Μετάβαση στο περιεχόμενο

Έντβαρντ Όχαπ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έντβαρντ Όχαπ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Edward Ochab (Πολωνικά)
Γέννηση16  Αυγούστου 1906[1][2][3]
Κρακοβία
Θάνατος1  Μαΐου 1989[1][2][4]
Βαρσοβία
Τόπος ταφήςΣτρατιωτικό Κοιμητήριο Ποβόνσκι
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά[5]
ΣπουδέςΓιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕνιαίο Εργατικό Κόμμα Πολωνίας, Πολωνικό Εργατικό Κόμμα και Κομμουνιστικό Κόμμα Πολωνίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςRozalia Ochab
ΤέκναMaryna Ochab
ΑδέλφιαStanisław Ochab
ΣυγγενείςLongin Pastusiak (γαμπρός)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαChairman of the Council of State (1964–1968)
μέλος του Σέιμ της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας[4]
Βραβεύσειςτάγμα του Ερυθρού Αστέρα
Τάγμα του Σταυρού του Γκρούνβαλντ, 3η τάξη
Σταυρός της Ανδρείας (Πολωνία)
Τάγμα των Οικοδόμων της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας
Μετάλλιο για τη Βαρσοβία 1939-1945
Τάγμα του Σταυρού του Γκρούνβαλντ, 2η τάξη
Σταυρός της Σιλεσικής Εξέγερσης
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου με Κολλάρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας
Αργυρός Σταυρός του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας[6]
Ιωβηλαίο μετάλλιο για την 100ή επέτειο από τη γέννηση του Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν
Τάγμα του Λαβάρου της Εργασίας, 1η τάξη[7]
Χρυσός Σταυρός της Αξίας[8]
Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (1  Ιουλίου 1965)[9]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Έντβαρντ Όχαπ (πολωνικά: Edward Ochab) (16 Αυγούστου 1906 – 1 Μαΐου 1989) ήταν Πολωνός κομμουνιστής πολιτικός και κορυφαίος ηγέτης της Πολωνίας μεταξύ Μαρτίου και Οκτωβρίου 1956.

Πολιτική δράση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Πολωνίας από το 1929, φυλακίστηκε επανειλημμένα για τις δραστηριότητές του υπό την πολωνική κυβέρνηση της εποχής. Το 1939, ο Όχαπ συμμετείχε στην Άμυνα της Βαρσοβίας, αλλά στη συνέχεια μετακόμισε στη Σοβιετική Ένωση, όπου έγινε πρώιμος οργανωτής και διευθυντής στην Ένωση Πολωνών Πατριωτών. Το 1943, εντάχθηκε στον Πολωνικό Στρατό στο του Στρατηγού Ζίγκμουντ Μπέρλινγκ στο Ανατολικό Μέτωπο ως πολιτικός επίτροπος και ανέβηκε γρήγορα στις τάξεις του. Από το 1944 ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Πολωνικού Εργατικού Κόμματος (ΠΕΚ) και βουλευτής στο Κρατικό Εθνικό Συμβούλιο.[10] Το 1945 έγινε υπουργός δημόσιας διοίκησης και κατείχε τις διαδοχικές θέσεις του αρχηγού προπαγάνδας στο ΠΕΚ (1945-46), του επικεφαλής των συνεταιριστικών ενώσεων (1947-48) και του επικεφαλής του Συνδέσμου Συνδικάτων (1948- 49). Από τον Δεκέμβριο του 1948 ήταν αναπληρωματικό μέλος του (κομμουνιστικού) Πολιτικού Γραφείου του Πολωνικού Κόμματος Ενωμένων Εργατών (ΠΚΕΕ) και τακτικό μέλος από το 1954.

Μεταξύ 1949 και 1950, ο Στρατηγός Όχαπ αναπληρωτής υπουργός Άμυνας και ηγήθηκε του πολιτικού κλάδου των Ενόπλων Δυνάμεων. Στη σταλινική Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας ήταν υπεύθυνος για τη στρατολόγηση των λεγόμενων εχθρών του λαού σε καταναγκαστική εργασία στα ορυχεία της νότιας Πολωνίας. Αυτές οι μονάδες ονομάζονταν «τάγματα εργασίας».[11] Μετά το θάνατο του Μπολέσουαφ Μπιέρουτ, ο Όχαπ έγινε Πρώτος Γραμματέας του Πολωνικού Κόμματος Ενωμένων Εργατών και υπηρέτησε με αυτή την ιδιότητα μεταξύ 20 Μαρτίου και 21 Οκτωβρίου 1956.

Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Όχαπ, η διαδικασία της μετασταλινικής «απόψυξης» βρισκόταν σε καλό δρόμο, αλλά ο πρώτος γραμματέας έπαιξε επίσης ρόλο στην εξουσιοδότηση της βίαιης καταστολής της εξέγερσης των εργαζομένων στο Πόζναν τον Ιούνιο του 1956. Τον Οκτώβριο, ο Όχαπ στάθηκε στη θέση του ενάντια στη σοβιετική ηγεσία και πιστώνεται ότι βοήθησε στην αποτροπή μιας σοβιετικής στρατιωτικής επέμβασης. Παραιτήθηκε από την εξουσία κατά την 8η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, συμμορφούμενος με τις επιθυμίες της πλειοψηφίας των μελών του Πολιτικού Γραφείου να προωθήσει τον Βουαντίσουαφ Γκομούουκα. Ο Όχαπ παρέμεινε μέλος του Πολιτικού Γραφείου μέχρι το 1968 και εργάστηκε επίσης ως υπουργός Γεωργίας από το 1957 έως το 1959, και αργότερα ως γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής για τις αγροτικές υποθέσεις. Ο Όχαπ ήταν αντιπρόεδρος του Πολωνικού Συμβουλίου της Επικρατείας το 1961–64. Διετέλεσε πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας το 1964–68. Το 1965-68 προήδρευσε επίσης στο Μέτωπο Εθνικής Ενότητας.[10]

Ο Όχαπ παραιτήθηκε από όλα τα κομματικά και κρατικά του αξιώματα και αποχώρησε από την πολιτική το 1968, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την αντισημιτική εκστρατεία που διεξήγαγαν φατρίες εντός του κομμουνιστικού κόμματος με επικεφαλής τον Πρώτο Γραμματέα, Γκομούουκα. Κατά τη συνταξιοδότησή του παρέμεινε αφοσιωμένος σκληροπυρηνικός κομμουνιστής, αλλά και έντονος επικριτής των πολιτικών που ακολουθούσαν τα καθεστώτα των διαδόχων του.

Βραβεία και τιμές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. ochab-edward. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Πολωνικά) Internetowy Polski Słownik Biograficzny. edward-ochab-komunista-wiesz.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000004137. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 bs.sejm.gov.pl/F?func=find-acc&acc_sequence=000013160&find_code=SYS&local_base=ARS10.
  5. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2013773042. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  6. ↑ Ανακτήθηκε στις 12  Μαρτίου 2021.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 11  Σεπτεμβρίου 2021.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 1  Ιανουαρίου 2022.
  9. ↑ Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 498. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  10. ↑ 10,0 10,1 Wielka Encyklopedia Powszechna PWN [The Great Universal Encyclopedia PWN] τομ. 8, Polish Scientific Publishers, Βαρσοβία 1966
  11. ↑ http://bazhum.muzhp.pl/media/files/Przeglad_Historyczny/Przeglad_Historyczny-r1994-t85-n1_2/Przeglad_Historyczny-r1994-t85-n1_2-s123-133/Przeglad_Historyczny-r1994-t85-n1_2-s123-133.pdf

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προκάτοχος
Αλεξάντερ Ζαβάτσκι 		Πρόεδρος του Πολωνικού Συμβουλίου της Επικρατείας
12 Αυγούστου 1964 – 10 Απριλίου 1968 		Διάδοχος
Μάριαν Σπιχάλσκι
Προκάτοχος
Μπολέσουαφ Μπιέρουτ 		Γενικός Γραμματέας του Πολωνικού Κόμματος Ενωμένων Εργατών
20 Μαρτίου 1956 – 21 Οκτωβρίου 1956 		Διάδοχος
Βουαντίσουαφ Γκομούουκα
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έντβαρντ_Όχαπ&oldid=9888625"