Gaan na inhoud

Optika

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Tabel met 18de-eeuse optiese meetinstrumente

Optika is die studie van die gedrag en eienskappe van lig, insluitende lig se wisselwerking met materie en die bespeuring daarvan deur middel van optiese instrumente.[1] Die woord "optika" is afgelei van die antieke Griekse ὀπτική of "ὀptiké" wat "voorkoms" of "kyk" beteken.[2]

Optika beskryf gewoonlik die gedrag van sigbare, ultraviolet- en infrarooi lig. Sedert James Clerk Maxwell ontdek het dat lig elektromagnetiese straling is, word optika hoofsaaklik in teoretiese fisika as 'n subvak van elektromagnetisme beskou.

Optiese wetenskap word in baie verwante vakgebiede bestudeer en speel 'n groot rol in onder andere elektriese ingenieurswese, psigologie en geneeskunde (veral oogheelkunde en oogkunde).

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. McGraw-Hill Encyclopedia of Science and Technology (5th uitg.). The McGraw-Hill Companies, Inc. 1993.
  2. The Concise Oxford Dictionary of English Etymology (1996) deur T. F. HOAD.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]