ก๋ง

ดูเพิ่ม: กง, กัง, กั้ง, กิ่ง, กีง, กึง, กึ่ง, กุง, กุ้ง, ก่ง, และ ก๊ง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาหมิ่นใต้ 公／公 (กง, “ชายผู้เป็นที่นับถือ”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ก๋ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gǒng
	ราชบัณฑิตยสภา	kong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/koŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

ก๋ง

1. พ่อของพ่อ พ่อของแม่, แต่บางทีเรียกพ่อของแม่ว่า วั่วก๋ง

คำพ้องความ

• กง
• อากง

ภาษาคำเมือง

คำนาม

ก๋ง

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩫ᩠ᨦ (ก็ง)