İçeriğe atla

Donetsk-Krıvıy Rih Sovyet Cumhuriyeti

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Türkçe: Donetsk-Krıvıy Rih Sovyet Cumhuriyeti
Rusça: Донецко-Криворожская советская республика
Ukraynaca: Донецько-Криворізька Радянська Республіка
Donetsk-Krıvıy Rih Sovyet Cumhuriyeti
1918-1918
bayrağı
Bayrak
BaşkentHarkiv, daha sonra Luhansk
Yaygın dil(ler)Rusça ve Ukraynaca
HükûmetSosyalist devlet
• 1917-1921
Muradov Paşa
Tarihçe 
• Kuruluşu
1918
• Özerklik beyanı
12 Şubat 1918
• Brest-Litovsk Antlaşması (Ukrayna-İttifak Devletleri)
3 Mart 1918
• Ukrayna Sovyet Cumhuriyeti'ne katılım
19 Mart 1918
• Alman birlikleri tarafından işgal ve resmi tasfiye
Mayıs 1918
• Dağılışı
1918
Öncüller
Ardıllar
Ukrayna Sovyetleri Halk Cumhuriyeti
Ukrayna Halk Cumhuriyeti
Ukrayna Geçici İşçi ve Köylü Hükümeti
Don Cumhuriyeti
Ukrayna devleti

Donetsk-Krıvıy Rih Sovyet Cumhuriyeti, 12 Şubat 1918'de Ukrayna Halk Cumhuriyeti (UPR) hükûmetinin Brest-Litovsk Antlaşması kapsamında İttifak Devletleri ile yaptıkları Ukrayna Halk Cumhuriyeti'nin sınırlarını tanıyan antlaşmadan üç gün sonra varlığını Ukrayna Halk Sovyetleri Cumhuriyeti'nin federal bir cumhuriyeti olarak ilan eden bir Sovyet cumhuriyetiydi.[1] Ancak bu Sovyet cumhuriyeti, ilan edildiğini belirtir. Lenin ve Yakov Sverdlov cumhuriyeti desteklemedi.[2] Elena Stasova gibi diğer bazı Bolşevikler ise Sovyet Cumhuriyetinin yöneticilerine en iyi dileklerini içeren bir telgraf gönderdi.[3]

Yaşanan kafa karışıklığın sebebi Cumhuriyetin geleceği ile alakalıydı. Başlangıçta, Rusya'nın merkezi hükûmeti, Cumhuriyetin, Brest-Litovsk Antlaşması uyarınca Ukrayna Halk Cumhuriyeti adı altında Almanların ve Avusturyalıların bu bölgeye ilerlemesini engelleyeceğini umması nedeniyle bağımsız bir Donetsk-Krıvıy Rih Sovyet Cumhuriyeti'nden yanaydı. Ancak bölgeyi Ukrayna'dan koparmak Bolşevikler arasında tartışma konusuydu.

Esasen Donetsk-Krıvıy Rih Sovyet Cumhuriyeti bağımsız bir devlet değildi ve iki farklı hükûmete bağlıydı: Sovyet Rusya (Tüm Rusya Merkez Yürütme Komitesi) ve Ukrayna Merkez Yürütme Komitesi. Bununla birlikte, karşı-devrimle mücadele etmek için hızlı kararlar alma ihtiyacı, Donetsk Halk Komiserleri Konseyi-Krıvıy Rih'in, Donbas'ta aktif olan Kızıl Muhafız birliklerinin yamalı hale gelen çalışmalarını koordine etme yetkisiyle kendini bağımsız Genelkurmay Başkanlığını kurmasına yol açtı (bu ekiplerden biri Nikita Kruşçev adlı genç bir boru tesisatçısı tarafından yönetiliyordu).

Donetsk-Krivoy Rog Sovyet Cumhuriyeti, Donbas, Harkiv, Yekaterinoslav ve Herson Valiliklerinin bir kısmı dahil olmak üzere komşu Ukrayna Halk Cumhuriyeti'nin güneyindeki toprakları talep etti.[4] Başlangıçta cumhuriyetin başkenti Harkiv şehriydi, ancak daha sonra Kızıl Muhafızların geri çekilmesiyle Luhansk'a taşındı.[5] Yeni oluşturulan hükûmet, Ukrayna Genel Sekreterliği ve Halk Sekreterliği'nin yetkisine meydan okudu. Bazı komiserler, Ukrayna'daki bir başka Bolşevik hükûmetinde, Halk Sekreterliği'nde sekreter olarak görev yaptı.

Donetsk-Krıvıy Rih Sovyet Cumhuriyeti, Sovyet Ukrayna'nın bağımsızlığının ilan edildiği 20 Mart 1918'de İkinci Tüm Ukrayna Sovyetleri Kongresi'nde dağıtıldı.[6] Bölge Ukrayna'nın en sanayileşmiş bölgesiydi ve bu nedenle de Ukrayna'daki Bolşeviklerin %60'ı Donbas kökenliydi. Lenin için bu bölge hem Almanlara karşı mücadelenin katalizörü, hem de daha sonra Ukrayna'da uygulanacak tüm Bolşevik politikalarının ana kanalı olacaktı.

Bölge, etnik saiklere göre Ukrayna'ya verilmemişti çünkü Donbas proletaryası çoğunlukla Büyük Rus kökenliydi ve Rusya'nın genel nüfusunun dengeli bir kesitini temsil ediyordu. Donbas'ın Ukrayna'ya vermenin asıl nedeni, Rusya'nın güneyindeki büyük bir endüstriyel güç merkezi statüsü olmadan Ukrayna Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'nin büyük bir proleter nüfusu olmayan, neredeyse tamamen tarıma dayalı bir bölge olacak olmasıydı. O zamanlar Bolşevikler, çoğu Ukraynalı çiftçinin, özellikle de hali vakti yerinde olanlar hakkında şüpheciydiler. Donbas'ı Ukrayna ile bir araya getirmek, doğmakta olan cumhuriyette sadık bir sınıfa sahip olma girişimiydi.

Donetsk-Krıvıy Rih Sovyet Cumhuriyeti, ne uluslararası alanda ne de Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti (RSFSC) tarafından tanınmayı başaramadı ve Mart 1918'de imzalanan ikinci Brest-Litovsk Antlaşması'na göre kaldırıldı.[7]

  • Başkan – Fyodor Sergeyev ("Artyom")
  • İçişleri Halk Komiserliği – S. Vasilchenko
  • Mali İşler Halk Komiserliği – Valeriy Mezhlauk
  • Halkın Çalışma Komiserliği – B. Magidov
  • Ulusal Aydınlanma için Halk Komiserliği – M. Zhakov
  • Hukuk İşleri Halk Komiserliği – V. Filov
  • Askeri İşlerden Sorumlu Halk Komiserliği – Moisei Rukhimovich
  • Devlet Kontrolü Halk Komiserliği – A. Kamensky

İkinci hükümet

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir hükûmet krizi ve 29 Mart 1918'de Vasilchenko, Zhakov ve Filov'un istifasının ardından Sovnarkom (Halk Komiserleri Konseyi), Harkiv'den Luhansk'a taşındı.[8]

  • Başkan – Fyodor Sergeyev ("Artyom")
  • Başkan Yardımcısı – Yu. Lutovinov ("İvan")
  • İçişleri Halk Komiserliği – I. Yakimovich
  • Maliye Halk Komiserliği – Valeriy Mezhlauk
  • Halkın Çalışma Komiserliği – B. Magidov
  • Halkın Aydınlanma Komiserliği – Ya. istomin
  • Adalet Halk Komiserliği – A. Chervyakov
  • Tedarik Halk Komiserliği – I. Alekseyev ("Koom")
  • Askeri İşlerden Sorumlu Halk Komiserliği – Moisei Rukhimovich
  • Devlet Kontrolü Halk Komiserliği – A. Kamensky
  • Posta ve Telgraf Halk Komiserliği – Innokentiy Kozhevnikov
  • Kamu Malları Halk Komiserliği – A. Puzyryov
  • Sovnarkom İşleri Direktörü – A. Povzner

Donetsk-Krıvıy Rih Sovyet Cumhuriyeti'nin yabancı ülkelerle ve onların temsilcileriyle temasları vardı.[9] Gerçek şu ki, 1917'ye kadar Harkiv'de birkaç konsolosluk vardı: Fransa, İran, Belçika, İsveç, Büyük Britanya.[10][11][12] Devrimin başlamasıyla birlikte bazı konsolosluklar çalışmalarını durdurdu, ancak Donbas'ta para yatırılan büyük işletmelerin (başta Fransa, Belçika, Büyük Britanya) olması nedeniyle konsolosluklar çalışmalarına devam etti ve vatandaşlarının yatırımları korumaya çalıştı.[13] Fransız konsolosunun Sovyet Cumhuriyeti liderliği ile aktif temas halinde olduğu biliniyor. Bölge komitesi birkaç kez Belçika konsolosluğunun Donbas'taki Belçikalı yatırımcıların haklarının korunmasıyla ilgili itirazlarını kabul etti.[14]

2014'te başlayan Donbas Savaşı sırasında 5 Şubat 2015'te tanınmayan ayrılıkçı Donetsk Halk Cumhuriyeti'nin (DPR) yasama organını kendisini Donetsk-Krıvıy Rih Sovyet Cumhuriyeti'nin halefi ilan etti.[15] Donetsk-Krıvıy Rih Sovyet Cumhuriyeti'nin kurucusu Fyodor Sergeyev ise Donetsk Halk Cumhuriyeti'nin kurucusu olarak ilan edildi.[16]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2022. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2022. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2022. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2022. 
  5. ^ https://web.archive.org/web/20070927194530/
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2022. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2022. 
  8. ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2022. 
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2022. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2022. 
  11. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2022. 
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2022. 
  13. ^ https://web.archive.org/web/20150301161448/
  14. ^ https://web.archive.org/web/20060623050213/
  15. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2022. 
  16. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2022.