Перайсці да зместу

Лілія Іванаўна Бяляева

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Бяляева.
Лілія Іванаўна Бяляева
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 29 кастрычніка 1934(1934-10-29)
Месца нараджэння
Дата смерці 7 лістапада 2018(2018-11-07) (84 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменніца, празаік, публіцыстка
Жанр проза
Мова твораў руская
Грамадская дзейнасць
Партыя
Член у

Лілія Іванаўна Бяляева (народжаная Прынцава; 29 кастрычніка 1934, Дарагабуж — 7 лістапада 2018, Масква[1]) — савецкая і расійская пісьменніца. Сябра Саюзу пісьменнікаў Расіі.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Лілія Прынцава нарадзілася 29 кастрычніка 1934 года ў горадзе Дарагабуж Смаленскай вобласці ў сям’і школьных настаўнікаў. У час Вялікай Айчыннай вайны разам з сям’ёй пераехала ў Тамбоў. У гэтым горадзе яна скончыла школу, а ў 1957 годзе — філалагічны факультэт Тамбоўскага педагагічнага інстытута. У 1961 годзе ўступіла ў КПСС[2][1][3].

Друкуецца з 1957 года. Яе першыя апавяданні публікаваліся ў шматтыражнай газеце Тамбоўскага педінстытута «Народный учитель». Затым друкавалася ў тамбоўскай абласной газеце «Комсомольское знамя». Пасля заканчэння інстытута Лілія Іванаўна пераехала ў Волагду, працавала ў газеце «Вологодский комсомолец». У 1958 годзе па камсамольскай пуцёўцы паехала на Сахалін[3]. Працавала ў Южна-Сахалінску ў газеце «Молодая гвардия» і ў мясцовым выдавецтве. У 1963 годзе ў Южна-Сахалінску была выдадзена яе першая кніга — зборнік нарысаў «Твой след на земле». У 1967 годзе пераехала ў Маскву. Друкавалася ў «Літаратурнай газеце», «Савецкай культуры», «Праўдзе». Супрацоўнічала з часопісам «Наш современник». У аповесцях 1960—1970-х гадоў закранала маральна-этычныя праблемы[1]. Творы Ліліі Бяляевай перакладзены на польскую, нямецкую, чэшскую, венгерскую, славацкую і балгарскую мовы.

Памерла ў Маскве 7 лістапада 2018 года[1].

Сачыненні

[правіць | правіць зыходнік]
  • Твой след на земле. — Южно-Сахалинск., 1963.
  • Человек, которого люблю. — Владивосток., 1965.
  • Бессонница: Роман. — М., 1976.
  • Семь лет не в счёт: Повести. — М., 1978, 1982.
  • Несыгранная роль: Роман. — М., 1982.
  • Скандалистка: Роман. — М., 1986.
  • Иск и риск: Публицистические рассказы. — М., 1990.
  • Если хотите посмеяться: Романы, рассказы. — М., 1991.
  • Очарование вчерашнего дня: Роман. — М., 1995.
  • В. Брынцалов. Загадка миллиардера. — М., 1997.
  • Новые русские. Звериный оскал капитализма. — М., 2005.

Зноскі

  1. ↑ а б в г Ушла из жизни Лилия Ивановна Беляева // Союз писателей России. Издательство «Российский писатель»
  2. ↑ А. В. Калашников. Беляева Лилия Ивановна // Краткая литературная энциклопедия / Гл. ред. А. А. Сурков. — М. : Советская энциклопедия, 1978. — Т. 9 (дополнительный). — С. 117.
  3. ↑ а б 29 октября — 85 лет со дня рождения Лилии Ивановны Беляевой (род. в 1934 году) // Тамбовская областная детская библиотека

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Смелков Ю. Не возлюби ковры.., «Лит. обозрение», 1976, № 11.
  • Анашенков Б. Горизонты темы, «ВЛ», 1977, № 8.
  • Дорожкина В. Беляева Лилия Ивановна // Слово о факультете. — Тамбов, 2000. — С. 132—134.
  • Дорожкина В., Полякова Л. Литературная жизнь Тамбовского края XVII—XXI веков: Справочник. — Тамбов, 2006. — С. 56.
  • Дорожкина В. Тамбовский край талантами богат: Краеведческие статьи и очерки. В 2-х тт. Т. 2-й. — Тамбов, 2016. — С. 8—13.

Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Лілія_Іванаўна_Бяляева"