Šhara
Šhara | |
---|---|
Najviša tačka | |
Visina | 5.193 m [1] |
Istaknutost | 1.357 m |
Koordinate | 43°00′02″N 43°06′44″E / 43.00056°N 43.11222°E |
Geografija | |
Države | Gruzija Rusija |
Država/Pokrajina | Svaneti Kabardino-Balkarija[2] |
Lanac | Veliki Kavkaz |
Penjanje | |
Prvi uspon | 1888. U. Almer, J. Cockin i C. Roth[3] |
Šhara (gru. შხარა) jest najviša planina u Gruziji, tačnije, u regiji Svaneti, uz granicu s Rusijom, 88 km sjeverno od Kutaisija, drugog najvećeg gruzijskog grada. Vrh je u centralnom dijelu planinskog lanca Veliki Kavkaz, jugoistočno od Elbrusa, najvišeg vrha u Evropi. Ovo je treći najviši vrh u Kavkaskom gorju, odmah nakon Dih-Taua.
Šhara je najviša tačka masiva poznatog kao Bezingijski zid, koji je zapravo greben dužine 12 km. To je veliki, strmi vrh u regiji koja je veoma zahvaćena ledničkom erozijom i ozbiljan je izazov za planinare. Sjeverna strana Šhare (na ruskoj strani) visoka je 1.500 m i ima nekoliko klasičnih teških ruta. Važniji podvrh Zapadna Šhara (5.068 m) zaseban je cilj za planinare, a prelazak cijelog Bezingijskog zida smatra se "najdužom, najmukotrpnijom i najzahtjevnijom ekspedicijom u Evropi"[3].
Na Šharu se prvi popeo britansko-švicarski tim u sastavu John Garford Cockin, Ulrich Almer i C. Roth 1888. preko Sjeveroistočnog grebena. Ova ruta i danas je među lakšim i popularnijim. Prvi koji su prešli cijeli Bezingijski zid bili su Austrijanci K. Poppinger, K. Moldan i S. Schintlmeister, a to su učinili 1931.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Visina i koordinate uzete su iz DGPS mjerenja koje su izvršili Peter Schoen i Boris Avdjejev u saradnji sa GeoAT. Mjerenje je obavljeno u julu 2010, a postalo je dostupno u novembru iste godine. Neki izvori, uključujući Veliku sovjetsku enciklopediju, procjenjuju visinu na samo 5068 m, ali to je tačna visina nižeg zapadnog vrha. Mapa u razmjeru 1:50.000 iz sovjetske ere pokazuje tačku visine 5158 m na istoku i to može biti potvrđeno korištenjem panoramskih fotografija snimljenih s Elbrusa. Pravi najviši vrh nalazi se na višem terenu još dalje prema istoku uzduž grebena Šhare.
- ^ Šhara na Summitpostu
- ^ a b Audrey Salkeld (ured.). World Mountaineering. Bulfinch Press. str. 70. ISBN 0-8212-2502-2.