qurbaqa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qur-ba-qa

Etimologiyasi

QURBAQA 'suvda va quruqlikda yashovchi, dum — sizlar turkumiga mansub, oyoqlari sakrab yurishga mos-langan jonivor'. Oyogi ostidan sakragan h u r b a — h a uni choʻchitib yubordi. Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglattan bu ot baqa soʻzi oldidan QUR-CHUR tovushga taqlid soʻzini (DS.467: qur IV) qoʻshib tuzilgan (DS, 467); keyinchalik oʻzbek tilida a unlilari ä unlilariga almashgan: (qur-qur) + baqa = qurbaqa > qurbäqä.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Suvda va quruqlikda yashovchi dumsiz jonivorlar turkumining bir turi; oyoqlari sakrab yurish uchun moslashgan. ◆ Qurbaqaning sayrashi. n ◆ Farida qurbaqa suzish qilib, qirgʻoqqa qarab borar ekan, suv purkab kuldi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

Qurbaqa(ning) sallasi q. salla.

Antonimlari

QURBAQA. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qurbaqa
lyagushka; // lyagushechiy, lyagushachiy; ◆ choʻl qurbaqa jaba; ◆ qurbaqa salla nesʼedobnыy grib, poganka.