Mont d’an endalc’had

hep

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet en henvrezhoneg (ep).
Meneget er C'hatolikon (hep).
Da geñveriañ gant heb « hep » e kembraeg hag e kerneveureg ha seach « en tu-hont da ; kentoc'h (eget) » en iwerzhoneg.
Deuet eus ar ger keltiek *sekʷo « ouzhpenn, a-hent-all » a zeu eus ar wrizienn indezeuropek *sekʷ- « heuliañ » a gaver er gerioù secus « a-hed ; mod-all » e latin, hačā « a, eus » en henbersianeg ha sácā « gant » e sañskriteg.

Araogenn

Gour Furm
U1 hepdon
U2 hepdout
U3g heptañ
U3b hepti
L1 hepdomp
L2 hepdoc'h
L3 hepto/hepte
D hepdor

hep /ˈhep/

  1. Ger a dalvez da verkañ an ezvezañs, an diouer, al lakaat er-maez.
    1. dirak un anv-kadarn
    2. hep ... na ...
    3. dirak un anv-verb
      hep goulenn na diskenn: hep aotre
      hep gouzout da unan bennak, hep goût da unan bennak

Deveradoù

Gerioù kevrennek


Troioù-lavar

Troidigezhioù

Gwelet ivez