Sünen-i Nesâî

Sünen-i Nesâî (Arapça: سنن النسائي) veya Sunen-i Suğra, Ehl-i Sünnet hadis literatüründe en güvenilir hadis kaynakları olarak kabul edilen altı kitaptan (Kütüb-i sitte) biridir. Müellifi Ebu Abdirrahman Ahmed bin Şuayb bin Ali bin Sinan bin Bahr el-Horasânî'dir. İmam Nesâî olarak meşhurdur. Eseri de bu isme nisbetle Sünen-i Nesâî olarak anılır. Rivayetlere göre Nesâî, önce ‘Es-Sünen’ül Kübrâ’ adıyla büyük bir hadis külliyatı yazmıştı. Bir hükümdar kendisine “Kitabındaki hadislerin tamamı sahih midir?” diye sorunca Nesâî “Hayır” diye cevap verdi. Bunun üzerine hükümdar, kitaptaki sahih hadisleri ayırmasını istedi ve Nesâî bunları ‘El Müctebâ’ adını verdiği başka bir kitapta topladı. Bu kitap ‘Sünen-i Nesâî’ adıyla meşhur oldu.

Sünen-i Nesâî, çoğu âlimler tarafından Kütüb-i Sitte’nin içinde Sahih-i Buhârî ve Sahih-i Müslim’den sonra üçüncü en güvenilir kitap olarak kabul edilmiştir. Kitapta 53 bölümde toplam 5724 hadis vardır. Diğer hadis külliyatlarında bulunmayan ihbâs, nuhl, rukba ve umra gibi konuları içeren bölümler Nesâî'nin süneninde mevcuttur. Ayrıca diğer hadis mecmualarında bulunan fitne, kıyamet, binek vasıtaları ve tefsir bölümleri de Nesâî'de mevcut değildir.

Kütüb-i Sitte’de sadece Sünen-i Nesâî'de bulunan bir hadis metni:

Ebu Said el Hudrî (r.a.)’den rivayet edilmiştir: Rasûlullah şöyle buyurdu, “Bir kimse Müslüman olur da inancını ve hareketlerini güzelleştirirse, Allah onun geçmişte yaptığı bütün iyi amelleri ve hareketleri iyilik olarak yazar, yine geçmişte işlediği kötülükleri de siler ve affeder. Ondan sonra yaptığı tüm hareket ve davranışların karşılığını görür. İyilikleri on katından yedi yüz katına kadar katlanır. İşlediği kötülükler ise tek olarak yazılır. Ancak Allah dilerse onları da siler ve affeder.”^[1]

Sünen-i Nesâî, 1981 yılında şerhli olarak dört cilt halinde Türkçeye tercüme edilmiştir.

Bölümleri

Kitap şu bölümlerden meydana gelmiştir:

1. Tahâret
2. Guslü Gerektiren ve Gerektirmeyen Haller
3. Sular
4. Hayız ve İstihâze
5. Gusül ve Teyemmüm
6. Namaz
7. Namaz Vakitleri
8. Ezan
9. Mescidler
10. Kıble
11. İmamlar
12. Namaza Başlama
13. Sehv-i Secde
14. Cuma
15. Seferde Namazları Kısaltma
16. Kûsüf Namazı
17. Yağmur Duası
18. Korku Namazı
19. Bayram Namazları
20. Gündüz ve Gece Kılınan Nafileler
21. Cenaze
22. Oruç
23. Zekat
24. Haccın Menasiki
25. Mikatlar
26. Cihad
27. Nikâh
28. Boşanma
29. Atlar
30. Vakıf
31. Vasiyet
32. Bağış
33. Hîbe
34. Rukba
35. Umrâ
36. Yemin ve Adak
37. Ziraat Ortaklığı
38. Kadınlarla Muaşeret
39. Kan Dökmenin Haram Oluşu
40. Fey Taksimi
41. Biat
42. Akika
43. Devenin İlk Yavrusunun Kurban Edilmesi
44. Avcılık ve Hayvan Kesme
45. Kurban
46. Alış-Veriş
47. Kasame
48. Hırsızın Elinin Kesilmesi
49. İman ve Şartları
50. Süslenme
51. Kadılık Âbası
52. Allah’a Sığınmak
53. İçkiler

Kaynakça

^ "İman ve Şartları Bölümü, Kişinin Müslümanlığının Güzelliği, Hadis No: 4965". 18 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2014.

Kitap ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] "İman ve Şartları Bölümü, Kişinin Müslümanlığının Güzelliği, Hadis No: 4965". 18 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2014.

[1]