Kontent qismiga oʻtish

Latife Uşaki

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Latife Uşaki
Turkiyaning birinchi xonimi
Mansab davri
1923-yil 29-oktabr – 1925-yil 5-avgust
Prezident Mustafa Kemal Atatürk
Vorisi Mevhibe İnönü
Shaxsiy maʼlumotlari
Tavalludi
Fatıma-tüz Zehra Latife Uşakîzâde

1898-yil 17-iyun
Smirna (hozirgi Izmir) Usmonli imperiyasi
Vafoti 1975-yil 12-iyul
Istanbul, Turkiya
Fuqaroligi Turkiya
Millati Turk
Turmush oʻrtogʻi Mustafa Kemal Atatürk (1923-1925-yillar)
Istiqomat joy(lar)i Chankaya saroyi (rasmiy)
Alma mater

Parij universiteti

Londondagi huquq maktabi
Kasbi yurist

 

Latife Ushaklıgil (tugʻilgan ismi Fatima-tuz Zehra Latife Ushakîzade; faxriy unvoni bilan Latife Hanim[1]; 1898-yil 17-iyun — 1975-yil 12-iyul) 1923-1925-yillar oraligʻida Mustafo Kamol (keyinchalik Otaturk)ning rafiqasi edi. U otasi tomonidan taniqli turk yozuvchisi Xolid Ziyo Ushaklıgil bilan qarindosh boʻlgan.

Latife Xonim 1898-yilda Smirna shahrida (hozir Izmir nomi bilan tanilgan) shaharning eng taniqli savdogar oilalaridan birida tugʻilgan. Ildizlari Ushak shahrida boʻlib, ularning norasmiy familiyasi Ushakizade shu yerdan olingan. U Smirnadagi oʻrta maktabni tamomlagan va 1919-yilda huquqshunoslik boʻyicha oʻqish uchun chet elga — Parij va Londonda ketgan. U Turkiyaga qaytib kelganida Turkiyaning mustaqillik urushi yakuniga yaqinlashib qolgan edi.

1922-yil 11-sentyabrda Smirnadagi oilaviy saroyiga qaytib kelgach, u askarlarga duch keldi va unga Posho uyni Smirnadagi Bosh qarorgoh sifatida egallab olganligi haqida xabar berdi. Askarlarni u haqiqatan ham uyga tegishli ekanligiga ishontirgandan soʻng, unga kirishga ruxsat berildi. 

Latifa Xonim va Mustafo Kamol Posho 1923-yil 29-yanvarda onasi Zübeyde Xonim vafotidan soʻng Smirnaga qaytganlarida turmush qurishdi. Ikki yarim yil davomida Latife Xonim turk ayollarining yangi qiyofasini davlat hayotida faol ishtirok etgan birinchi xonim sifatida timsol qildi. Bu Turkiyada oʻz davri standartlari boʻyicha yangilik edi. U Turkiyada 1920-yillarda ayollarni ozod qilish boʻyicha boshlangan islohotlarga sezilarli taʼsir koʻrsatdi[2].

Biroq, u va eri oʻrtasidagi munosabatlar yaxshi emas, ular birga baxtli emas edilar. Tez-tez tortishuvlardan soʻng, ikkalasi 1925-yil 5-avgustda ajrashishdi[3]. Latife Xonim umrining qolgan qismini Izmirda (1930-yillardan keyin Smirna shunday atalgan) va Istanbulda yolg‘izlikda yashab, o‘limigacha (1975-yilgacha) shaxsiy davrasidan tashqari yaqin aloqalardan qochgan. U hech qachon boshqa turmushga chiqmagan va hayoti davomida eri bilan o‘rtadasidagi munosabatlari haqida sukut saqlagan. 2005-yilda Turk Tarix Jamiyati uning kundaliklarini „oilasining fikrini inobatga olgan holda, shaxsiy kundaliklaridan tashqari“ ommaga oshkor qilishni lozim topdi. Biroq uning oilasi ochiqchasiga maktublarga egalik qilish huquqiga ega ekanliklarini va kundaliklarning chop etilishini istamasliklarini bildirishdi. Natijada, jamiyat nashrga qarshi qaror qildi[4][5].

Faxriy Jumhuriyat jurnalisti İpek Çalışlar tomonidan Latife Xonimning keng qamrovli, lekin ayni paytda munozarali tarjimai holi 2006-yilda nashr etilgan[2].

  1. „Turkey in the 21st century: The Legacy Of Mrs Ataturk“. Pelin Turgut. The Independent (2006-yil 1-iyul). 2006-yil 18-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2007-yil 29-sentyabr.
  2. 2,0 2,1 „Atatürk, his wife and her biographer“. Emrah Güler. Turkish Daily News (2006-yil 25-avgust). 2006-yil 29-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2007-yil 29-sentyabr. (archive.org link)
  3. Akhtar, Salman. The Crescent and the Couch: Cross-Currents Between Islam and Psychoanalysis. Rowman & Littlefield, 2008 — 68-bet. ISBN 978-0-7657-0574-7. 
  4. „Ataturk diaries to remain secret“. BBC (2005-yil 4-fevral). Qaraldi: 2007-yil 29-sentyabr.
  5. „Sezer'e verilmeyen mektupları bize verin“. Hürriyet. Qaraldi: 2017-yil 19-may.