Saltar al conteníu

Tienda de campaña

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Tiendes de campaña nun mercáu de Navidá en Múnich pela nueche.
Tiendes de campaña cerca de la sablera.

Una tienda o tienda de campaña ye una estructura provisional d'una cubrición de tela (o otro material como pelleyu) que se monta sobre un armazón na tierra, que se pue llevar d'un sitiu a otru y que val p'atechase y protexese del clima. Les tiendes bereber y árabes reciben el nome de haima.

Les tiendes de campaña utilícense tamién como albergues provisionales pa los exércitos nes sos incursiones militares, muncho más comunes na antigüedá.

Al actu de montar una tienda de campaña, col fin de quedase nella un tiempu, llámase acampar. Xeneralmente acampar con unu o dellos fines: pasar la nueche, folgar, aliméntase, abellugase de les inclemencies de la naturaleza, como puntu de xunta, ente otros menos comunes.

Un campamentu ye'l llugar onde s'instalen delles tiendes de campaña, amás d'otres posibles instalaciones, que dexen allugar persones.

Tienda árabe. Añu 1335.

L'usu de les tiendes ye de la mayor antigüedá. Los hebreos vivieron nel desiertu per espaciu de cuarenta años so tiendes.[1] Na escritura falar de la tienda de Cedar, fíu d'Ismael. Na tienda d'Haber travesó Jael, con un clavu, la cabeza de Sísara. Judit foi a ver a Holofernes na so tienda.

Los griegos paez que nun faíen usu d'esta especie d'abrigos. Distintos paisaxes de Homero prueben qu'estos héroes nun vivíen so tiendes. Los sos abrigos yeren unos cabanos o cabañes feches de tierra y de madera cubiertes de cañes y de esta manera ye como nos representa Homero la vivienda d'Aquiles. Les tiendes usar polos exércitos romanos, y vense dalgunes nos baxorrelieves na columna Antonina.

L'usu de les tiendes ye bien común ente los árabes, que tienen necesidá d'elles nun clima tan calorosu como'l suyu. Paez que l'empléu de les tiendes ente los orientales aniciar n'el costume de los pabellones, doseles, palios, sombrielles, etc., que dende bien antiguu usáronse pa manifestar respetu o veneración a persones d'alta xerarquía representándoles o llevándoles nellos. Nos exércitos europeos nun paez ser bien antiguu l'usu de les tiendes, pos antes de la reforma militar introducida por Federico II de Prusia y Lluis XIV de Francia solo allugábense so les tiendes los oficiales cimeros, ente que los soldaos guarecíense baxu cabanos o barracas construyíes al efeuto.[2]

Tienda militar

[editar | editar la fonte]
Tiendes nel sieglu XVII

Los hebreos vivieron so tiendes nel desiertu per espaciu de 40 años. Los árabes tomaron d'ellos esti costume. Depués adoptar los griegos nes sos campañes, asonsañándo-yos los romanos.

Les d'estos yeren cuadraes y almitíen ocho soldaos caúna: les posteriores variaron na forma y nes midíes. Dende la Edá Media, conxetúrase, pol dichu d'escritores respetables, qu'hasta'l sieglu XVII solo había tiendes pa los reis, xenerales y oficiales cimeros y que los demás individuos guarecíense baxu cabanos o barracas. Dempués de les reformes de Lluis XIV y Federico II, les tiendes de lona o llenzu fixéronse estensives a toles clases. Napoleón I volvió establecer los vivacs y dende entós caltiénense solo pa los xenerales, xefes y oficiales y la so forma varia, pos unes vegaes son cuadraes, otres octogonales y cóniques la mayoría, yá que'l so cayente esponer menos mientres les agües a anubrir d'agua l'interior.[3]

Estructura

[editar | editar la fonte]

Esisten munchos tipos de tiendes de campaña, pero les más comunes son:

  • De dos agües o canadiense: ye la más senciella, tienen dos pared (una frontera y otra trasera), que vistes de frente, formen un triángulu isósceles xunto col pisu. Son conocíes como canadienses, yá que fueron popularizaes pol exércitu de Canadá.[4]
  • Hexagonales o d'iglú: asemeyar a esta última xeometría o a una semiesfera, son bien comunes.
  • Rectangulares: xeneralmente son grandes y tienen un pequeñu techu de dos agües pa evitar l'acumuladura d'agua.

Componentes

[editar | editar la fonte]

Polo xeneral, toles tiendes de campaña cunten coles siguientes partes individuales:

  • Estructura, que-y da soporte, principalmente banielles metáliques (d'aluminiu pola so llixereza).
  • Tienda, la parte fundamental, inclúi parés, techu y pisu.
  • Parés, xeneralmente inclúin el techu, cunten cola entrada (puerta), respiraderos y en dellos casos con ventanes.
  • Pisu, este ye de lona o dalgún material más resistente que'l restu de la tienda.
  • Sobretecho, ye un techu adicional pa protexer de los elementos (especialmente de les agües y del calor solar).
  • Material de barafuste, pola so naturaleza portátil ye de cutio utilizáu.
  • Estaques, pa enterriar los vientos de la carpa nes esquines y la zona media.

Materiales

[editar | editar la fonte]

Les carpes pueden ser de tela o de dalgún material sintético. Anguaño utilícense estos postreros por cuenta de la so mayor llixereza, durabilidá y resistencia a los elementos (agua, sol, agua, etc.).

Clasificación

[editar | editar la fonte]

Pol so tamañu

[editar | editar la fonte]
  • Ratoneres. Son bien pequeñes y llixeres, pa una o dos persones a lo más.
  • Convencionales. Son pa dos hasta cinco persones, tienen delles formes y varien más bien solo nes dimensiones acordies cola so capacidá. De les convencionales estrémense dos tipos principales:
    • Canadiense: de planta rectangular (les más completes tienen la so parte trasera arrondada en forma d'ábside), tán sosteníes por dos mástiles o "parantes" y tienen un sobretecho (foi'l tipu de tienda de campaña más común hasta finales del sieglu XX).
    • Iglú, esta tienda de campaña ye la más usada dende'l postreru cuartu del sieglu XX y na actualidá. Como'l so nome indica, basar nel diseñu d'un iglú "esquimal" o inuit al tener forma de domo y tener los "parantes" portantes dende'l mesmu techu de la estructura, lo que-y da la gran ventaya sobre la tienda o carpa canadiense de nun tener torgues nel so interior, ser más aerodinámica ya hidrodinámica y nun precisar ser clavada al suelu. Per otra parte, les tiendes o carpes del tipu "iglu" suelen ser más fáciles y rápides d'armar.
  • Grandes. Tán destinaes a allugar a persones paraes, son amplies y grandes, utilícense como habitación múltiple, cocina o otra función.

Por clima

[editar | editar la fonte]
Carpa de cuatro estaciones.

Acordies cola so capacidá pa brindar comodidá y aisllar el so interior de los elementos naturales, les tiendes de campaña carauterizar por estaciones, refiriéndose a les estaciones del añu.

  • Primavera. Capacidá p'aguantar l'agua.
  • Branu. Capacidá pa soportar el sol.
  • Seronda. Capacidá p'aguantar el vientu.
  • Iviernu. Capacidá pa soportar el fríu.

Asina una tienda puede ser d'una estación particular, de dos, de trés o de cuatro estaciones, acordies col so diseñu y materiales.

Carauterístiques d'eleición

[editar | editar la fonte]
  • Capacidá de persones.
  • Cuántes y cuálos estaciones.
  • Facilidá d'armáu y desarmáu.
  • Xeometría.
  • Portabilidad (pesu y volume).
  • Preciu.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Fernández, José Manuel (17 de febreru de 2008). Experiencia única. diariodecuyo.com.ar. Archivado del original el 2015-09-23. https://web.archive.org/web/20150923214541/http://www.diariodecuyo.com.ar/home/new_noticia.php?noticia_id=266832. Consultáu'l 5 de xineru de 2011. 
  2. Diccionariu enciclopédicu popular ilustráu Salvat, años 1906-1914
  3. Diccionariu militar, J.D.W.M., 1863
  4. Tipos de carpes Scouts del Rei

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]