Перайсці да зместу

Генры Эдзінгтан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Генры Эдзінгтан
англ.: Henry Addington, 1st Viscount Sidmouth
прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі
14 сакавіка 1801 — 10 мая 1804
Папярэднік Уільям Піт, малодшы
Пераемнік Уільям Піт, малодшы
канцлер казначэйства[d]
17 сакавіка 1801 — 10 мая 1804
Папярэднік Уільям Піт, малодшы
Пераемнік Уільям Піт, малодшы
лорд-старшыня Савета[d]
14 студзеня 1805 — 10 ліпеня 1805
Папярэднік Уільям Кэвендзіш-Бенцінк
Пераемнік John Pratt, 1st Marquess Camden[d]
міністр унутраных спраў Вялікабрытаніі[d]
8 чэрвеня 1812 — 17 студзеня 1822
Папярэднік Richard Ryder[d]
Пераемнік Роберт Піль
лорд-захавальнік Малой пячаткі
5 лютага 1806 — 15 кастрычніка 1806
Папярэднік John Fane, 10th Earl of Westmorland[d]
Пераемнік Henry Vassall-Fox, 3rd Baron Holland[d]
лідар Палаты абшчын Вялікабрытаніі[d]
17 сакавіка 1801 — 10 мая 1804
Папярэднік Уільям Піт, малодшы
Пераемнік Уільям Піт, малодшы

Нараджэнне 30 мая 1757(1757-05-30)[1][2][…]
Смерць 15 лютага 1844(1844-02-15)[1][2][…] (86 гадоў)
Месца пахавання
Бацька Anthony Addington[d][3][4]
Маці Mary Hiley[d][3][4]
Жонка Ursula Mary Hammond[d][4][5] і Marianne Scott[d][4][5][…]
Дзеці Mary Anne Ursula Addington[d][3], Henry Addington[d][3], Charles Anthony Addington[d][3], Frances Addington[d][3][4], William Leonard Addington, 2nd Viscount Sidmouth[d][3], Charlotte Addington[d][3], unknown Addington[d][3] і Henrietta Addington[d][3]
Веравызнанне англіканства
Партыя
Адукацыя
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Генры Эдзінгтан, 1-ы віконт Сідмут (англ.: Henry Addington, 1st Viscount Sidmouth, 30 мая 1757 — 15 лютага 1844) —— 17-ы прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі. Належаў да партыі Торы.

Бацька Генры Эдзінгтана, Энтані Эдзінгтан, быў асабістым урачм Уільяма Піта-старэйшага. Асаблівасць становішча бацькі паслужыла цеснаму сяброўству ў дзяцінстве Генры і Уільяма Піта-малодшага. Заключаны ў сакавіку 1802 года Ам’енскі мір з Францыяй негатыўна паўплываў на стан краіны. Фінансавы крызіс, страта кантынентальных рынкаў, неўраджаі прывялі да голаду і сацыяльных хваляванняў.