ביאלאגיע

ביאלאגיע איז א אפטייל פון נאטור וויסנשאפט קלאסיפיקאציע אין אקאדעמיע וואס שטודירט לעבן און לעבעדיקער.

היינט טוט מען צעטיילן אלע לעבעדיקע ארגאניזמען אין דריי געביטן: אייקאריאטן, ארכעען און באקטעריע.

געביטן אין ביאלאגיע

גענעטיק פארשט די גענעס.

פיזיאלאגיע פארשט די מעכאנישע פראצעסן פון לעבעדיקע באשעפענישן.

די ביאלאגיע פון בעלי חיים ווערט גערופן זאאלאגיע, און די ביאלאגיע פון פלאנצן הייסט באטאניק.

עקאלאגיע פארשט די פארשפרייטונג פון באשעפענישן.

עטאלאגיע פארשט די פירעכץ פון בעלי חיים, ספעציעל די סאציאלע בעלי חיים ווי פרימאטן און הינט.

מאלעקולארע ביאלאגיע באשעפטיגט זיך מיט די מאלעקולן אין לעבנדיקע סיסטעמען. דאס שליסט איין די שטודיע פון קערנזויערן, פראטעינען, קארבאהידראטן און ליפידן.

צעלן

ביאלאגיע האט אנגהויבן צו וואקסן און ווערן אנטוויקלט ווען אנטאני וואן ליאוונהוק האט פארבעסערט דעם מיקראסקאפ. דעמאלסט האבן אויסגעפונען ספערמאטאזאא און באקטעריע.

אויך דורך ניצן דעם פארבעסערטן מיקראסקאפ אינעם אנהייב 19טן יארהונדערט ווען עטלעכע ביאלאגן האבן פארשטאנן דאס צענטראלע חשיבות פונעם צעל. אין 1838 און 1839 האבן שליידן און שוואן פארגעשטלעט די פרינציפן (1) די באזיס איינהייט פון אן ארגאניזם איז דער צעל און (2) אן איינציגער צעל האט אלע כאראקטעריסטיקן פון לעבן. דעם דריטן פרינציפ אז (3) אלע צעלן קומען פון דער צעשפאלטונג פון אנדערע צעלן האט פארגעשלאגן ראבערט רעמאק. אין די 1860ער יארן האבן כמעט אלע ביאלאגן מסכים געווען צו די דריי פרינציפן פון צעל טעאריע.