Ευδόξιος ο Αντιοχείας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
+wL |
μ →Πηγές |
||
(24 ενδιάμεσες εκδόσεις από 14 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πληροφορίες προσώπου}} |
|||
Ο '''Ευδόξιος''' |
Ο '''Ευδόξιος''' ήταν [[χριστιανισμός|χριστιανός]] [[Αρχιεπίσκοπος]] [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπόλεως]] από το [[360]] ως το [[369]]. |
||
==Βιογραφικά στοιχεία== |
|||
⚫ | |||
Γεννήθηκε στην [[Αραβισσός|Αραβισσό]] της [[Μικρή Αρμενία|Μικράς Αρμενίας]] και ο πατέρας του, Καισάριος, μαρτύρησε κατά τους διωγμούς του Μαξιμιανού{{sfn|Μανουήλ Γεδεών|σ=[https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/f/0/9/metadata-01-0000337.tkl&do=74635.pdf&pageno=122&pagestart=1&width=396&height=625&maxpage=734&lang=en 122]}}. Έγινε μαθητής του επίσης ιερομάρτυρα Λουκιανού. Ο [[Φιλοστόργιος]] τον αναφέρει ως επιεική και κόσμιο, αλλά και δειλό{{sfn|Μανουήλ Γεδεών|σ=[https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/f/0/9/metadata-01-0000337.tkl&do=74635.pdf&pageno=122&pagestart=1&width=396&height=625&maxpage=734&lang=en 122]}}. |
|||
⚫ | Εξελέγη αρχικά επίσκοπος Γερμανικείας{{efn|«ἐν μεθορίῳ τῆς Κιλίκων καὶ Σύρων Καππαδοκῶν κειμένης», κατά τον [[Θεοδώρητος ο Κύρου|Θεοδώρητο]].}} και, έχοντας προσχωρήσει στον [[Αρειανισμός|Αρειανισμό]], άρπαξε τον Θρόνο της [[Αντιόχεια|Αντιόχειας]]. Όταν καθαιρέθηκε ο [[Επίσκοπος Νέας Ρώμης Μακεδόνιος Α΄|Μακεδόνιος]], άρπαξε πραξικοπηματικά το Θρόνο της Κωνσταντινούπολης<ref>[http://books.google.gr/books?id=8CQAAAAAYAAJ&pg=PA48&dq=%CE%A0%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%80%CF%8C%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%BF%CF%82&lr=&as_brr=1#PPA1,M1 Google books, Chronicon Pashale, σελ. 543]</ref>, με τη σύμφωνη γνώμη του Αυτοκράτορα [[Κωνστάντιος Β'|Κωνσταντίου]]. Ενθρονίστηκε στις [[27 Ιανουαρίου]] του [[360]] από εβδομήντα δύο [[Αρειανισμός|Αρειανούς]] επισκόπους{{sfn|Μανουήλ Γεδεών|σ=[https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/f/0/9/metadata-01-0000337.tkl&do=74635.pdf&pageno=123&width=396&height=625&maxpage=734&lang=en 123]}}. |
||
⚫ | Επί των ημερών της ποιμαντορίας του Ευδοξίου έγιναν με μεγαλοπρέπεια τα εγκαίνια του πρώτου ναού της [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγίας Σοφίας]], |
||
⚫ | Επί των ημερών της ποιμαντορίας του Ευδοξίου έγιναν με μεγαλοπρέπεια τα εγκαίνια του πρώτου ναού της [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγίας Σοφίας]], τον Φεβρουάριο του [[360]]<ref>{{cite book|author=Αριστείδης Πανώτης|title=Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας|volume=A|publisher=Εκδόσεις Σταμούλη|year=2008|pages=214|isbn=978-960-8116-17-7}}</ref>. Επί των ημερών του όμως η Εκκλησία διασπάστηκε περαιτέρω, καθώς ομάδα αιρετικών συσπειρώθηκε γύρω από τους Αέτιο και Ευνόμιο και χειροτόνησαν άλλο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, τον Ποιμένιο και κατόπιν τον Φλωρέντιο, ενώ ξεκίνησαν να χειροτονούν δικούς τους επισκόπους στη [[Λέσβος|Λέσβο]], στον [[Εύξεινος Πόντος|Πόντο]], στην [[Κιλικία]], κλπ.{{sfn|Μανουήλ Γεδεών|σ=[https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/f/0/9/metadata-01-0000337.tkl&do=74635.pdf&pageno=123&width=396&height=625&maxpage=734&lang=en 123]}} |
||
⚫ | Παράλληλα, Αυτοκράτορας έγινε ο [[Ιουλιανός|Ιουλιανός ο Παραβάτης]], ο οποίος καταδίωξε εκ νέου τους Χριστιανούς και παρείχε προστασία στους ειδωλολάτρες. Γνωρίζοντας ο Ιουλιανός το τυπικό των χριστιανών για τη νηστεία, και θέλοντας να τους ταλαιπωρήσει ακόμα περισσότερο, κάλεσε τον έπαρχο της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] και του είπε να αποσύρει από την πόλη τα τρόφιμα που ήταν νηστίσιμα, υποχρεώνοντας τους χριστιανούς είτε να μη νηστεύσουν, είτε να μείνουν νηστικοί. Έτσι και έγινε. Τότε, σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση εμφανίστηκε μπροστά στον Ευδόξιο ο [[Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων]] και του είπε «''σύναξε το ποίμνιο του Χριστού και δώσε εντολή, κανένας Χριστιανός να μην αγοράσει τίποτα από όσα πουλιούνται, διότι όσα πωλούνται στην αγορά είναι μιασμένα, αφού με εντολή του βασιλιά έχουν μιανθεί από αίμα [[Ειδωλόθυτα|ειδωλόθυτων]] ζώων, και αναπλήρωσε τις ελλείψεις αυτών, χορηγώντας κόλλυβα''». Έτσι όλη την εβδομάδα έφαγαν κόλλυβα. Το θαύμα αυτό που σχετίζεται με τον Πατριάρχη Ευδόξιο εορτάζεται από την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] μέχρι και σήμερα, το πρώτο Σάββατο της [[Μεγάλη Τεσσαρακοστή|Μεγάλης Τεσσαρακοστής]]. |
||
⚫ | Παράλληλα, Αυτοκράτορας έγινε ο [[Ιουλιανός|Ιουλιανός ο Παραβάτης]], ο οποίος καταδίωξε εκ νέου τους Χριστιανούς και παρείχε προστασία στους ειδωλολάτρες. Επί των ημερών του Ιουλιανού, τα ανάκτορα εκκαθαρίστηκαν από χριστιανικούς χώρους, οπότε και ο καθεδρικός ναός μεταφέρθηκε από την [[Εκκλησία Αγίας Ειρήνης (Κωνσταντινούπολη)|Αγία Ειρήνη]] σε αυτόν των [[Ναός των Αγίων Αποστόλων (Κωνσταντινούπολη)|Αγίων Αποστόλων]]<ref>{{cite journal |last=Στεφανίδης |first=Βασίλειος |title=Κριτικόν και βιβλιογραφικόν δελτίον |journal=Θεολογία |year=1953 |volume=ΚΔ΄ |issue=1 |pages=144 |url=https://www.ecclesia.gr/greek/press/theologia/material/1953_1_13_kritikon.pdf |accessdate=3 Νοεμβρίου 2022 }}</ref>. Γνωρίζοντας ο Ιουλιανός το τυπικό των χριστιανών για τη νηστεία, και θέλοντας να τους ταλαιπωρήσει ακόμα περισσότερο, κάλεσε τον έπαρχο της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] και του είπε να αποσύρει από την πόλη τα τρόφιμα που ήταν νηστίσιμα, υποχρεώνοντας τους χριστιανούς είτε να μη νηστεύσουν, είτε να μείνουν νηστικοί. Έτσι και έγινε. Τότε, σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση εμφανίστηκε μπροστά στον Ευδόξιο ο [[Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων]] και του είπε «''σύναξε το ποίμνιο του Χριστού και δώσε εντολή, κανένας Χριστιανός να μην αγοράσει τίποτα από όσα πουλιούνται, διότι όσα πωλούνται στην αγορά είναι μιασμένα, αφού με εντολή του βασιλιά έχουν μιανθεί από αίμα [[Ειδωλόθυτα|ειδωλόθυτων]] ζώων, και αναπλήρωσε τις ελλείψεις αυτών, χορηγώντας κόλλυβα''». Έτσι όλη την εβδομάδα έφαγαν κόλλυβα. Το θαύμα αυτό που σχετίζεται με τον Πατριάρχη Ευδόξιο εορτάζεται από την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] μέχρι και σήμερα, το πρώτο Σάββατο της [[Μεγάλη Τεσσαρακοστή|Μεγάλης Τεσσαρακοστής]]{{sfn|Μανουήλ Γεδεών|σ=[https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/f/0/9/metadata-01-0000337.tkl&do=74635.pdf&pageno=126&width=396&height=625&maxpage=734&lang=en 126]}}. |
||
Ο Ευδόξιος πέθανε το [[369]] και οι Χριστιανοί της Κωνσταντινούπολης διχάστηκαν: οι μεν Ορθόδοξοι εξέλεξαν διάδοχό του τον [[Επίσκοπος Νέας Ρώμης Ευάγριος|Ευάγριο]], οι δε Αρειανοί τον [[Επίσκοπος Νέας Ρώμης Δημόφιλος|Δημόφιλο]]. |
Ο Ευδόξιος πέθανε το [[369]] και οι Χριστιανοί της Κωνσταντινούπολης διχάστηκαν: οι μεν Ορθόδοξοι εξέλεξαν διάδοχό του τον [[Επίσκοπος Νέας Ρώμης Ευάγριος|Ευάγριο]], οι δε Αρειανοί τον [[Επίσκοπος Νέας Ρώμης Δημόφιλος|Δημόφιλο]]. |
||
==Υποσημειώσεις και παραπομπές== |
|||
==Σημειώσεις== |
|||
===Υποσημειώσεις=== |
|||
{{notelist}} |
|||
===Παραπομπές=== |
|||
<references /> |
<references /> |
||
==Πηγές== |
==Πηγές== |
||
* {{cite book |last=Γεδεών |first=Μανουήλ |authorlink=Μανουήλ Γεδεών |title=Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884 |year=1885 |publisher=Lorenz & Keil |location=Κωνσταντινούπολη |url=https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/f/0/9/metadata-01-0000337.tkl&do=74635.pdf&pageno=3&width=396&height=625&maxpage=734&lang=en |ref = {{sfnRef|Μανουήλ Γεδεών}} }} |
|||
*[http://www.ec-patr.org/list/index.php?lang=gr&id=31 Οικουμενικό Πατριαρχείο] |
|||
* Κ.Μ. Κούμα,''Ιστορίαι των ανθρώπινων πράξεων, από των αρχαιοτάτων χρόνων εώς των ημερών μας'', τόμος Ε΄, Βιέννη 1830. |
|||
{{S-start}} |
|||
{{S-rel|or}} |
|||
{{s-bef|πριν=Λεόντιος}} |
|||
{{s-ttl|τίτλος=[[Πατριαρχείο Αντιοχείας|Επίσκοπος Αντιοχείας]]|έτη=;-360}} |
|||
{{s-aft|μετά=[[Μελέτιος Α΄ Αντιοχείας|Μελέτιος Α΄]]}} |
|||
{{s-bef|πριν=[[Αρχιεπίσκοπος Νέας Ρώμης Μακεδόνιος Α΄|Μακεδόνιος Α΄]]}} |
|||
{{s-ttl|τίτλος=[[Κατάλογος Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως|Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως]]|έτη=360-369}} |
|||
{{s-aft|μετά=[[Επίσκοπος Νέας Ρώμης Ευάγριος|Ευάγριος]]}} |
|||
{{S-end}} |
|||
{{Πατριάρχες Αντιοχείας}} |
{{Πατριάρχες Αντιοχείας}} |
||
{{Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως}} |
{{Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως}} |
||
{{Authority control}} |
|||
[[Κατηγορία:Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως|Ευδόξιος]] |
[[Κατηγορία:Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως|Ευδόξιος]] |
||
[[Κατηγορία:Αρειανισμός]] |
|||
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί του 4ου αιώνα]] |
|||
[[de:Eudoxius von Antiochia]] |
|||
[[Κατηγορία:Επίσκοποι του 4ου αιώνα]] |
|||
[[en:Eudoxius of Antioch]] |
|||
[[it:Eudossio]] |
|||
[[hu:Eudoxiosz]] |
Τρέχουσα έκδοση από την 16:14, 10 Ιουλίου 2023
Ευδόξιος ο Αντιοχείας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 300 (περίπου) Αραβισσός |
Θάνατος | 370 Κωνσταντινούπολη |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Θρησκεία | Ανατολικός Χριστιανισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιερέας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως επίσκοπος |
Ο Ευδόξιος ήταν χριστιανός Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως από το 360 ως το 369.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Αραβισσό της Μικράς Αρμενίας και ο πατέρας του, Καισάριος, μαρτύρησε κατά τους διωγμούς του Μαξιμιανού[1]. Έγινε μαθητής του επίσης ιερομάρτυρα Λουκιανού. Ο Φιλοστόργιος τον αναφέρει ως επιεική και κόσμιο, αλλά και δειλό[1].
Εξελέγη αρχικά επίσκοπος Γερμανικείας[α] και, έχοντας προσχωρήσει στον Αρειανισμό, άρπαξε τον Θρόνο της Αντιόχειας. Όταν καθαιρέθηκε ο Μακεδόνιος, άρπαξε πραξικοπηματικά το Θρόνο της Κωνσταντινούπολης[2], με τη σύμφωνη γνώμη του Αυτοκράτορα Κωνσταντίου. Ενθρονίστηκε στις 27 Ιανουαρίου του 360 από εβδομήντα δύο Αρειανούς επισκόπους[3].
Επί των ημερών της ποιμαντορίας του Ευδοξίου έγιναν με μεγαλοπρέπεια τα εγκαίνια του πρώτου ναού της Αγίας Σοφίας, τον Φεβρουάριο του 360[4]. Επί των ημερών του όμως η Εκκλησία διασπάστηκε περαιτέρω, καθώς ομάδα αιρετικών συσπειρώθηκε γύρω από τους Αέτιο και Ευνόμιο και χειροτόνησαν άλλο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, τον Ποιμένιο και κατόπιν τον Φλωρέντιο, ενώ ξεκίνησαν να χειροτονούν δικούς τους επισκόπους στη Λέσβο, στον Πόντο, στην Κιλικία, κλπ.[3]
Παράλληλα, Αυτοκράτορας έγινε ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, ο οποίος καταδίωξε εκ νέου τους Χριστιανούς και παρείχε προστασία στους ειδωλολάτρες. Επί των ημερών του Ιουλιανού, τα ανάκτορα εκκαθαρίστηκαν από χριστιανικούς χώρους, οπότε και ο καθεδρικός ναός μεταφέρθηκε από την Αγία Ειρήνη σε αυτόν των Αγίων Αποστόλων[5]. Γνωρίζοντας ο Ιουλιανός το τυπικό των χριστιανών για τη νηστεία, και θέλοντας να τους ταλαιπωρήσει ακόμα περισσότερο, κάλεσε τον έπαρχο της Κωνσταντινούπολης και του είπε να αποσύρει από την πόλη τα τρόφιμα που ήταν νηστίσιμα, υποχρεώνοντας τους χριστιανούς είτε να μη νηστεύσουν, είτε να μείνουν νηστικοί. Έτσι και έγινε. Τότε, σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση εμφανίστηκε μπροστά στον Ευδόξιο ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων και του είπε «σύναξε το ποίμνιο του Χριστού και δώσε εντολή, κανένας Χριστιανός να μην αγοράσει τίποτα από όσα πουλιούνται, διότι όσα πωλούνται στην αγορά είναι μιασμένα, αφού με εντολή του βασιλιά έχουν μιανθεί από αίμα ειδωλόθυτων ζώων, και αναπλήρωσε τις ελλείψεις αυτών, χορηγώντας κόλλυβα». Έτσι όλη την εβδομάδα έφαγαν κόλλυβα. Το θαύμα αυτό που σχετίζεται με τον Πατριάρχη Ευδόξιο εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία μέχρι και σήμερα, το πρώτο Σάββατο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής[6].
Ο Ευδόξιος πέθανε το 369 και οι Χριστιανοί της Κωνσταντινούπολης διχάστηκαν: οι μεν Ορθόδοξοι εξέλεξαν διάδοχό του τον Ευάγριο, οι δε Αρειανοί τον Δημόφιλο.
Υποσημειώσεις και παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Μανουήλ Γεδεών, σελ. 122.
- ↑ Google books, Chronicon Pashale, σελ. 543
- ↑ 3,0 3,1 Μανουήλ Γεδεών, σελ. 123.
- ↑ Αριστείδης Πανώτης (2008). Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας. A. Εκδόσεις Σταμούλη. σελ. 214. ISBN 978-960-8116-17-7.
- ↑ Στεφανίδης, Βασίλειος (1953). «Κριτικόν και βιβλιογραφικόν δελτίον». Θεολογία ΚΔ΄ (1): 144. https://www.ecclesia.gr/greek/press/theologia/material/1953_1_13_kritikon.pdf. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 126.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil.
- Κ.Μ. Κούμα,Ιστορίαι των ανθρώπινων πράξεων, από των αρχαιοτάτων χρόνων εώς των ημερών μας, τόμος Ε΄, Βιέννη 1830.