Перайсці да зместу

Карл III (кароль Іспаніі)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Карл I.
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Карл III.
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Карл VII.
Карл III
ісп.: Carlos III
манарх Іспаніі
10 жніўня 1759 — 14 снежня 1788
Папярэднік Фердынанд VI
Пераемнік Карл IV
кароль Неапаля[d]
10 мая 1734 — 6 кастрычніка 1759
Папярэднік Карл VI Габсбург
Пераемнік Фердынанд I
кароль Сіцыліі
2 верасня 1734 — 6 кастрычніка 1759
Папярэднік Карл VI Габсбург
Пераемнік Фердынанд I
кіраўнік іспанскай дзяржавы[d]
10 жніўня 1759 — 14 снежня 1788
Нараджэнне 20 студзеня 1716(1716-01-20)[1][2][…]
Смерць 14 снежня 1788(1788-12-14)[4][3][…] (72 гады)
Месца пахавання
Род Іспанскія Бурбоны
Бацька Філіп V
Маці Ізабела Фарнезэ
Жонка Марыя Амалія Саксонская[5]
Дзеці Марыя Хасефа Кармела Іспанская[d], Марыя Луіза Іспанская[d], Карл IV[6], Фердынанд I[6], Габрыэль Іспанскі[d], Антоніа Паскуаль Іспанскі[d], Франсіска Хаўер Іспанскі[d], Maria Isabel de Borbón[d][7], Maria Josefa Antoinetta de Borbón[d][7], Maria Isabel Ana de Borbón[d][7], Філіп[d][7], Maria Teresa de Borbón[d][7] і Maria Anna de Borbón[d][7]
Веравызнанне каталіцтва
Аўтограф Выява аўтографа
Манаграма Манаграма
Званне генерал
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Карл III (ісп.: Carlos III; 20 студзеня 1716, Мадрыд, Іспанія — 14 снежня 1788, Мадрыд, Іспанія) — кароль Іспаніі з 1759 года па сваю смерць, герцаг Пармскі пад імем Карл I з 1731 па 1734 гады, кароль Неапаля і Сіцыліі пад імем Карл VII з 1734 па 1759 гады, адносіцца да сям’і Бурбонаў. Карлас быў сынам Філіпа V і яго другой жонкі, Елізаветы Фарнезэ, а таксама стрыечным братам Людовіка XV. Прадстаўнік прасветніцкага абсалютызму, ён правёў эфектыўныя рэформы дзяржаўнага кіравання і эканомікі.

Дзейнасць

[правіць | правіць зыходнік]

Карл дзякуючы намаганням сваёй маці, апошняй у доме Фарнезэ, быў прызнаны герцагам Пармы, а таксама спадчыннікам яе бяздзетных сваякоў, гэта значыць кіраўнікоў П’ячэнцы і Тасканы. Бабуля Карла, Даратэя Сафія Нойбургская, стала рэгентам у гэтых уладаннях.

У 1734 годзе Карл авалодаў Неапалем і Сіцыліяй і, паводле Венскага трактата 1735 года, быў прызнаны іх каралём, аднак быў прымушаны адмовіцца ад астатніх італьянскіх уладанняў на карысць свайго брата Філіпа, а таксама Франца Стэфана Латарынгскага, ад першага з якіх паходзяць Пармскія Бурбоны.

Знаходзячыся пад уплывам ідэй асветнікаў і свайго міністра Бернарда Танучы, Карл правёў у Неапалі цэлы шэраг рэформ, які здабылі яму вялікую папулярнасць.

Спадчына

[правіць | правіць зыходнік]

Да 200-годдзя з дня смерці Карла III, у 1988 годзе ў Іспаніі былі выпушчаныя паштовая марка і паштовы блок вартасцю ў 45 песетаў. У гонар караля названы адзін з універсітэтаў у Мадрыдзе.

Зноскі

  1. ↑ а б Lynch J. Charles III // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Lundy D. R. Carlos III de Borbón, Rey de España // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ а б Carlos III // Diccionario biográfico español — Real Academia de la Historia, 2011. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. ↑ The Bourbons of Naples — London: Faber & Faber, 2009. — P. 226. — ISBN 978-0-571-24901-5
  5. ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  6. ↑ а б Union List of Artist Names — 2018. Праверана 22 мая 2021.
  7. ↑ а б в г д е Lundy D. R. The Peerage

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Ferrer del Rio (1856). Historia del reinado de Carlos III. Madrid.
  • Acton, Sir Harold (1956). The Bourbons of Naples, 1734—1825. London: Methuen.
  • Lynch, John (1989). Bourbon Spain, 1700—1808. Oxford: Basil Blackwell.
  • Petrie, Sir Charles (1977). King Charles III of Spain: An Enlightened Despot. London: Constable.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
commons: Карл III (кароль Іспаніі) на Вікісховішчы
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Карл_III_(кароль_Іспаніі)&oldid=4584129"