Kızgın Güneş (film, 1960)

Kızgın Güneş
Plein Soleil
	"Kızgın Güneş" filminin sinema afişi
Yönetmen	René Clément
Yapımcı	Raymond Hakim ; Robert Hakim
Senarist	René Clément; Patricia Highsmith
Oyuncular	Alain Delon; Maurice Ronet; Marie Laforêt
Müzik	Nino Rota
Görüntü yönetmeni	Henri Decaë
Kurgu	Françoise Javet
Stüdyo	Robert & Raymond Hakim Company; Titanus
Dağıtıcı	Miramax Films; The Criterion Collection (DVD)
Cinsi	Sinema filmi
Türü	Dram, gerilim, suç
Renk	Renkli (Eastmancolor)
Yapım yılı	1960
Çıkış tarih(ler)i	10 Mart 1960, Fransa; Eylül 1961, Türkiye
Süre	112 dakika
Ülke	Fransa ; İtalya ortak yapımı
Dil	Fransızca, İtalyanca, İngilizce
Devam filmi	Yetenekli Bay Ripley (1999,Anthony Minghella)
Diğer adları	Purple Noon (ABD,İngiltere); Lust for Evil (ABD) ; Blazing Sun (İngiltere) ; Full Sun (Avustralya) ; Delitto in pieno sole (İtalya) ; A pleno sol (İspanya) ; Nur die Sonne war Zeuge (Almanya) ; Der Zeuge schweigt (Avusturya)

Kızgın Güneş,^[1]^[2] 1960 Fransa-İtalya ortak yapımı psikolojik gerilim filmidir. Fransızca özgün adı Plein Soleil olan film İngilizce konuşulan ülkelerde Purple Noon adı ile gösterilmiştir. Film Türkiye'de ilk kez 3 Eylül 1961'de gösterime girmiş, 2002 yılında da 21. Uluslararası İstanbul Film Festivali kapsamında yapılan "Beyazperdede Bir İlah" başlıklı Alain Delon toplu gösterisinde aktörün diğer sekiz filmiyle birlikte gösterilmiştir.^[3]

Film Amerikalı yazar Patricia Highsmith'in 1955 yılında yayımlanan "The Talented Mr. Ripley" adlı romanından uyarlanmıştır (Roman Türkiye'de "Becerikli Bay Ripley", Fransa'da "Monsieur Ripley" adlarıyla yayımlandı). René Clément'ın senaryosunu yazıp yönettiği, başlıca rollerinde Alain Delon, Maurice Ronet ve Marie Laforêt'nin oynadıkları filmin özgün müziği Nino Rota'ya aittir. Renkli görüntülerini Henri Decaë'nın çektiği filmin yapımcıları Raymond ve Robert Hakim kardeşlerdir. Film o tarihte sinemada oldukça yeni olan Alain Delon'u uluslararası bir yıldız yapmıştı. Marie Laforêt ise 1960'larda Türkiye'de de birçok şarkısının aranjmanı yapılmış ünlü bir şarkıcıdır.

Aynı romanı 1999 yılında bu kez İngiliz yönetmen Anthony Minghella ABD'de "Yetenekli Bay Ripley" (The Talented Mr. Ripley) adıyla yeniden sinemaya uyarladı. Bu yeni versiyonda Alain Delon'un rolünü Matt Damon, Maurice Ronet'nin rolünü Jude Law, Marie Laforêt'nin rolünü de Gwyneth Paltrow üstlenmişti.

"Plein Soleil" 1962 yılında "En İyi Yabancı Film" dalında Edgar Allan Poe Ödülü"nü kazandı.^[4]

Konusu

Zengin Amerikalı playboy Philippe Greenleaf (Maurice Ronet) İtalya'da baba parasıyla lüks ve başıboş bir yaşantı sürmektedir. Sevgilisi Marge'la (Marie Laforêt) birlikte gününü gün eden ve su gibi para harcayan bu şımarık gencin yanından ayırmadığı Tom Ripley (Alain Delon) adında bir arkadaşı daha vardır. Aslında Tom'u Philippe'in ABD'deki babası para karşılığında tutmuştur. Parasız bir genç olan Tom'un görevi 5000 dolar karşılığında Philippe'i içinde bulunduğu bu "hedonistik" yaşantıdan kopartarak ABD'ye dönmeye ve babasının işlerinin başına geçmeye ikna etmektir. Ancak Philippe'in bu rahat ve sorumsuz yaşantıyı bırakıp ülkesine dönmeye hiç niyeti yoktur. Onunla sürekli takılan Tom da kısa sürede bu sefahat hayatının tadını alır, ayrıca için için onun zengin yaşantısına gıpta etmektedir. Daha da vahimi Philippe'in sevgilisine de abayı yakmıştır. Maymun iştahlı Philippe, bir süre sonra Tom'dan bıkar ve ona gaddar ve küstahça davranmaya başlar. Bir keresinde bir yat gezisindeyken Marge'la yalnız kalabilmek için Tom'u filika'ya indiren Philippe, onu güneşin altında saatlerce bırakarak yaralanmasına sebep olur. Sevgilisinin bu aşağılayıcı davranışlarını Marge da yadırgar.

Bu taciz bardağı taşıran son damla olur, Tom uzun zamandır yaptığı, Philippe'i öldürerek onun kimliğine bürünme planını uygulamaya koyar. Önce Marge'la arasını bozmak için bir kadın küpesini Philippe'in cebine koyar. Küpeleri bulan Marge, sevgilisini terk eder ve karaya çıkar. Yatla tekrar denize açılınca Tom arkadaşını bıçaklayarak öldürür, cesedini ağırlık bağladığı bir brandaya sararak denize atar. Karaya dönünce Philippe'in kimliğiyle ülkeyi dolaşmaya başlar, imzasını taklit ederek banka hesabından büyük paralar çekmeye başlar. Onun eşyalarını ve giysilerini kullanır, sesini ve tavırlarını bile ona benzetir. Lüks otellerde onun adıyla kalır. Artık tam anlamıyla onun yerine geçmiştir.

Baştan beri Tom'dan hoşlanmamış olan Philippe'in eski arkadaşı Freddie Miles (Billy Kearns) durumdan kuşkulanıp olayı kurcalamaya başlayınca Tom onu da öldürür ve cesedini boş bir arsaya atar. İtalyan polisi cesedi bulur ve Tom'a ulaşır. Ancak Tom'un oyunları henüz bitmemiştir. Duruma göre kâh Philippe'in kimliğine bürünür, kâh kendisi olur. Titizlikle kurguladığı bir entrikayla, Freddie Miles'ı Philippe'in öldürüp sonra da intihar ettiğine polisi inandırır. Philippe'in imzasını taklit ederek yazdığı intihar notuna eklediği vasiyetnameyle Marge'a da büyük bir para bırakır.

İşler Tom Ripley'in istediği gibi gitmektedir. İtalyan polisini atlatmayı başarmış, bol paraya kavuşmuş, hattâ yavaş yavaş Marge'ın kalbini kazanmaya bile başlamıştır. Bu sırada Tom'un imzasını taklit ederek sattığı Philippe'in yatı, Marge'ın da aralarında bulunduğu ilgililer huzurunda karaya çekilirken birden yatın pervanesine takılmış olan Philippe'in çürümüş cesedi ortaya çıkar. Son sahnede ise her şeyin yoluna girdiğini düşünerek plajda keyifle içkisini yudumlayan Tom'u İtalyan dedektifler yanlarına çağırırlar. Her şey sona ermiştir.

Oyuncu kadrosu

Oyuncu	Rolü
Alain Delon	Tom Ripley / Philippe Greenleaf
Maurice Ronet	Philippe Greenleaf
Marie Laforêt	Marge Duval
Erno Crisa	Riccordi
Frank Latimore	O'Brien
Billy Kearns	Freddy Miles
Ave Ninchi	Signora Gianna
Viviane Chantel	Belçikalı kadın
Nerio Bernardi	Ajans müdürü
Barbel Fanger
Lily Romanelli	Oda hizmetçisi
Nicolas Petrov	Boris
Elvire Popesco	Mrs. Popova

Film hakkında notlar

1962 yılında "En iyi yabancı film" dalında "Edgar Allan Poe Ödülü" bu filme verildi.
Patricia Highsmith 'in "The Talented Mr Ripley/Monsieur Ripley" adlı romanından sinemaya aktarılmıştır.
1999 yılında Anthony Minghella The Talented Mr. Ripley adı ile filmi yeniden çekti.Bu kez yeni versiyonda Matt Damon (Tom Ripley),Gwyneth Paltrow (Marge Sherwood), Jude Law (Dickie Greenleaf), Cate Blanchett(Meredith Logue) ve Philip Seymour Hoffman (Freddie Miles) oynamışlardı.
Filmin tanıtım sloganlarından biri de şuydu; "İhtiras saat onda, kıskançlık onbirde, cinayet öğlen vakti"
Ünlü Fransız şarkıcı Marie Laforêt'i filmde Marge Duval rolünde izliyoruz.1960'lı yıllarda şöhretinin zirvesinde olan Marie Laforêt özellikle Ivan, Boris et moi,Mon amour, mon ami ve Manchester et Liverpool gibi şarkıları ile hatırlanır.^[5]

Kaynakça

^ "Milliyet Gazetesi Arşivi". gazetearsivi.milliyet.com.tr. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2013.
^ "Kızgın Güneş (Plein Soleil)". bigglook.com. 1 Aralık 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2013.
^ Milliyet, Gazetesi (24 Şubat 2002). "Alain Delon Festivalde". s. 8. Erişim tarihi: 22 Nisan 2013. ^{[ölü/kırık bağlantı]}
^ "Edgar Allan Poe Awards for 1962" (İngilizce). IMDb. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2013.
^ en:Marie Laforêt

Dış bağlantılar

IMDb'de Kızgın Güneş

[1] "Milliyet Gazetesi Arşivi". gazetearsivi.milliyet.com.tr. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2013.

[2] "Kızgın Güneş (Plein Soleil)". bigglook.com. 1 Aralık 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2013.

[3] Milliyet, Gazetesi (24 Şubat 2002). "Alain Delon Festivalde". s. 8. Erişim tarihi: 22 Nisan 2013. ^{[ölü/kırık bağlantı]}

[4] "Edgar Allan Poe Awards for 1962" (İngilizce). IMDb. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2013.

[5] :Marie Laforêt

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]