เดือน 6 ของศักราชจิ่งเย่า (景耀; ค.ศ. 258-263) ปีที่ 2 เล่าเสี้ยนทรงแต่งตั้งเล่ากี๋เป็นอ๋องแห่งเป่ย์ตี้ (北地王 เป่ย์ตี้หวาง)[1]

ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 263 เตงงายขุนพลจากวุยก๊กที่เป็นรัฐอริของจ๊กก๊กนำกำลังทหารโจมตีจ๊กก๊ก หลังเตงงายเอาชนะจูกัดเจี๋ยมได้ที่อำเภอกิมก๊ก (緜竹 เหมียนจู๋) เจาจิ๋วทูลเเสนอกับเล่าเสี้ยนให้ยอมจำนนต่อเตงงาย เล่าขำคัดค้านวิธีการของเจาจิ๋วที่จะยอมจำนนและทูลโน้มน้าวพระบิดาให้ต่อสู้เพื่อเกียรติของจ๊กก๊ก แต่เล่าเสี้ยนทรงขับไล่เล่าขำออกจากท้องพระโรง แล้วเล่าเสี้ยนจึงทรงส่งผู้แทนให้นำตราพระราชลัญจกรไปมอบให้เตงงายเพื่อขอยอมจำนน ในวันนั้นเล่าขำทรงเสด็จเข้าไปในศาลบรรพชนของเล่าปี่ ทรงสังหารพระชายาและบุตร ก่อนจะทรงกระทำอัตวินิบาตกรรม[a]

ในวัฒนธรรมประชานิยม

[แก้]
ภาพเล่าขำในหนังสืออู๋ชฺวางผู่

ปรากฏภาพของเล่าขำในหนังสืออู๋ชฺวางผู่ (無雙譜, ทำเนียบผู้กล้าไร้เทียมทาน) ของจิน กู่เหลียง (金古良)

เรื่องราวของเล่าขำได้นำมาแสดงในงิ้วเยฺว่

ดูเพิ่ม

[แก้]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. บทพระราชประวัติโจฮวนในสามก๊กจี่บันทึกว่าเล่าเสี้ยนทรงยอมจำนนต่อเตงงายในเดือน 11 ของศักราชจิ่ง-ยฺเหวียน (景元) ปีที่ 4 ในรัชสมัยของโจฮวน[2] เดือนนี้เทียบได้กับช่วงเวลาตั้งแต่วันที่ 18 ธันวาคม ค.ศ. 263 ถึง 15 มกราคม ค.ศ. 264 ในปฏิทินจูเลียนและปฏิทินกริกอเรียน บทชีวประวัติเล่าเสี้ยนในสามก๊กจี่ยังบันทึกว่าเล่าขำทรงสังหารพระชายาและบุตรก่อนจะทรงกระทำอัตวินิบาตกรรมในวันเดียวกันกับที่พระบิดาทรงยอมจำนนต่อเตงงาย[3] ตามบันทึกเหล่านี้ เล่าขำสิ้นพระชนม์ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 263

อ้างอิง

[แก้]
  1. (二年夏六月,立子諶為北地王,恂為新興王,虔為上黨王。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 33.
  2. ([景元四年]十一月, ... 是月,蜀主劉禪詣艾降,巴蜀皆平。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 4.
  3. (是日,北地王諶傷國之亡,先殺妻子,次以自殺。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 33.

บรรณานุกรม

[แก้]
  • ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ).
  • เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายสามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อจู้).
  • Low, C.C. (1994). A General History of China, vol. 4. Singapore: Canfonian PTE Ltd. p. 508. ISBN 981-00-6288-5.