Saltar al conteníu

Patriarca de Constantinopla

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Patriarca de Constantinopla
páxina de dixebra de Wikimedia
Cambiar los datos en Wikidata
Tronu del patriarca de Constantinopla, asitiáu na Catedral Patriarcal de San Jorge n'Istambul.

El patriarca de Constantinopla ye'l patriarca ecuménicu de la Ilesia ortodoxa, con sede en Constantinopla. A diferencia de lo qu'asocede colos papes na Ilesia copta y na Ilesia católica, el so cargu ye namái honoríficu yá que, anque-y pertenez presidir los conceyos nos que toma parte, tien l'autoridá esclusiva de reconocer nuevos patriarcaos y ye'l principal voceru de la Ilesia ortodoxa, nun tien xurisdicción nos asuntos internos de los otros patriarcaos de la Ilesia ortodoxa.

Amás de ser el líder formal honorariu de 300 millones de cristianos ortodoxos partíos per tol mundu, ye'l xefe de la ilesia ortodoxa autocéfala de Constantinopla, con cerca de cuatro millones de fieles en dellos países.

El patriarca ye consideráu socesor d'Andrés l'Apóstol tal como'l papa católicu ye consideráu socesor del so hermanu, Simón Pedro y el papa coptu ye consideráu socesor de Marcos l'Evanxelista.

Cuando en 324 l'emperador romanu Constantín I afita la so nueva capital en Bizanciu dándo-y el nome de Constantinopla, convocó nel añu 325 el Primer Conceyu Ecuménicu a celebrar en Nicea nel que, ente otres decisiones doctrinales, dar# en entamar la Ilesia en patriarcaos y diócesis, otorgándose'l mesmu rangu a les sedes patriarcales de Roma, Alexandría, Antioquía y Xerusalén, que los sos titulares recibieron el nome d'arzobispos.

Darréu, nel Segundu Conceyu Ecuménicu celebráu en Constantinopla l'añu 381 establecióse que l'obispu de Constantinopla, que recibiría'l títulu de patriarca, tenía de tener la preferencia d'honor tres l'obispu de Roma, prohibiendo coles mesmes a tolos obispos, incluyíos el romanu y el constantinopolitano, qu'intervinieren n'otres diócesis. Por cuenta de que esta decisión foi tomada por presiones imperiales, el Patriarcáu d'Alexandría presentó la so protesta, yá que nel primer conceyu decidiérase que'l Patriarca d'Alexandría tendría la preferencia d'honor tres el Patriarca de Roma.

Nel Cuartu Conceyu Ecuménicu celebráu en Calcedonia l'añu 451 reconocer a Constantinopla el mesmu primáu qu'a Roma, anque al obispu romanu reconocíase-y una autoridá moral sobre'l restu de los patriarcaos. N'este conceyu ecuménicu l'obispu de Constantinopla pasó a recibir el títulu de patriarca ecuménicu”. La confirmación del réfugu de la sede d'Alexandría por presiones del poder imperial sobre la Ilesia, ente otres causes fixeron que'l patriarca d'Alexandría Timoteo Eluro nel añu 457 escomulgara al patriarca de Constantinopla xunto col restu de los patriarques, dixebrando'l so patriarcáu del restu de la Ilesia, dando orixe a la Ilesia copta.

El papa Lleón I el Magno tamién s'opón a estes midíes argumentando que fueron aprobaes n'ausencia de los sos legaos, y amás decide resaltar el so primacía única sobre'l restu de patriarcaos adoptando'l títulu de Pontifex Máximu que l'emperador romanu Flavio Graciano dexara d'usar.

Esti deséu de primacía absoluta per parte de papa va conducir, ente otros motivos a qu'en 1054 prodúzase'l Cisma d'Oriente y Occidente tres la mutua escomunión de los patriarques de Roma y de Constantinopla.

Tamién lleven el títulu de patriarca de Constantinopla, los obispos de ritu armeniu d'esta ciudá, y esti patriarcáu data del añu 1461. (Ver Patriarcáu Armeniu de Constantinopla)

Per otra parte, a partir de la Cuarta Cruzada y el saquéu de Constantinopla polos cruzaos en 1204; foi creáu pol papa el Patriarcáu Llatín de Constantinopla; lo que causó l'alloñamientu terminante y la perceguera del Patriarcáu Ortodoxu de Constantinopla con al respective de la cristiandá llatina. Por esta razón, esti títulu foi formalmente abolíu pol papa en 1965.

A lo llargo de la historia los titulares de la sede de Bizanciu o Constantinopla fueron los siguientes:

Llista de los obispos, arzobispos y patriarques de Constantinopla

[editar | editar la fonte]

Sieglos I al V

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
Fundador San Andrés Discípulu de Xesús, moteyáu "Protoclitos" ("El primer llamáu"), hermanu de Simón Pedro. Morrió en Grecia, crucificáu en cruz con forma de X
38 – 54 Estacio l'Apóstol Primer obispu de Bizanciu
54 – 68 Onésimo (?)
69 – 89 Policarpo I (?)
89 – 105 Plutarco (?)

Sieglu II

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
105 – 114 Sedecio (?)
114 – 129 Diógenes (?)
129 – 136 Eleuterio (?)
136 – 141 Félix (?)
141 – 144 Policarpo II (?)
144 – 148 Atenodoro (?)
148 – 154 Euzois (?)
154 – 166 Lorenzo (?)
166 – 169 Alipio (?)
169 – 187 Pertinax (?)
187 – 198 Olimpio Bizanciu foi ocupada por Septimio Severu pa faer frente a les tropes del usurpador Cayo Pescenio Níxer
198 – 211 Marcos I (?)

Sieglu III

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
211 – 217 Filadelfo (?)
217 – 230 Ciríaco I (?)
230 – 237 Castino (?)
237 – 242 Eugenio I (?)
242 – 272 Tito El so episcopáu tuvo marcáu poles persecuciones de los emperadores Decio y la de Valeriano.
272 – 284 Domecio (?)
284 – 293 Rufino I (?)
293 – 306 Probo (?)

Sieglu IV

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
306 – 314 Metrófanes (?)
314 – 337 Alejandro Mientres el so episcopáu, L'emperador Constantín I el Grande refunda Bizanciu, convirtiéndola na nueva capital imperial: Constantinopla, dexa de ser obispu de Bizanciu pa ser arzobispu de Constantinopla
337 – 339 Pablo I (?)
339 – 341 Eusebio de Nicomedia (?)
341 – 342 Pablo I (2° periodu) (?)
342 – 346 Macedoniu I (?)
346 – 351 Pablo I (3ᵉʳ periodu) (?)
351 – 360 Macedoniu I (2° periodu) (?)
360 – 370 Eudoxio de Antioquía (?)
370 / 379 Demófilo (?)
370 / 379 Evagrio (?)
380 Máximu I (?)
379 – 381 Gregorio I "el Teólogu" Integrante de los Trés grandes xerarques de la ilesia ortodoxa, doctor de la Ilesia católica. Mientres el so episcopáu celebró'l Conceyu de Constantinopla I, ente otres coses decidióse que Constanstinopla, por ser la "Nueva Roma", secunda a Roma na primacía d'honor
381 – 397 Nectariu Consolídase la división del Imperiu Romanu d'Oriente y del Imperiu romanu d'Occidente
398 – 404 Xuan I "Crisóstomo" Integrante de los Trés grandes xerarques de la ilesia ortodoxa, doctor de la Ilesia católica
Patriarcáu Nome Comentarios
404 – 405 Arsacio de Tarsu (?)
406 – 425 Áticu (?)
426 – 427 Sisinio I (?)
428 – 431 Nestorio (?)
431 – 434 Maximiano (?)
434 – 446 Proclo (?)
446 – 449 Flaviano (?)
449 – 458 Anatolio Mientres el so episcopáu celebró'l IVº Conceyu Ecuménicu de Calcedonia, nel cual el Patriarcáu de Constantinopla igualar de rangu con Roma, calteniendo Roma'l Primus inter pares
458 – 471 Genadio I (?)
471 – 488 Acacio (?)
488 – 489 Fravitas (?)
489 – 495 Eufemio (?)
495 – 511 Macedoniu II (?)

Sieglos VI al X

[editar | editar la fonte]

Sieglu VI

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
511 – 518 Timoteo I (?)
518 – 520 Xuan II (?)
520 – 535 Epifanio I (?)
535 – 536 Antimo I (?)
536 – 552 Menas (?)
552 – 565 Eutiquio Presidió'l Vº Conceyu Ecuménicu de Constantinopla II
565 – 577 Xuan III (?)
577 – 582 Eutiquio (2° periodu) (?)
582 – 595 Xuan IV Foi'l primer patriarca de Constantinopla en denominase col títulu de "ecuménico", qu'utilicen hasta güei
596 – 606 Ciríaco (?)

Sieglu VII

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
607 – 610 Tomás I Mientres el so curtiu episcopáu, una profecía anunció una nueva fase de la división na Ilesia y una invasión bárbara. Dambos llevaríase a cabu dempués de la so muerte, la discutiniu monotelita y la guerra contra l'Imperiu sasánida.
610 – 638 Sergio I (?)
638 – 641 Pirro I (?)
641 – 653 Pablo II (?)
654 – 666 Pedro Monotelita, foi condergáu como herexe pol Conceyu de Constantinopla III.
667 – 669 Tomás II (?)
669 – 675 Xuan V (?)
675 – 677 Constantín I (?)
677 – 679 Teodoro I (?)
679 – 686 Jorge I (?)
687 – 693 Pablo III (?)
693 – 705 Calínico I (?)

Sieglu VIII

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
705 – 711 Ciro (?)
712 – 715 Xuan VI (?)
715 – 730 Xermanu I Creador del himnu Acatisto a la Madre de Dios
730 – 754 Anastasio (?)
754 – 766 Constantín II Foi escoyíu pol Conceyu de Hieria. Implicáu nuna intriga contra la vida de Constantín V Coprónimo, foi arrestáu, cegáu y degolláu.
766 – 780 Nicetas (?)
780 – 784 Pablo IV (?)
784 – 806 Tarasio Presidió'l VII Conceyu Ecuménicu

Sieglu IX

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
806 – 815 Nicéforo I Iconódulo
815 – 821 Teodoto I (?)
821 – 836 Antonio I (?)
836 – 843 Xuan VII (?)
843 – 847 Metodio I (?)
847 – 858 Ignacio I (?)
858 – 867 Focio I "el Grande" (?)
867 – 877 Ignacio I (2° periodu) (?)
877 – 886 Focio I "el Grande" (2° periodu) Unvió como misioneros a los santos Cirilo y Metodio a evanxelizar la Europa oriental (especialmente Bulgaria).
886 – 893 Esteban I (?)
893 – 901 Antonio II (?)
Patriarcáu Nome Comentarios
901 –907 Nicolás I Nun aprobó'l cuartu matrimoniu del emperador bizantín Lleón VI el Sabiu, polo cual esti llogró l'aprobación del papa Sergio III lo que provocó'l llamáu "Cisma de la tetragamia"
907 – 912 Eutimio I (?)
912 –925 Nicolás I (2° periodu) (?)
925 – 928 Esteban II (?)
928 – 931 Trifón (?)
931 – 933 Tronu patriarcal vacante (?)
933 – 956 Teofilacto Ye fechu patriarca pol so padre, Romanu Lecapeno a los 16 años d'edá.
956 – 974 Polieuto Bautizó a la princesa rusa Olga de Kiev cuando visitó Constantinopla nel añu 957, siendo'l primer pasu pa la cristianización de Rusia
974 – 980 Antonio III (?)
980 – 984 Tronu patriarcal vacante (?)
984 – 996 Nicolás II Mientres el so patriarcáu créase l'himnu Axion estín
996 – 998 Sisinio II Según cierta historiografía católica dende'l Card. Baronio, sería quien abriría les hostilidaes con Occidente a raigañu del "Filioque" per mediu d'una carta encíclica contra los "llatinos". Sicasí, demostróse más tarde que tal testu yera bien anterior, de tiempos del Cisma de Focio.

Sieglos XI al XV

[editar | editar la fonte]

Sieglu XI

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
999 –1019 Sergio II Foi mientres el patriarcáu de Sergio que'l papa Sergio IV inclúin la clausa filioque nel Credo de Nicea, una vegada más, causando resfregón cola Sede de Constantinopla.
1019 – 1025 Eustaquio I (?)
1025 – 1043 Alejo I (?)
1043 – 1058 Miguel I En 1054, El papa de Roma Lleón IX y el patriarca de Constantinopla Miguel I Cerulario escomulgar l'unu al otru, dando empiezu al Cisma d'Oriente. Nuna declaración conxunta realizada'l 7 d'avientu de 1965, el papa Pablo VI y el patriarca ecuménicu Atenágoras I decidieron «borrar de la memoria y de la Ilesia les sentencies d'escomunión», sicasí, la cisma sigue vixente.
1059 – 1063 Constantín III (?)
1064 – 1075 Xuan VIII (?)
1075 – 1081 Cosme I (?)
1081 – 1084 Eustaquio II (?)
1084 – 1111 Nicolás III (?)

Sieglu XII

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
1111 – 1134 Xuan IX (?)
1134 – 1143 Lleón Estipes (?)
1143 – 1146 Miguel II (?)
1146 – 1147 Cosme II (?)
1147 – 1151 Nicolás IV (?)
1151 – 1153 Teodoto II (?)
1153 Neófito I (?)
1154 – 1156 Constantín V Cliareno (?)
1156 – 1169 Lucas I (?)
1170 – 1177 Miguel III (?)
1177 – 1178 Caritón (?)
1179 – 1183 Teodosio I (?)
1183 – 1186 Basilio II (?)
1186 – 1189 Nicetas II (?)
1189 – 1190 Lleón II (?)
1190 – 1191 Dositeo (?)
1191 – 1198 Xurde II (?)
1198 – 1206 Xuan X Mientres el so Patriarcáu produz el Saquéu de Constantinopla per parte de la Cuarta Cruzada

Sieglu XIII

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
1207 – 1213 Miguel IV (?)
1213 – 1215 Teodoro II (?)
1215 Máximu II (?)
1215 – 1222 Manuel I (?)
1222 – 1240 Xermanu II (?)
1240 Metodio II (?)
1240 – 1244 Tronu patriarcal vacante (?)
1244 – 1255 Manuel II (?)
1255 – 1259 Arsenio (?)
1260 – 1261 Nicéforo II (?)
1261 – 1267 Arsenio (2° periodu) (?)
1267 Xermanu III (?)
1267 – 1275 José I (?)
1275 – 1282 Xuan XI Prounionista cola Ilesia católica, participó nel Conceyu de Lyon II
1283 – 1289 Gregorio II (?)
1289 – 1293 Atanasio I (?)
1294 – 1303 Xuan XII (?)

Sieglu XIV

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
1303 – 1310 Atanasio I (2° periodu) (?)
1310 – 1314 Nefón I (?)
1315 – 1320 Xuan XIII (?)
1320 – 1321 Gerásimo I (?)
1323 – 1334 Isaías (?)
1334 – 1347 Xuan XIV (?)
1347 – 1350 Isidoro I (?)
1350 – 1354 Calixto I (?)
1354 – 1355 Filoteo I (?)
1355 – 1363 Calixto I (2° periodu) (?)
1364 – 1376 Filoteo I (2° periodu) (?)
1376 – 1379 Macario (?)
1379 – 1388 Basilio II (?)
1389 – 1390 Nilo I (?)
1390 – 1391 Macario (2° periodu) (?)
1391 – 1397 Antonio IV (2° periodu) (?)
1397 Calixto II (?)
1397 – 1410 Mateo I (?)

Sieglu XV

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
1410 – 1416 Eutimio II (?)
1416 – 1439 José II (?)
1440 – 1443 Metrófanes II (?)
1443 – 1450 Gregorio III Prounionista cola Ilesia católica, participó nel Conceyu de Florencia
1450 – 1453 Atanasio II (?)
1453 – 1456 Genadio II Produzse la Cayida de Constantinopla, a manes de los turcos otomanos poniendo fin al Imperiu bizantín
1456 – 1462 Isidoro II (?)
1458 Genadio II (2° periodu) (?)
1462 – 1463 Genadio II (3ᵉʳ periodu) (?)
1463 – 1464 Sofornio I (?)
1464 Josafat I (?)
1464 Genadio II (4° periodu) (?)
1464 – 1466 Josafat I (2° periodu) (?)
1466 Marcos II Jilokaraves (?)
1466 Simón I de Trebizonda (?)
1466 – 1471 Dionisio I (?)
1471 – 1474 Simón I de Trebizonda (2° periodu) (?)
1475 – 1476 Rafael I (?)
1476 – 1481 Máximu III (?)
1481 – 1486 Simón I de Trebizonda (3ᵉʳ periodu) (?)
1486 – 1488 Nefón II (?)
1489 – 1491 Dionisio I (2° periodu) (?)
1491 – 1497 Máximu IV (?)
1497 – 1498 Nefón II (2° periodu) (?)
1498 – 1502 Joaquín I (?)
1502 Nefón II (3ᵉʳ periodu) (?)

Sieglos XVI al XX

[editar | editar la fonte]

Sieglu XVI

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
1503 – 1504 Pacomio I (?)
1504 Joaquín I (2° periodu) (?)
1504 – 1513 Pacomio I (2° periodu) (?)
1513– 1522 Teolepto I (?)
1522 – 1545 Jeremías I Locum tenens
1546 Juanicio I (?)
1546 – 1555 Dionisio II (?)
1555 – 1565 Josafat II (?)
1565 – 1572 Metrófanes III (?)
1572 – 1579 Jeremías II (?)
1579 – 1580 Metrófanes III (2° periodu) (?)
1580 – 1584 Jeremías II (2° periodu) (?)
1584 – 1585 Pacomio II (?)
1585 – 1586 Teolepto II (?)
1587 – 1595 Jeremías II (3ᵉʳ periodu) Reconozse oficialmente la autocefalía del Patriarcáu de Moscú y toa Rusia
1596 Mateo II (?)
1596 Gabriel I (?)
1597 Teófanes I Karikes (?)
1597 – 1598 Melecio I Pegues (?)
1598 – 1602 Mateo II (2° periodu) Treslládase la sede patriarcal a la Catedral patriarcal de San Jorge nel Fanar

Sieglu XVII

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
1602 – 1603 Neófito II (?)
1603 Mateo II (3ᵉʳ periodu) (?)
1603 – 1607 Rafael II (?)
1607 – 1612 Neófito II (2° periodu) (?)
1612 Cirilo I Locum tenens
1612 – 1620 Timoteo II (?)
1620 – 1623 Cirilo I (2° periodu) (?)
1623 Gregorio IV (?)
1623 Antimo II (?)
1623 – 1633 Cirilo I (3ᵉʳ periodu) (?)
1633 Cirilo II (?)
1633 – 1634 Cirilo I (4° periodu) (?)
1634 Atanasio III Patelaro (?)
1634 – 1635 Cirilo I (5° periodu) (?)
1635 – 1636 Cirilo II (2° periodu) (?)
1637 – 1638 Cirilo I (6° periodu) (?)
1638 – 1639 Cirilo II (3ᵉʳ periodu) (?)
1639 – 1644 Partenio I (?)
1644 – 1646 Partenio II (?)
1646 – 1648 Juanicio II (?)
1648 – 1651 Partenio II (2° periodu) (?)
1651 – 1652 Juanicio II (2° periodu) (?)
1652 – 1654 Cirilo III (?)
1653 – 1654 Juanicio II (3° periodu) (?)
1655 – 1656 Juanicio II (4° periodu) (?)
1656 – 1657 Partenio III (?)
1657 Gabriel II (?)
1659 Teófanes II (?)
1657 – 1662 Partenio IV (?)
1662 – 1665 Dionisio III (?)
1665 – 1667 Partenio IV (2° periodu) (?)
1667 Clemente (?)
1668 – 1671 Metodio III (?)
1671 Partenio IV (3ᵉʳ periodu) (?)
1671 – 1673 Dionisio IV, el Musulmán (?)
1673 – 1674 Gerásimo II (?)
1675 – 1676 Partenio IV (4° periodu) (?)
1676 – 1679 Dionisio IV, el Musulmán (2° periodu) (?)
1679 Atanasio IV (?)
1679 – 1682 Jaime (?)
1682 – 1684 Dionisio IV, el Musulmán (3ᵉʳ periodu) (?)
1684 – 1685 Partenio IV (5° periodu) (?)
1685 – 1686 Jaime (2° periodu) (?)
1686 – 1687 Dionisio IV, el Musulmán (4° periodu) (?)
1687 – 1688 Jaime (3ᵉʳ periodu) (?)
1688 Calínico II (?)
1688 Neófito IV (?)
1688 – 1693 Calínico II (2° periodu) (?)
1693 – 1694 Dionisio IV, el Musulmán (5° periodu) (?)
1694 – 1702 Calínico II (3ᵉʳ periodu) (?)

Sieglu XVIII

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
1702 – 1707 Gabriel III (?)
1707 Neófito V (?)
1707 – 1709 Cipriano I (?)
1709 – 1711 Atanasio V (?)
1711 – 1713 Cipriano I (2° periodu) (?)
1713 – 1714 Timoteo II (?)
1714 – 1716 Cosme III (?)
1716 – 1726 Jeremías III (?)
1726 – 1732 Paisio II (?)
1732 – 1733 Jeremías III (2° periodu) (?)
1733 – 1734 Serafin I (?)
1734 – 1740 Neófito VI (?)
1740 – 1743 Paisio II (2° periodu) (?)
1743 – 1744 Neófito VI (2° periodu) (?)
1744 – 1748 Paisio II (3ᵉʳ periodu) (?)
1748 – 1751 Cirilo V (?)
1752 – 1757 Cirilo V (2° periodu) (?)
1757 Calínico III (?)
1757 – 1761 Serafín II (?)
1761 – 1763 Juanicio III (?)
1763 – 1768 Samuel I (?)
1769 Melecio II (?)
1769 – 1773 Teodosio II (?)
1773 – 1774 Samuel I (2° periodu) (?)
1774 – 1780 Sofronio II (?)
1780 – 1785 Gabriel IV (?)
1785 – 1789 Procopio I (?)
1789 – 1794 Neófito VII (?)
1794 – 1797 Gerásimo III (?)
1797 – 1798 Gregorio V (?)
1798 – 1801 Neófito VII (2° periodu) (?)

Sieglu XIX

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
1801 – 1806 Calínico IV (?)
1806 – 1808 Gregorio V (2° periodu) (?)
1808 – 1809 Calínico IV (2° periodu) (?)
1809 – 1813 Jeremías IV (?)
1813 – 1818 Cirilo VI (?)
1818 – 1821 Gregorio V (3ᵉʳ periodu) Aforcáu'l día de Pascua de Resurrección por orde del sultán otomanu Mahmut II
1821 – 1822 Eugenio II (?)
1822 – 1824 Antimo III (?)
1824 – 1826 Crisanto I (?)
1826 – 1830 Agatángelo I (?)
1830 – 1834 Constancio I Mientres el so episcopáu l'Archidiócesis d'Atenes independizar de la Sede de Constantinopla
1834 – 1835 Constancio II (?)
1835 – 1840 Gregorio VI (?)
1840 – 1841 Antimo IV (?)
1841 – 1842 Antimo V (?)
1842 – 1845 Xermanu IV (?)
1845 Melecio III (?)
1845 – 1848 Antimo VI (?)
1848 – 1852 Antimo IV (2° periodu) Reconozse oficialmente la autocefalía de l'Archidiócesis d'Atenes
1852 – 1853 Xermanu IV (2° periodu) (?)
1853 – 1855 Antimo VI (2° periodu) (?)
1855 – 1860 Cirilo VII (?)
1860 – 1863 Joaquín II (?)
1863 – 1866 Sofronio III Con posterioridá foi patriarca d'Alexandría col títulu de Sofronio IV.
1867 – 1871 Gregorio VI (2° periodu) (?)
1871 – 1873 Antimo VI (3ᵉʳ periodu) Mientres el so episcopáu l'Archidiócesis de Bucuresti independizóse de la Sede de Constantinopla
1873 – 1878 Joaquín II (2° periodu) (?)
1878 – 1884 Joaquín III (?)
1884 – 1887 Joaquín IV Reconozse oficialmente la autocefalía del Patriarcáu de Bucuresti y toa Rumanía
1887 – 1891 Dionisio V (?)
1891 – 1894 Neófito VIII (?)
1895 – 1897 Antimo VII (?)
1897 – 1901 Constantín V (?)

Sieglu XX

[editar | editar la fonte]
Patriarcáu Nome Comentarios
1901 –1912 Joaquín III (2° periodu) (?)
1913 – 1918 Xermanu V (?)
1918 – 1921 Tronu patriarcal vacante (?)
1921 – 1923 Melecio IV Esfíxose l'Imperiu Otomanu, Reconozse oficialmente la autocefalía del Patriarcáu de Serbia. L'Archidiócesis de Tirana y toa Albania independizóse de la Sede de Constantinopla. Asocede una cisma arzobispal, que depués ye sofitáu por un grupu de monxos "athonitas" de la Ilesia, por causa de la renovación del calendariu eclesiásticu ortodoxu esti grupu conoceríase depués como'l vetero-calendarismu griegu, o cenciellamente "cristianos ortodoxos xenuinos"
1923 – 1924 Gregorio VII (?)
1924 – 1925 Constantín VI Exiliáu de la sede patriarcal n'Istambul, de l'apocayá creada República de Turquía.
1925 – 1929 Basilio III (?)
1929 – 1936 Focio II (?)
1936 – 1946 Benjamín I Reconozse oficialmente la autocefalía de l'Archidiócesis de Tirana y toa Albania
1946 – 1948 Máximu V (?)
1948 – 1972 Atenágoras I Aconceyó col papa Paulo VI siendo la primer vegada qu'un patriarca s'axuntaba con un papa dende 1439
1972 – 1991 Demetrio I (?)
1991 – presente Bartolomé I
En 2006 l'entós papa Benitu XVI fixo una visita pastoral a Turquía onde s'axuntaron los dos na Catedral patriarcal de San Jorge. Años dempués, nel 2014, aconceyó col papa Francisco.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]