Afrikaans
| Afrikaans | ||
|---|---|---|
| Verbreitig: |  Botsuana Eswatini[1] Namibia Sambia Südafrika
| |
| Sprecher: | 6,44 Millioone Muetersproochler, 6,75 Millioone1 Zwäit- oder Drittsproochler, 12–16 Millioone2 weitere Zweit- oder Drittsprachler 1 mit dr gliiche Sproochkenntnis wie Muttersproochler 2 mit Grundkenntnis für äifachi Kommunikazioon Stand: Oktober 2007 | |
| Linguistischi Klassifikation: |
||
| Offizieller Status | ||
| Amtssprooch vo: | Südafrika
| |
| Sproochchürzel | ||
| ISO 639-1 |
af | |
| ISO 639-2 |
afr | |
| ISO 639-3 | ||
Afrikaans, früener au Kapholländisch oder Koloniaal-Niiderländisch, isch äini vo de elf Amtssprooche in dr Republik Südafrika und en anerkannti Minderhäitesprooch und Lingua franca in Namibia. Es ghöört zum westgermaanische Zwiig vo de indogermaanische Sprooche und isch us em Nöiniiderländische vom 17. Joorhundert entstande. Vergliche mit dr hütige niiderländische Standardsprooch het Afrikaans erheebligi morfoloogischi Veräihäitligunge und Veräifachige erläbt. Ursprünglig isch s d Sprooch vo de wisse Buure gsi, hüte si die mäiste Lüt, wo Afrikaans d Muetersprooch von ene isch, Coloureds (Farbigi oder Mischling.)
Verbräitig
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Afrikaans wird hauptsächlig in Südafrika vo 17,54 Millioone Lüt und Namibia (220'000) gschwätzt, und au in andere Staate im südlige Afrika, drunder Sambia (96.000), Eswatini (17.000) und Botswana (8000).[1]
In Südafrika isch Afrikaans d Muetersprooch vo öbbe 13,5 % vo alle Iiwooner (noch dr amtlige Volkszellig vo 2011[2])
Kwelle
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Dr Ardikel «Afrikaans» uf dr dütsche Wikipedia
Liddratuur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Jeremy Bergerson: Apperception and linguistic contact between German and Afrikaans. Dissertation. University of California, Berkeley 2011, Digitalisat.
- Bruce C. Donaldson: A Grammar of Afrikaans (= Mouton Grammar Library. Band 8). Mouton de Gruyter, Berlin / New York 1993, ISBN 3-11-013426-8.
- Bruce Donaldson: Afrikaans. In: The Germanic Languages. Uusegääber Ekkehard König und Johan van der Auwera. Routledge, London / Nöi York 1994, ISBN 0-415-05768-X, S. 478–504.
- Bruce C. Donaldson, Tej Bhatia: Colloquial Afrikaans. The Complete Course for Beginners. Routledge, London / Nöi York 2000, ISBN 0-415-20674-X.
- Rajend Mesthrie: Language and Social History. Studies in South African Sociolinguistics. 1. Uflaag. David Philip, Cape Town ZA 1995, ISBN 0-86486-280-6 (korrigierte und aktualisierte Version: Language in South Africa. Cambridge University Press, Cambridge 2002, ISBN 0-521-79105-7).
- F. F. Odendal, R. H. Gouws: Verklarende Handwoordeboek van die Afrikaanse Taal. 5. Uflaag. Pearson Education South Africa, Kaapstad ZA 2005, ISBN 1-86891-243-4.
- Edith H. Raidt: Einführung in Geschichte und Struktur des Afrikaans. Darmstadt 1983, ISBN 3-534-08607-4.
- Thomas Suelmann: Afrikaans Wort für Wort. Kauderwelsch Band 23, Bielefeld 1997 (8. Auflage 2009), ISBN 978-3-89416-308-2.
- Georg P. J. Trümpelmann, E. Erbe: Afrikaans – Duits, Deutsch – Afrikaans. Woordeboek / Wörterbuch, 8. Uflaag. Van Schaik, Pretoria 1983, ISBN 0-627-01271-X (Reprint: Pharos, Kapstadt 2004, ISBN 1-86890-042-8).
- Herman Vekeman, Andreas Ecke: Geschichte der niederländischen Sprache. Bern u. a. 1993.
- Annette de Wet: Afrikaans. In: Janet Duke (Uusegääber): EuroComGerm. Germanische Sprachen lesen lernen. Band 2: Seltener gelernte germanische Sprachen. Afrikaans, Färöisch, Friesisch, Jenisch, Jiddisch, Limburgisch, Luxemburgisch, Niederdeutsch, Nynorsk. Shaker, Düren 2019, ISBN 978-3-8440-6412-4, S. 17–53.
- Ton van der Wouden (Uusegääber): Roots of Afrikaans. Selected Writings of Hans Den Besten. John Benjamins Publishing, Amsterdam 2012 (Creole Language Library, Bd. 44; Auszüge bei books.google.de).
Weblingg
[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Commons: Afrikaans – Sammlig vo MultimediadateieFuessnoote
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ 1,0 1,1 Afrikaans. Ethnologue.com. Abgerufen am 27. Juli 2020.
- ↑ Zusammenfassung der Volkszählung 2011 (änglisch; PDF), abgrüeft am 14. Dezämber 2015