Saltar al conteníu

50 Persei

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
50 Persei
Datos d'observación
(Dómina J2000.0)
Constelación Perséu
Ascensión reuta (α) 04h 08min 36,62s
Declinación (δ) +38º 02’ 23,0’’
Mag. aparente (V) +5,50
Carauterístiques físiques
Clasificación estelar F7V
Masa solar 1,22 M
Radiu (1,3 R)
Magnitú absoluta +3,85
Lluminosidá 2,5 L
Temperatura superficial 6200 K
Metalicidá [Fe/H] = +0,02
Periodu de rotación 2,8 díes
Variabilidá RS Canum Venaticorum
Astrometría
Velocidá radial 24,8 km/s
Distancia 68 años lluz (21 pc)
Paralax 47,63 ± 0,26 mas
Sistema
Nᵁ de componentes 3
Referencies
SIMBAD enllaz
Otres designaciones
HD 25998 / HR 1278 / HIP 19335 / SAO 57006
[editar datos en Wikidata]

50 Persei (50 Per) ye un sistema estelar na constelación de Perséu de magnitú aparente +5,50.[1] Alcuéntrase a 68 años lluz de distancia del Sistema Solar y ye miembru —al igual que Botein (δ Arietis) o κ Tucanae— del «supercúmulu de les Hyades»,[1] ampliu grupu d'estrelles que comparten coles Híades el mesmu movimientu al traviés del espaciu.

Estrella principal

[editar | editar la fonte]

La estrella principal de 50 Persei ye una nana mariella de tipu espectral F7V con una temperatura superficial de 6200 K.[2] Tien una lluminosidá 2,5 vegaes mayor que la del Sol y un radiu un 30% más grande que'l radiu solar. La so masa envalorada ye un 22% mayor que la del Sol.[3] Estos parámetros son similares a los d'Asellus Primus (θ Bootis) o ι Piscium, tamién estrelles de la secuencia principal de tipu F7.

El so periodu de rotación, ente 2,6 y 3 díes, ye muncho más curtiu que'l del Sol, aproximao de 25 díes. Yá que, conforme les estrelles avieyen, la so velocidá de rotación va menguando, ésta puédese utilizar pa envalorar la edá de les mesmes, téunica conocida como xirocronoloxía. La edá de 50 Persei, envalorada con esta téunica, asitiar ente 160 y 270 millones d'años, polo que se piensa que ye una estrella nueva.[4]

50 Persei presenta una metalicidá similar a la solar ( [Fe/H] = +0,02).[2] Coles mesmes, un escesu na emisión infrarroxa a 24 y 70 μm procedente de 50 Persei suxer la presencia d'un discu circumestelar de polvu al so alredor.[5]

D'alcuerdu a la base de datos SIMBAD, 50 Persei ye una variable eruptiva RS Canum Venaticorum que'l so rellumu fluctúa 0,11 magnitúes. Recibe la denominación de variable V582 Persei.[6]

Compañeres estelares

[editar | editar la fonte]

A una separación visual de 12 minutos d'arcu de la estrella principal, puede reparase una estrella binaria (ADS 2995) que comparte movimientu propiu con ella. Los dos componentes d'esta binaria —separaes ente sí 3,6 segundos d'arcu— tienen magnitú aparente +7,3 y +9,8.[7] La más brillosa d'elles ye una nana de tipu G1 o K2.[8]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 50 Persei (SIMBAD)
  2. 2,0 2,1 Holmberg, J.; Nordström, B.; Andersen, J. (2009). «The Geneva-Copenhagen survey of the solar neighbourhood. III. Improved distances, ages, and kinematics». Astronomy and Astrophysics 501 (3). páxs. 941-947. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2009A%26A...501..941H&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  3. Nordström, B.; Mayor, M.; Andersen, J.; Holmberg, J.; Pont, F.; Jørgensen, B. R.; Olsen, E. H.; Udry, S.; Mowlavi, N. (2004). «The Geneva-Copenhagen survey of the Solar neighbourhood. Ages, metallicities, and kinematic properties of ˜14 000 F and G dwarfs». Astronomy and Astrophysics 418. páxs. 989-1019 (Tabla consultada en CDS). http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2004A%26A...418..989N&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  4. Barnes, Sydney A. (2007). «Ages for Illustrative Field Stars Using Gyrochronology: Viability, Limitations, and Errors». The Astrophysical Journal 669 (2). páxs. 1167-1189. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2007ApJ...669.1167B&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  5. Beichman, C. A.; Bryden, G.; Stapelfeldt, K. R.; Gautier, T. N.; Grogan, K.; Shao, M.; Velusamy, T.; Lawler, S. M.; Blaylock, M.; Rieke, G. H.; Lunine, J. I.; Fischer, D. A.; Marcy, G. W.; Greaves, J. S.; Wyatt, M. C.; Holland, W. S. & Dent, W. R. F. (2006). «New Debris Disks around Nearby Main-Sequence Stars: Impact on the Direct Detection of Planets». The Astrophysical Journal 652 (2). páxs. 1674-1693. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2006ApJ...652.1674B&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  6. V0582 Persei (VizieR, SIMBAD)
  7. Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (2008). «A catalogue of multiplicity among bright stellar systems». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 389 (2). páxs. 869-879. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008MNRAS.389..869Y&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  8. GJ 160.1 A -- Star in double system (SIMBAD)

Coordenaes: Sky map 4h 7m 34.301s, 38° 4 27.984