koni
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ko-ni
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Turgan bitgani, butunlay; juda, gʻoyat. ◆ Qovun xushboʻy hidi, totimli mazasi.. har xil dori-darmonlarga boyligi.. bilan inson sihat-salomatligiga koni foyda ekan-ligi juda qadimdan maʼlum. Gazetadan . ◆ Ochil buva safarni tugatganidan, ezgu bir farz-ni bajo keltirib, koni savobga botgan odam-dek, mamnun koʻrinar, sokin va sobir edi. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ Tortinchoqlik sahna uchun koni ziyon, singlim, qani eshitaylik boʻlma-sa. S. Karomatov, „Hijron“ . ◆ Murakkab bu me-xanizmning bekor turishi koni zarardir. I. Rahim, „Zangori kema kapitani“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]КОНИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.