Перайсці да зместу

Войкаўская (станцыя метро)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
«Войкаўская»
Маскоўскі метрапалітэн
Выхад на паверхню

55°49′11,40″ пн. ш. 37°29′49,91″ у. д.HGЯO

55°49′05,94″ пн. ш. 37°29′54,35″ у. д.HGЯO
Дата адкрыцця 31 снежня 1964 года[1]
Праектная назва «Завод Войкава», «Пасёлак Войкава»[1]
Праекты пераназвання Пецярбургская (1991, 1992), Паўночна-заходняя (2007), Воўкаўская (2010), Герояў абароны Масквы (2010), Снежаньская (2011), Кавердзінская[2], Чыгуналіцейная (2012), Авіяцыйная (2012), Мандэлы (2013), Варатынская[3], Глебава[4], Копцева, Эльдара Разанава (2015), Маршала Васілеўскага, Балтыйская[5] (2016)
Раён Войкаўскі
Акруга Паўночная
Тып Калонная трохпралётная мелкага залажэння
Глыбіня залажэння, м 7
Тып платформаў астраўная
Форма платформаў прамая
Архітэктары І. Г. Пятухова, А. Ф. Фокіна[1]
Інжынеры-канструктары Э. М. Гендаль, О. А. Сяргееў[1]
Узведзена БМУ-5 Масметрабуда (кіраўнік Н. Фёдараў)
Выхад да вуліц Ленінградская шаша, плошча Ганецкага,
вуліца Зоі і Аляксандра Касмадзям’янскіх
Пераходы на станцыі Маскоўскае цэнтральнае кальцо Балтыйская
Ленінградская МЖД
Наземны транспарт А: 90, 114, 179, 204, 282, 321, 461, 591, 621, 780, 888, 905, Н1; Тб: 6, 43, 43да, 57; Тм: 23, 27, 30, 31
Час адкрыцця 5:40
Час закрыцця 1:00
Код станцыі 039
Суседнія станцыі Сокал і Водны стадыён
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Замаскварэцкая лінія
абаротныя тупікі
Доступ для людзей з абмежаванымі магчымасцяміХоўрына
Доступ для людзей з абмежаванымі магчымасцяміБеламорская
Рачны вакзал
Водны стадыён
зачыны пад адгалінаванне
Войкаўская
ЦЧ-2 «Сокал»
гейт да Падмаскоўнай
Сокал
Аэрапорт
Дынама
Беларуская
Маякоўская
Цвярская
СЗГ да Курской
Тэатральная
Новакузнецкая
СЗГ да Кастрычніцкая
СЗГ да Серпухаўская
СЗГ да Павялецкая
Павялецкая
Аўтазаводская
Доступ для людзей з абмежаванымі магчымасцяміТэхнапарк
Каломенская
Кашырская
Кахоўская лінія
ЦЧ-7 «Замаскварэцкае»
Кантэміраўская
Царыцына
Арэхава
Дамадзедаўская
Доступ для людзей з абмежаванымі магчымасцяміКраснагвардзейская
СЗГ да Зяблікава
ЦЧ-17 «Брацеева»
Доступ для людзей з абмежаванымі магчымасцяміАлма-Ацінская

«Войкаўская» — станцыя Замаскварэцкай лініі Маскоўскага метрапалітэна. Размешчана пад Ленінградскай шашой паміж станцыямі «Водны стадыён» і «Сокал». Выхады знаходзяцца на тэрыторыі раёна «Войкаўскі» Паўночнай адміністрацыйнай акругі горада Масквы. Станцыя калонная трохпралётная мелкага залажэння, пабудавана па тыпавым праекце.

Адкрыта 31 снежня 1964 года ў складзе пляцоўкі «Сокал» — «Рачны вакзал». Названа па Чыгуналіцейным заводзе ім. П. Л. Войкава (закрыты да пачатку 2000-х гадоў). З пачатку 90-х гадоў XX стагоддзя рэгулярна падымаецца пытанне аб пераназванні станцыі.

Першы план будаўніцтва метро ў Войкаўскім раёне з'явіўся ў 1938 годзе. Планавалася падаўжэнне Горкаўскага радыуса яшчэ на 3 станцыі ад станцыі «Сокал». Першай з іх была станцыя «Братцава», названая так па назве станцыі Малога кальца Маскоўскай чыгункі. Яе планавалася пабудаваць значна паўночней цяперашняга месцазнаходжання станцыі «Войкаўская»[6].

Потым яна згадваецца ў перспектыўнай схеме 1957 года, ужо пад назвай «Войкаўская». Зрэшты, планы будаўніцтва метро ў тыя гады часта карэктаваліся, і на розных планах сустракаюцца іншыя варыянты назвы станцыі — «Завод Войкава» і «Пасёлак Войкава»[7]. На адным з планаў 1957 года «Войкаўская» нават раздвоілася на дзве станцыі — «Акруговая» («Ленінградская») і «Завод Войкава»[7]. У 1959 годзе Савет Міністраў СССР зацвердзіў план будаўніцтва ліній Маскоўскага метрапалітэна на сямігодку (1959—1965)[7].

Будаванне метро ажыццяўлялася адкрытым метадам. Станцыя была адкрыта 31 снежня 1964 года ў складзе пляцоўкі «Сокал» — «Рачны вакзал», пасля ўводу ў эксплуатацыю якога ў Маскоўскім метрапалітэне стала 72 станцыі. Яна атрымала сваю назву па размешчаным на паверхні былым Маскоўскаму чыгуналіцейнаму заводу імя Войкава, названаму, у сваю чаргу, у гонар П. Л. Войкава (1888—1927) — расійскага рэвалюцыянера, савецкага партыйнага дзеяча, удзельніка падрыхтоўкі расстрэлу сям’і апошняга расійскага імператара Мікалая II, дыпламата, паўпрада СССР у Польшчы. Захавала таксама назву геаграфічнага аб'екта — працоўнага пасёлка «Войкавец», існавалага раней блізу завода імя Войкава.

У красавіку 1965 года былі пададзены новыя прапановы па будаванні метрапалітэна на перыяд да 1970 года. Меркавалася будаванне адгалінавання ад станцыі «Войкаўская» ў Тушына, але ў 1966 годзе было вырашана адмовіцца ад гэтага (на перспектыўных схемах 1966—1967 гадоў адгалінавання ўжо няма)[7] на карысць будавання Краснапрэсненскага радыуса[8]. Пад канец 1960-х гадоў паўночная пляцоўка Горкаўска-Замаскварэцкай лініі была самай загружанай, таму для павелічэння памераў руху з лістапада 1968 года ў ранішні сама розрух арганізаваны пропуск цягнікоў без пасажыраў праз два на трэці ад станцыі «Рачны вакзал» да станцыі «Войкаўская»[9]. Па генеральным плане 1971 года меркавалася будаванне Вялікага кальца, якое павінна было прайсці праз «Войкаўскую»[8]. Аднак пазней было прынятв рашэнне, што Вялікае кальцо пройдзе праз станцыю «Сокал»[10]. У 1991 годзе быў прапанаваны праект змены назвы станцыі на «Пецярбургскую», аднак ён не быў ажыццёўлены[1][11].

Зноскі

  1. а б в г д Войковская. Официальный сайт Московского метрополитена. Архівавана з першакрыніцы 9 сакавіка 2013. Праверана 5 сакавіка 2013.
  2. Страсти по «Войковской» продолжаются
  3. Дарья Зеленская. «Яблоко» изгоняет революцию из метро // Коммерсант, 29 июля 2015 г.
  4. «Войковская» или «Глебово»: как станции метро в Москве меняли название // РИА-Недвижимость, 19 августа 2015 г.
  5. «Войковскую» предложили переименовать в «Маршала Василевского» или «Балтийскую» Архівавана 14 кастрычніка 2016. // Интерфакс-Недвижимость, 13 октября 2016 г.
  6. Лисов И.. Проектирование и первые очереди строительства. metro.molot.ru. Архівавана з першакрыніцы 14 жніўня 2011. Праверана 15 лістапада 2011.
  7. а б в г Лисов И.. Московский метрополитен хрущевской эпохи. metro.molot.ru. Архівавана з першакрыніцы 26 студзеня 2012. Праверана 15 лістапада 2011.
  8. а б Лисов И.. От Генплана 1971 года до наших дней. metro.molot.ru. Архівавана з першакрыніцы 26 студзеня 2012. Праверана 15 лістапада 2011.
  9. Конкурс «История Московского метрополитена». Итоги пятого тура. Официальный сайт Московского метрополитена. Архівавана з першакрыніцы 26 студзеня 2012. Праверана 15 лістапада 2011.
  10. Генеральный план города Москвы. Книга 3. Страница 386. Москомархитектура. Архівавана з першакрыніцы 25 студзеня 2012. Праверана 24 чэрвеня 2010.
  11. А будет — Остоженка//Вечерняя Москва № 224 от 13 ноября 1991
  • Зверев В. Метро московское. — М.: Алгоритм, 2008. — 272 с. — ISBN 978-5-9265-0580-8.
  • М. С. Наумов, И. А. Кусый. Московское метро. Путеводитель. — М.: Вокруг света, 2006. — 360 с.