მაცუი ბასიო

მაცუო ბასიო (მაჟირა ფსევდონიმი მუნეფუსა; თახმი ჯოხო ძინსიტირო) (დ. 1644 ― ღ. 12 გჷმათუთა, 1694, ოსაკა), იაპონარი პოეტი. წჷმოულობათ სამურაი. 1672 წანაშე სახენწჷფო ნინალას ოწიუდჷ. ედოს (ასეიანი ტოკიო). უკული მიოტუ ნინალა დო მეუდირთჷ მუშ წოდებაშო „ვამანგი“ საქვარს - პოეზიაშ გურაფას. ბუდიზმიშ გემაჸვენჯი რდჷ. ბერო მიდართჷ. გჷნიცადჷ ძენიშ მონძღვარუაშ გოლინა, ნამუშ არსი „მუშდუდიშჭვიტინს“ დო „ორთაშ ჭვიტინს“ დგომარენს. თეშენ მაცუოშ მიარე ლერსის ფორილი გიმენტექსტი უღუ. მაცუოს ორხველჷ ლირიკული დღარეფი, მუსხირენ ვითობათ რენგა („ნწკარილი ლერსეფი“) დო მიარე მუშობური ჰაიკუ. თიშ ლერსეფი მიშმურს ანთოლოგიაშა „მაიმუნიშ ჭაშ გინაქუნალი“ (1690) დო შხვა. მაცუოქ აკოქიმინჷ სუმსტრიქონიანი ლერსიშ (ჰაიკუ) პოეტიკა. უდუშქუმალუო მიოჩქუდჷ ჰაიკუშა ჟიშე უმოსი დეტალიშ მიშაღალა; დიდ შანულობას არზენდჷ ლერსიშ ფერჭარულ დო ბგერით ჰარმონიას. „ბასიოშ სტილი“ 200 წანაშე უმოსის პატჷნენდჷ იაპონიას.

ლიტერატურა

ქსე, ტ. 6, გვ. 511, თბ., 1983

თე სტატია პიჯიშ გეშა დიოდღარო მერკე რე. თქვა შეგილებუნა ქუმმეხვარათ დო აკაფშათ თინა.