Эчтәлеккә күчү

HD132742

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD132742 latin yazuında])
HD132742
Каталог коды 2MASS J15005835-0831082[1], IRAS 14582-0819[1], GSC 05579-01166[1], HD 132742[1], HIP 73473[1], HR 5586[1], SAO 140270[1], δ Lib, 1RXS J150058.0-083103[1], CCDM J15010-0832A[1], FK5 1394[1], GC 20195[1], GCRV 8696[1], HIC 73473[1], IDS 14556-0806 A[1], IDS 14556-0807 A[1], JP11 2558[1], N30 3388[1], PLX 3387[1], PMC 90-93 982[1], PPM 198139[1], RBS 1451[1], ROT 2134[1], SACS 326[1], TD1 17875[1], TYC 5579-1166-1[1], UBV 13014[1], uvby98 100132742 ABV[1], del Lib[1], WDS J15010-0831A[1], YZ 98 5259[1], SBC9 823[1], CMC 140270[1], SBC7 526[1], WEB 12574[1], Gaia DR2 6332277920392457472[1], 19 Lib, Gaia DR3 6332277920392457472[1], TIC 192680424[1], UBV M 20489[1] һәм Renson 37660[1]
Йолдызлык Мизан йолдызлыгы
Җирдән ераклык 107,731 ± 5,4838 парсек[2]
Скорость вращения звезды 86 km/s[3][4]
Параллакс 9,2824 ± 0,4725 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −6,024 ± 0,326 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −63,051 ± 0,385 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −40 ± 4,2 km/s[5]
Тип переменной звезды затменная звезда[d][6]
Спектраль сыйныф A0V[7][8]
Күренмә йолдызча зурлык 4,93[9]
Светимость 42 солнечная светимость
Радиюс 3,94 солнечный радиус
Диаметры 2 740 000 km[10]
Чор J2000.0[d][11][1]
Туры калкулык 225,24311792453 °[2]
Авышлык −8,51894733577 °[2]
Нәтиҗәле температура 10 375 K[12]
Оценка возраста объекта 0,5 гигагод

HD132742 — Мизан йолдызлыгында урнашкан A0V[7][8] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,93[9] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[13] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[14][15]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[16] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[17] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[18] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[19]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 del Lib SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20065224 — arXiv:astro-ph/0610785
  4. ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ Kreiner, J. M. Up-to-date linear elements of eclipsing binaries // Acta Astron. / M. Kubiak — Copernicus Foundation for Polish Astronomy, 2004. — ISSN 0001-5237
  7. ↑ 7,0 7,1 Houk, N., Swift, C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  8. ↑ 8,0 8,1 Hill G., Hilditch R. W., Younger F. һ.б. MK classifications of some northern hemisphere binary systems — 1975.
  9. ↑ 9,0 9,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  10. ↑ McElwain M. Characterization of Dusty Debris Disks: The IRAS and Hipparcos Catalogs // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2007. — 16 p. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/509912 — arXiv:astro-ph/0609555
  11. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  12. ↑ J. Zorec, F. Royer Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201117691 — arXiv:1201.2052
  13. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  14. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  15. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  16. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  17. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  18. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  19. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD132742&oldid=2931829