Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δημήτρης Σέμσης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δημήτρης Σέμσης
Ο Σέμσης (αριστερά) με τον Αγάπιο Τομπούλη και τη Ρόζα Εσκενάζι
Γέννηση1883[1]
Στρώμνιτσα
Θάνατος13  Ιανουαρίου 1950
Αθήνα
Αιτία θανάτουκαρκίνος
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Οθωμανική Αυτοκρατορία
Ιδιότητατραγουδιστής και συνθέτης
Όργαναβιολί και φωνή
Είδος τέχνηςρεμπέτικο

Ο Δημήτρης Σέμσης ή Σαλονικιός (Στρώμνιτσα, 1883 - Αθήνα, 13 Ιανουαρίου 1950) ήταν Έλληνας βιρτουόζος παραδοσιακός βιολιστής. Γεννήθηκε ως Δημήτριος Κουκουδέας το 1883 στην πόλη της Στρώμνιτσας, η οποία εκείνη την περίοδο ανήκε στο βιλαέτι της Θεσσαλονίκης.

Ο πατέρας του και ο παππούς ήταν Ομπρελάδες και επίσης βιολιστές. Στα τέλη του δεκάτου ενάτου αιώνα, συμμετείχε στη μπάντα ενός τσίρκου, το οποίο περιόδευε σε όλα τα Βαλκάνια. Αργότερα εντάχθηκε σε άλλες περιοδεύουσες ορχήστρες και έπαιξε στην Τουρκία, Συρία, Αίγυπτο, Σουδάν και αλλού. Μετά τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η Στρώμνιτσα πέρασε στο Βασίλειο της Σερβίας.

Στο τέλος του 1919 η οικογένεια του Δημήτριου Σέμση μετανάστευσε στη Θεσσαλονίκη. Το 1923 παντρεύτηκε τη Δήμητρα Κανούλα και απέκτησε 4 παιδιά. Στις αρχές του 1927 εγκαθίσταται μόνιμα στην Αθήνα. Αυτή την εποχή έλαβε το προσωνύμιο Σαλονικιός, μάλλον επειδή κάποιοι παράγοντες των δισκογραφικών εταιρειών νόμιζαν ότι καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη. Είναι ο πρώτος οργανοπαίκτης που το όνομά του αναγράφεται στις ετικέτες δίσκων. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο Δημήτρης Σέμσης ήταν Διευθυντής Ηχογράφησης στην ΗΜV και στην Columbia, θέσεις με μεγάλη επιρροή, τις οποίες και διατήρησε και στις δεκαετίες του 1930 και 1940. Συμμετείχε σε εκατοντάδες ηχογραφήσεις παραδοσιακών, σμυρναίικων και ρεμπέτικων τραγουδιών στο διάστημα 1924 - 1931, παρουσίασε γύρω στο 1928 τα πρώτα του τραγούδια και το 1931 ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση της His Master's Voice, θέση που κράτησε μέχρι το θάνατό του. Εγραψε πάνω από 100 τραγούδια.

Τη δεκαετία του 1930, ο Δημήτρης ηχογραφούσε με τη Ρόζα Εσκενάζι γνωρίζοντας μεγάλες επιτυχίες. Συχνά, τη συνόδευε στις ταβέρνες μαζί με τους Αγάπιο Τομπούλη, Λάμπρο Σαββαΐδη και Λάμπρο Λεοναρίδη. Οι συνθέσεις του ηχογραφούνταν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της εποχής εκείνης, όπως η Ρίτα Αμπατζή, ο Στελλάκης Περπινιάδης και ο Στράτος Παγιουμτζής. [2] Έγραψε ρεμπέτικα και δημοτικά τραγούδια, καθώς και σμυρνέικα και αμανέδες.

Όπως φαίνεται από τις ηχογραφήσεις, ο Δημήτρης ήταν, χωρίς αμφιβολία, ο μεγαλύτερος βιολιστής που ηχογράφησε στο χώρο του ρεμπέτικου/σμυρνέικου. Ηχογράφησε πολλές εκατοντάδες δίσκους και πολλοί από αυτούς επανακυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια. Το 1972, σε μια συνέντευξή της, η Ρόζα Εσκενάζι είπε ότι ο Δημήτρης έπαιζε "το καλύτερο βιολί του κόσμου".

Μετά από μια σύντομη νοσηλεία, ο Δημήτρης Σέμσης πέθανε από καρκίνο στην Αθήνα, στις 13 Ιανουαρίου του 1950. Έχει, σήμερα, απογόνους στην Ελλάδα.

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119401037. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  2. Αλεξίου, Γεώργιος (2014). Η κοινωνική επιρροή του ρεµπέτικου τραγουδιού και η εξέλιξή του έως το 1955. Ρέθυµνο: Α.Τ.Ε.Ι ΚΡΗΤΗΣ. σελ. 66.