Idi na sadržaj

739.

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Godine:

◄◄ | | 735. | 736. | 737. | 738. | 739. | 740. | 741. | 742. | 743. |  | ►►

Decenije:

| 700-e | 710-e | 720-e | 730-e | 740-e | 750-e | 760-e |

Vijekovi:

| 7. vijek | 8. vijek | 9. vijek |

739. u drugim kalendarima
Gregorijanski kalendar739
DCCXXXIX
Ab Urbe condita1492
Asirski kalendar5489
Bengalski kalendar146
Berberski kalendar1689
Budistički kalendar1283
Burmanski kalendar101
Bizantijski kalendar6247–6248
Kineski kalendar戊寅(Zemljani Tigar)
3435 ili 3375
    — do —
己卯年 (Zemljani Zec)
3436 ili 3376
Koptski kalendar455–456
Diskordijanski kalendar1905
Etiopijski kalendar731–732
Hebrejski kalendar4499–4500
Hinduski kalendari
 - Vikram Samvat795–796
 - Šaka Samvat661–662
 - Kali Juga3840–3841
Holocenski kalendar10739
Iranski kalendar117–118
Islamski kalendar121–122
Julijanski kalendar739
DCCXXXIX
Korejski kalendar3072
Minguo kalendar1173 prije Tajvana
民前1173年
Seleukidska era1050/1051 AG
Tajlandski solarni kalendar1281–1282

Godina 739. (DCCXXXIX) bila je redovna godina koja počinje u četvrtak u julijanskom kalendaru. Oznaka 739. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.

Događaji

[uredi | uredi izvor]

Evropa

[uredi | uredi izvor]
  • Langobardi pod kraljem Liutprandom pljačkaju Ravenski egzarhat i prijete Rimu. Papa Grgur III traži od Karla Martela, merovinškog gradonačelnika palate, da pomogne u borbi protiv Langobarda (također traži pomoć u borbi protiv Bizantinaca i Arapa). Liutprand potpisuje mirovni sporazum i povlači svoje snage u Paviju. Nakon papinog obraćanja Francima, počinje odnos koji će se nastaviti nakon što Franačko kraljevstvo dobije novu vlast.
  • Emevijsko osvajanje Galije: Karlo Martel napada vojvodu Mauronta od Provanse i njegove muslimanske saveznike. Njegov brat Childebrand osvaja Marseille, jedan od najvećih gradova koji su još uvijek bili u rukama Emevija. Maurontus je primoran da se krije u Alpima [1]. Godine 888. Arapi su ponovo intervenirali na provansalskoj obali.
  • Kralj Favila od Asturije umire nakon 2-godišnje vladavine (vjerovatno ga je ubio medvjed). Naslijedio ga je njegov zet Alfonso I, suprug njegove sestre Ermesinde.
  • Vojvodu Pemma od Furlanije svrgnuo je Liutprand, a naslijedio ga je njegov sin Ratchis. Bivši vojvoda bježi sa svojim sljedbenicima, ali Ratchis mu na kraju osigurava pomilovanje.
  • Theodatus Ursus je imenovan za hypatosa (bizantijski konzul) i magistera militum (najviši vojni rang) Venecije.
  • Ekspedicija muslimaanskih snaga na Siciliju [2].

Emevijski halifat

[uredi | uredi izvor]
  • Velika berberska pobuna: Berberi podižu ustanak protiv vladara Emevija u oblasti Magriba, kao odgovor na opresivno (i, prema islamskom zakonu, šerijatu, nezakonito) prikupljanje poreza, davanja robova i jednakosti u podjeli plijena. Pobunu predvodi poglavica (navodno po zanimanju vodonoša) Maysara al-Matghari, koji je predvodio delegaciju halifi Hišamu koja je iznijela pritužbe Berbera. Žalbe su stigle do halife, ali on nije dao odgovor, što je izazvalo pobunu. al- Matghari je uspješno zauzeo Tanger i potom veći dio zapadnog Maroka. Berberska pobuna koja izbija ne samo da potkopava vlast halife i fragmentira vilajet ili provinciju Ifrikija (Sjeverna Afrika), već otvara put za pojavu autonomnih lokalnih arapskih dinastija [3].
  • Gušenje pobune protiv arapske dominacije u Sogdijani. Samarkand je stavljen pod direktnu vlast arapskog guvernera Balha [4].
  • Pet koptskih pobuna protiv poreza u Egiptu od 739. do 773. godine, oštro su ugušene [5].

739. u temama

[uredi | uredi izvor]

Religija

[uredi | uredi izvor]
  • Bonifacije, anglosaksonski misionar koji je kristijanizirao Bavarsku, osniva biskupije Salzburg, Regensburg, Freising i Passau.
  • Willibrord, prvi biskup Utrechta u Holandiji, i misionar Northumbrija, umire u Echternachu (moderni Luksemburg).
  • Lu Mai, kancelar dinastije Tang (um. 798.)
  • Yuan Zi, kancelar dinastije Tang (um. 818.)
  • Aldwulf, anglosaksonski biskup
  • Engelmund, anglosaksonski misionar
  • Favila, kralj Asturije (Španija)
  • Nothhelm, anglosaksonski biskup
  • Pemmo, vojvoda od Furlanije (Italija)
  • Willibrord, anglosaksonski biskup

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ David Nicolle (2008). Poitiers AD 732, Charles Martel turns the Islamic tide (p. 19). ISBN 978-184603-230-1
  2. ^ Paul Sebag Tunis: histoire d'une ville. Harmanttan, 1998 (ISBN 978-2-7384-6610-5)
  3. ^ David Nicolle (2008). Poitiers AD 732, Charles Martel turns the Islamic tide (p. 87). ISBN 978-184603-230-1
  4. ^ Peter Roudik The history of the Central Asian republics. Greenwood Publishing Group, 2007 (ISBN 978-0-313-34013-0)
  5. ^ Joseph Hajjar Les chrétiens uniates du Proche-Orient. Éditions du Seuil, 1962

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]