Willy Burkhard

Dialäkt: Schwäbisch

Dr Willy Burkhard (* 17. April 1900 z Leibrenga em Kanton Bern, † 18. Juni 1955 z Zirich) ischt a Schweizer Kombonischt ond Hochschuellehrer gwäa.

Aus seim Leaba

Dr Willy Burkhard ischt am 17. April 1900 z Leibrenga uf d Welt komma. Sei Vaddr isch dr Graveur Wilhelm Burkhard ond sei Muadr d Marie-Louise geb. Schmalz gwäa. Nôch-em Abi ischt’r zerscht-môl uff s Lehrerseminar Muristalden en Bern ganga, hôt abr bald druff am Konservadorium vo dera Stadt ôôgfanga, Musik zo studiira. Schbätr hôt’r sei Studiom z Leipzig beim R. Teichmüller ond-em Sigfrid Karg-Elert fortgsetzt. De ledschde zwoi Staziona vo seira Ausbildong send en Mincha ond Paris gwäa. Em Burkhard sei wichdigschder Lehrer en dr boirischa Landeshauptstadt ischt sei Landsmôô Walter Courvoisier gwäa ond z Paris dr Max d’Ollone.

Wia dr Burkhard 1924 mit seim Studiom ferdich gwäa ischt, hôt’r als Privatpersoo Musikondrricht gäa, bis’r 1928 an Lehrstual am Konservadorium z Bern kriagt hôt. Fascht sei ganz Leaba lang hôt der Môô a Longaleida mit sich romtraga miaßa. Drom hôt’r sei Lehrtädichkeit emmr môl wiidr ondrbrecha miaßa, om durch lengere Kuraufenthalt en Montana ond z Davos (vo 1933 bis 1934 ond vo 1937 bis 1942) ebbes Guads fir sei Gsondheit zo doa. Em Aldr vo 42 Jôhr ischt’r soweit stabilisiirt gwäa, dass’r sein Beruaf hôt wiidr ausiaba kenna. Bis zo seim Dood em Jôhr 1955 hôt’r am Konservadorium en Zirich Vorleasonga en Musiktheorii ond Kombosiziooslehr ghalda.

Dr Schwerponkt vom Burkhard seim Schaffa ischt ischt em Bereich vo dr Kirchamusik gwäa. Stilischdisch hôt’r sich au mit dr dômôls nuia Zwelf-Ton-Technik ond mit de Werk vom Igor Strawinski, Béla Bartók ond Paul Hindemith usnandrgsetzt, ischt abr em Graußa ond Ganza dr tonala Musik trei bliiba. Seine Werk geldet als wichdiger Beitrag vo dr Schweiz zom Tonschaffa vo dr dômôliga Zeit.

Willy-Burkhard-Gsellschaft

Em Jôhr 1964 isch z Bern a Willy-Burkhard-Gsellschaft grendet wôrra, wo em Burkhard sei Werk lischdamäßig erfasst ond sich zom Ziil gsetzt hôt, durch Tekschtvereffentlichonga ond Tonträger zor Vorbreidong vo seim Schaffa beizotraga. Heitzodag erklenget seine Werk abr nemme oft en de Kircha ond en de Konzertsäl.

A Auswahl vo seine Kombosiziona

Werk firs Theater

• 1948: Die schwarze Spinne, a Opr en zwoi Uffziig nôch dr gleichnamiga Novelle vom Jeremias Gotthelf. S Libreddo stammt vom Robert Faesi ond vom G. Boner. Des Werk derf mr et vrwegsla mit dr gleichnamiga Opr en oim Akt vom Heinrich Sutermeister, wo em selba Jôhr z St. Galla zom erschda Môl uf d Bihne komma ond wesentlich erfolgreicher gwäa ischt.

Chorwerk

• 1923: Biblische Kantate fir an Tenor ond an Chor mit-ma Orkeschtr
• 1931: Tedeum fir an zwoistemmiga Chor, a Trombeet, a Posaun ond a Pauk mit Orglbegleidong
• 1935: Das Gesicht des Jesajas, a Oratoriom
• 1936: Die Versuchung Jesu a Kandade fir an Chor mit Orglbegleidong
• 1943: Cantique de notre terre fir Solischda, Chor ond Orkeschtr
• 1951: Messe fir Sopran, Bass, Chor ond Orkeschtr
• 1955: Die Sintflut, a Kandade fir an Chor a cappella

Reine Orkeschtrwerk

• 1925: 1. Violinkonzert
• 1928: 1. Sinfonie
• 1943: 2. Violinkonzert
• 1944: 2. Sinfonie

Quella

• Friedrich Herzfeld: Das Lexikon der Musik, Verlag Ullstein GmbH, Frankfurt am Main – Berlin – Wien (1976)
• Der Musik-Brockhaus, F. A. Brockhaus, Wiesbaden + B. Schott’s Söhne, Mainz, 1982, ISBN 3-7653-0338-0
• Lueg d Weblink

Weblink

• Kurt von Fischer: Willy Burkhard. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
• D Webseid vo dr Willy-Burkhard-Gsellschaft mit-ma Bildle vom Kinschtler