SBB Re 460
 Re 460 mit IC-2000-Wage | |
| Betriib | |
|---|---|
| Baujohr | 1991–1996 |
| Betriibsnummere (UIC) | Re 460 000 – Re 460 118 |
| Stückzahl | 119 |
| Iisatzgebiet | Universallokomotive, sit 2004 usschl. Personeverkehr |
| Wartigswärk | Yverdon |
| Technischi Date | |
| Fahrzügtyp | elektrischi Lokomotive in Umrichtertechnik |
| Hersteller | SLM Winterthur ABB Züri |
| Achsefolg | Bo'Bo' |
| Höchstgschwindigkeit | 230 km/h |
| Reisegschwindigkeit | 160 km/h (bis 2007) 200 km/h (ab 2007) |
| Leistig | 6100 kW |
| Stundezugchraft | 275 kN |
| Afahrzugchraft | 300 kN |
| Mäss und Gwicht | |
| Längi über Puffer | 18'500 mm |
| Breiti | 3000 mm |
| Höchi | 4310 mm |
| Dienstgwicht | 84 t |
| Sustigs | |
| Bsunderi Merkmol | "Lok 2000" |
| Vorgänger | Re 4/4II, Re 4/4III, Re 4/4IV |
| Nochfolger | Re 482 (Güterverkehr) |
D' Re 460 isch ä Hochläischtigsloggi vu de Schwiizerische Bundesbahne.
Gschicht
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Schu i de Sibzgerjahr het mer studiert, wie mer chännt ä Hochgschwindigkeitsloggi konschtruiere, doch d' Zyyt isch duezmal nuch nüd riif gsii. S'isch d'r Schwiizerische Loggi- und Maschinefabrigg (SLM) in Winterthur und de Brown, Boveri & Cie in Badä g'lunge, im Uuftrag vu de SBB ä Schnällzugsloggi für 160 Stundekilometer z' buue. Vier Prototype sind im Zwäienachzgi als SBB Re 4/4 IV abglifered wordä. D' Teschtergäbnis sind aber wiitgehend unbefridigend gsii, und so isch's nur bi denä vier Prototype blibe. Nur im Wallis, uf 're schnuergrade Streggi het mer chänne primär mit 160 Stundekilometer fare.
D' SBB het vum Parlamänt d'r Uuftrag überchuu, ihres Aagebot z' erwiitere, und das under em Label „Bahn 2000“. Dur das het d' Ziit drängt, die Hochgschwindigkäitsloggi doch nuch z' realisiere. D' SBB het im Füfenachzgi d'r SLM und de BBC d'r Uuftrag ggii, ä Loggi z' konschtruiere, wu cha mit 230 Stundekilometer fare und au bsunders starch isch - vor allem für Schnäll- und Güeterzüüg. Im Sibenenachzgi hend denn d' Bundesbahne aagfange bschtellä. Im Nüünänachzgi het das Konzept au s' Inträsse vu d'r Lötschbergbahn gweggt, so dass d BLS Re 465 entwigglet wordä-n-ischt.
Im Einenüünzgi hends aagfange, d' Re 460 buue. Dänn het mer, und das isch nüü gsii, uf d' Umrichtertechnik gsetzt. So isch d' Re 460 ä Wiiterentwigglig vu d'r SLM Re 456 - diä isch technisch aber nüd üsserlich ähnlich wie d' S-Bahn-Loggi SBB Re 450 und isch für d' Sihltalbahn, d' Bodäsee-Toggäburg-Bahn und de Regionalverchehr Mittelland buut wordä. S'isch bi d'r Re 460 s' erscht Mal g'sii, ass si uhni ä Prototyp mit d'r Serieproduggziuu aagfange hend. Im Ganze sind 119 Stugg vu derä 84 Tonnä schwäre Loggi entschtandä. Am Aafang het mer gmäint, s' sig ä Flop. Wäge Chinderchranggete sind's i nidrigi Diänscht abgschobä wordä, zum Bischpiil vor Poscht- oder churzi Regiunalzüüg. Dänn hät si sich aber als technisches Meischterwärch erwise, und mer hät si chänne im Personä- und Güeterverchehr iisetzä. Vor dä Färngüeterzüüg hät mer si mäischtens in Doppeltraggziuu und in Villfachstüürig aatroffe. Als Ergänzig isch ä doppelstöggige Schnällzug, d'r IC 2000 entwigglet wordä.
In Norwege isch d' EL18 e wiiterentwicklig vo dr Re 460 und wird döt im Schnällzugsdienscht iigsetzt.
Ferner giz in Finnland d Sr2 und in Hongkong d TLN 001 & TLS 002 wo ebefalls e Wiiterentwicklig vo dr Re 460 isch.
Literatur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Hans-Bernhard Schönborn: Lok 2000. Re 460/465 - modernste Elektrolok der Schweiz. GeraMond Verlag, München 1998, ISBN 3-932785-51-7.
- Die Sanierung der Re 460 für Tempo 200. In: Eisenbahn-Revue International. Nr. 10, 2006, ISSN 1421-2811, S. 498.
Weblink
[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Commons: SBB Re 460 – Sammlig vo Multimediadateie