Васіль Яфімавіч Чарнышоў

Васіль Яфімавіч Чарнышоў
Васіль Яфімавіч Чарнышоў
	май 1959 — 18 сакавіка 1969
Папярэднік	Цярэнцій Штыкаў
Пераемнік	Віктар Ламакін
	4 ліпеня 1951 — 22 мая 1959
Папярэднік	Уладзімір Шчарбакоў
Пераемнік	Фёдар Маркаў
	3 чэрвеня 1950 — 10 ліпеня 1951
	снежань 1948 — чэрвень 1950
Папярэднік	Яўген Бугаёў
Пераемнік	Кірыл Мазураў
	кастрычнік 1946 — снежань 1948
Папярэднік	Міхаіл Тупіцын
Пераемнік	Фёдар Сіляеў
	20 ліпеня 1944 — кастрычнік 1946
Папярэднік	Фёдар Баранаў
Пераемнік	?
Нараджэнне	26 жніўня 1908; Красны[d], Лівенскі павет[d], Арлоўская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	12 лістапада 1969 (61 год); Масква, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі;
Партыя	КПСС
Член у	ЦК КПСС;
Ваенная служба
Гады службы	1941—1944
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота
Званне	Генерал-маёр
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна

Васі́ль Яфі́мавіч Чарнышо́ў (26 жніўня 1908, с. Чырвонае цяпер Лівенскага раёна Арлоўскай вобласці — 12 лістапада 1969, Масква) — савецкі ваенны і дзяржаўны дзеяч, генерал-маёр (16.09.1943)

Член партыі з 1928 года, член ЦК КПСС з 1952 года. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР (1950—1969).

Герой Савецкага Саюза (01.01.1944).

Біяграфія

У 1926 годзе прызваны ў шэрагі Чырвонай Арміі. У 1927 годзе скончыў Арлоўскае ваеннае пяхотнае вучылішча, у тым жа годзе дэмабілізаваўся. У 1930 годзе скончыў Бранскі камуністычны універсітэт, на камсамольскай, а з 1937 года на партыйнай рабоце.

Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з 1941 года. Згодна з даследаваннем Беларускай службы Радыё «Свабода», партызанскі атрад пад кіраўніцтвам Чарнышова ўчыніў разню ў вёсцы Налібакі на Стаўпеччыне, у выніку якой загінулі 128 мірных жыхароў^[2].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 1 студзеня 1944 года за паспяховае кіраўніцтва партызанскай барацьбой, асабістую мужнасць і адвагу генерал-маёру Васілю Чарнышову Яфімавічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» (№ 3638)^[3].

З 1944 года 1-ы сакратар Брэсцкага, у 1948—1950 гадах Мінскага абкама. У 1950—1951 гадах сакратар ЦК КП Беларускай ССР. На месца знятага ў 1950 годзе Мікалая Гусарава Старшыня СМ БССР А. Я. Кляшчоў, Старшыня Прэзідыума ВС БССР В. І. Казлоў, сакратар ЦК КП(б)Б М. В. Зімянін, намеснік Старшыні СМ БССР П. А. Абрасімаў прапаноўвалі кандыдатуру В. Я. Чарнышова^[4], аднак яна была адхіленая.

У 1951—1959 гг. 1-ы сакратар Калінінградскага абкама, у 1959—1969 гадах 1-ы сакратар Прыморскага крайкома КПСС. У 1969 годзе намеснік старшыні Камітэта партыйнага кантролю пры ЦК КПСС.

Пахаваны на Новадзявочых могілках.

Узнагароды

Узнагароджаны шасцю ордэнамі Леніна, ордэнам Суворава 1-й ступені, ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга, ордэнам Чырвонай Зоркі, медалямі.

Памяць

Імем Чарнышова названы каледж лёгкай прамысловасці ў Баранавічах. 9 чэрвеня 2007 года ва Уладзівастоку на фасадзе будынка па адрасе: вуліца Святланская, дом № 47, дзе раней размяшчаўся Прыморскі крайкам КПСС, устаноўлена мемарыяльная дошка ў памяць аб Чарнышове.

6 лістапада 2016 года на фасадзе Калінінградскага дзяржаўнага тэхнічнага ўніверсітэта ўстаноўлена мемарыяльная дошка В. Я. Чарнышову^[5].

Зноскі

↑ ^а ^б Чернышёв Василий Ефимович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
↑ Як партызаны забівалі маіх аднавяскоўцаў. 75 гадоў налібацкай бойні // Беларуская служба Радыё «Свабода»
↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза белорусским партизанам» от 1 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 6 января (№ 1 (261)). — С. 1
↑ Д-р гіст. навук Эмануіл Іофе. Доверенное лицо Сталина(недаступная спасылка)
↑ Открыт памятный знак отцу-основателю Калининградской области (нявызн.). ИА Regnum (6 лістапада 2016). Праверана 7 лістапада 2016.

Літаратура

Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
Чарнышоў Васіль Яўхімавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — С. 240. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).

Спасылкі

Васіль Яфімавіч Чарнышоў на сайце «Героі краіны»
Біяграфія на knowbysight.info.
Сапраўдны гаспадар краю Архівавана 11 лютага 2018..
Біяграфія на сайце «Хронаса».

[_f54dca64a27daefe-1] а ^б Чернышёв Василий Ефимович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>

[2] Як партызаны забівалі маіх аднавяскоўцаў. 75 гадоў налібацкай бойні // Беларуская служба Радыё «Свабода»

[3] Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза белорусским партизанам» от 1 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 6 января (№ 1 (261)). — С. 1

[4] Д-р гіст. навук Эмануіл Іофе. Доверенное лицо Сталина(недаступная спасылка)

[5] Открыт памятный знак отцу-основателю Калининградской области (нявызн.). ИА Regnum (6 лістапада 2016). Праверана 7 лістапада 2016.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]