Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2003
| Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2003 | |
|---|---|
| Magical Rendez-vous | |
 | |
| Ημερομηνίες | |
| Τελικός | 24 Μαΐου 2003 |
| Διοργάνωση | |
| Χώρος διεξαγωγής | Skonto Hall Ρίγα, Λετονία |
| Παρουσιαστές | |
| Σκηνοθέτης | Σβέν Στογιάνοβιτς |
| Εκτελεστικός επόπτης | Σάρα Γιούεν |
| Εκτελεστικός παραγωγός | Μπριγκίτα Ροζενμπρίκα |
| Διοργανωτής | Latvijas Televīzija (LTV) |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
| Ενδιάμεση πράξη | Iļģi, Brainstorm, Μαρίγια Ναούμοβα και Ρεϊμόντς Πώλς |
| Συμμετέχοντες | |
| Αριθμός συμμετοχών | 26 |
| Πρώτη εμφάνιση |  Ουκρανία |
| Επιστρέφουν | |
| Αποχωρούν | |
 | |
| Ψηφοφορία | |
| Σύστημα ψηφοφορίας | Κάθε χώρα δίνει 12, 10, 8–1 βαθμούς στα 10 αγαπημένα της τραγούδια |
| Μηδέν βαθμοί | Καμία |
| Νικητής | |
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2003 ήταν η 48η έκδοση του ετήσιου διαγωνισμού τραγουδιού Eurovision. Πραγματοποιήθηκε στη Ρίγα της Λετονίας, μετά τη νίκη της Marie N στο διαγωνισμό του 2002 στο Τάλιν της Εσθονίας με το τραγούδι «I Wanna». Ήταν η πρώτη φορά που η Λετονία φιλοξένησε τον διαγωνισμό — μόλις 3 χρόνια αφότου η χώρα έκανε το ντεμπούτο της. Με τη διοργάνωση να αναλαμβάνουν η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU) και η Latvijas Televīzija (LTV), ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στο Skonto Hall, με τον τελικό στις 24 Μαΐου 2003. Τα δύο ζωντανά σόου παρουσίασαν οι Μαρίγια Ναούμοβα και Ρέναρς Κάουπερς.[1] Ήταν ο πρώτος διαγωνισμός της Eurovision που λάμβανε χώρα σε μια Βαλτικόγλωσση χώρα.
Είκοσι έξι χώρες συμμετείχαν στο διαγωνισμό. Η Ισλανδία, η Ιρλανδία, η Ολλανδία, η Νορβηγία και η Πολωνία επέστρεψαν στο διαγωνισμό μετά τον υποβιβασμό τους από το προηγούμενο έτος. Η Πορτογαλία επέστρεψε επίσης στο διαγωνισμό αφού απουσίασε το προηγούμενο έτος, ενώ η Ουκρανία συμμετείχε στον διαγωνισμό για πρώτη φορά.[2] Η Δανία, η Φινλανδία, η Λιθουανία, η Βόρεια Μακεδονία και η Ελβετία υποβιβάστηκαν λόγω των κακών αποτελεσμάτων τους το 2002.
Νικήτρια αναδείχθηκε η Τουρκία με το τραγούδι «Everyway That I Can», ερμηνευμένο από την Σερτάμπ Ερενέρ που το έγραψε με τον Ντεμίρ Ντεμιρκάν. Αυτή ήταν η πρώτη νίκη της Τουρκίας στο διαγωνισμό, μετά από 28 χρόνια συμμετοχής. Το Βέλγιο, η Ρωσία, η Νορβηγία και η Σουηδία ολοκλήρωσαν την πρώτη πεντάδα, αντίστοιχα. Πολύ πιο κάτω στον πίνακα, το Ηνωμένο Βασίλειο πέτυχε το χειρότερο αποτέλεσμα του μέχρι σήμερα, τερματίζοντας εικοστό έκτο (τελευταία θέση) χωρίς βαθμούς. Ωστόσο, απέφυγαν τον υποβιβασμό επειδή ήταν μια από τις χώρες των «Μεγάλων Τεσσάρων» εκείνη την εποχή.[3] Η διοργανώτρια Λετονία κατέλαβε την εικοστή τέταρτη (τρίτη από το τέλος) - ήταν η πρώτη φορά από το 1995 που η συμμετοχή της διοργανώτριας χώρας δεν τερμάτισε στην πρώτη δεκάδα, και ήταν, συνολικά, το χειρότερο αποτέλεσμα για μια συμμετοχή διοργανώτριας χώρας, από το 1992.
Αυτός ήταν ο τελευταίος διαγωνισμός που διεξήχθη με το καθεστώς της μίας και μοναδικής βραδιάς. Η EBU αποκάλυψε ότι θα προσθέσει ένα ημιτελικό σόου στον διαγωνισμό προκειμένου να φιλοξενήσει τον αυξανόμενο αριθμό ενδιαφερόμενων χωρών που επιθυμούν να λάβουν μέρος στο διαγωνισμό.[4] Ήταν επίσης ο τελευταίος διαγωνισμός στον οποίο χρησιμοποιήθηκε ένα σύστημα υποβιβασμού για τον προσδιορισμό των χωρών που θα συμμετείχαν στο διαγωνισμό του επόμενου έτους. Καθώς η Βελγική συμμετοχή ήταν ερμηνευμένη σε μια φανταστική γλώσσα, αυτή ήταν επίσης η πρώτη φορά που ο διαγωνισμός περιελάμβανε ένα τραγούδι που δεν παρουσιάστηκε στα Αγγλικά ή μια γλώσσα μητρική στη χώρα.
Τοποθεσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 22 Αυγούστου 2002, ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός Latvijas Televīzija (LTV) ανακοίνωσε ότι είχε επιλέξει το Skonto Hall στη Ρίγα ως χώρο διεξαγωγής για το διαγωνισμό του 2003.[5]
Η Λετονία κέρδισε το διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 2002, στις 25 Μαΐου 2002 στο Τάλιν της Εσθονίας με το τραγούδι "I Wanna" της Marie N. Αυτή ήταν η πρώτη νίκη της Λετονίας στο διαγωνισμό, η οποία έδωσε επίσης το δικαίωμα στην LTV να διοργανώσει το διαγωνισμό του 2003. Η LTV είχε αρχικά δημοσιονομικές ανησυχίες με τη διοργάνωση του διαγωνισμού. Ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, Ojārs Rubenis, δήλωσε ότι εάν η κυβέρνηση δεν παρουσιάσει εγγυήσεις για τον προϋπολογισμό, το συμβούλιο, το οποίο κατέχει μερίδια στην τηλεόραση, θα καταψηφίσει τη διοργάνωση του διαγωνισμού. Ο Rubenis ανέφερε ότι η LTV ήταν έτοιμη να καλύψει τη δημιουργική πλευρά και τη μετάδοση του διαγωνισμού, αλλά θα χρειαζόταν επιπλέον κεφάλαια για υποδομές, ξενοδοχεία και άλλα οικονομικά θέματα.[5]
Η κυβέρνηση της Λετονίας παραχώρησε €5,3 εκατ για την εκδήλωση με επιπλέον € 1,1 εκατ να παρέχεται από το Δημοτικό Συμβούλιο της Ρίγα - που καλύπτουν τις αναμενόμενες οργανωτικές δαπάνες για το διαγωνισμό.[6] Μια ομάδα εργασίας που περιελάμβανε μέλη της LTV, του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης και των κρατικών γραμματέων, δημιουργήθηκε για να εργαστεί ρητά για τη διοργάνωση του διαγωνισμού και να αναφέρει τις εκτιμώμενες δαπάνες.[5]
Φάση υποβολής προσφορών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τρεις πόλεις θεωρήθηκαν ως κατάλληλες για να διοργανώσουν το διαγωνισμό: η Ρίγα, το Βέντσπιλς και η Γιούρμαλα.[7] Το LTV ζήτησε προτάσεις από τις τρεις πόλεις σχετικά με τον τρόπο οργάνωσης του διαγωνισμού. Το Δημοτικό Συμβούλιο της Ρίγας προσέφερε το Υπαίθριο Στάδιο Mežaparks, το Skonto Hall και το Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Ķīpsala ως πιθανούς χώρους για τη διοργάνωση του διαγωνισμού.[5] Το Βέντσπιλς προσέφερε το Ολυμπιακό Κέντρο Ventspils με μια δέσμευση υποστήριξης από τον δήμαρχο της πόλης Aivars Lembergs, ο οποίος πρόσθεσε ότι το Βέντσπιλς θα μπορούσε επίσης να παρέχει δύο κρουαζιερόπλοια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να φιλοξενήσουν έως και 8.000 επισκέπτες.[8] Το Δημοτικό Συμβούλιο της Γιούρμαλα προσέφερε το Μέγαρο Μουσικής Dzintari, με σχέδια για επέκταση και αναβάθμιση της εγκατάστασης και της γύρω υποδομής.[7]
Η οργανωτική ομάδα εργασίας της LTV αποφάσισε αργότερα να προχωρήσει με τις προσφορές από τη Ρίγα και το Βέντσπιλς, αφαιρώντας τη Γιούρμαλα και το Υπαίθριο Στάδιο Mežaparks στη Ρίγα.[5] Στις 15 Ιουνίου 2002, η ομάδα αναφοράς της EBU αποφάσισε σε συνεργασία με την οργανωτική ομάδα εργασίας στη Λετονία ότι η Ρίγα θα φιλοξενήσει το διαγωνισμό του 2003 με την επιλογή χώρου μεταξύ του Skonto Hall και του Διεθνούς Εκθεσιακού Κέντρου Ķīpsala που αποφασίστηκε από την LTV.[5][9] Η LTV επέλεξε τελικά το Skonto Hall ως τόπο διεξαγωγής του διαγωνισμού.[5]
Υπόμνημα
Χώρος διεξαγωγής
| Πόλη | Χώρος | Χωρητικότητα | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|
| Γιούρμαλα | Μέγαρο Μουσικής Dzintari | 2,024 | |
| Ρίγα | |||
| Υπαίθριο Στάδιο Mežaparks | ~70,000 | ||
| Skonto Hall
|
6,500 | ||
| Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Ķīpsala | 3,500–6,500 | ||
| Βέντσπιλς | Ολυμπιακό Κέντρο Βέντσπιλς | 4,500 |
Μορφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η EBU δημοσίευσε τους κανόνες για το διαγωνισμό του 2003 τον Νοέμβριο του 2002, όπου αναφέρθηκαν λεπτομερώς ότι θα συμμετάσχουν είκοσι έξι χώρες, καθιστώντας το μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων που θα συμμετάσχουν στο διαγωνισμό μέχρι σήμερα.[10] Οι κανόνες τροποποίησαν επίσης τα κριτήρια επιλεξιμότητας για συμμετοχές, αλλάζοντας την ημερομηνία αποκοπής για την κυκλοφορία τραγουδιών από την 1η Ιανουαρίου 2003 έως την 1η Οκτωβρίου 2002.[11] Υπήρξε επίσης μια αλλαγή στον κανόνα ισοπαλίας, ο οποίος ανέφερε ότι αν υπήρχε ισοπαλία, νικήτρια χώρα θα αναδεικνυόταν αυτή που είχε λάβει βαθμούς από τις περισσότερες χώρες, αντί για τον αριθμό των περισσότερων δώδεκα βαθμών.[11] Η κλήρωση για τη σειρά εμφάνισης πραγματοποιήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2002 στη Ρίγα, με παρουσιαστές τους Marie N και Renārs Kaupers, με τα αποτελέσματα να αποκαλύπτονται κατά τη διάρκεια μιας καθυστερημένης μετάδοσης των διαδικασιών αργότερα εκείνη την ημέρα.[12]
Οι επίσημοι χορηγοί του διαγωνισμού ήταν ο προμηθευτής κινητών τηλεπικοινωνιών της Λετονίας, Latvijas Mobilais Telefons, και η εταιρεία τράπεζας της Λετονίας, Parex Banka.[13] Η LTV επέλεξε την Latvia Tours ως επίσημο συνεργάτη της για να παρέχει καταλύματα, ταξίδια και αναψυχή για τις αντιπροσωπείες του διαγωνισμού και άλλους καλεσμένους.[14] Το Δημοτικό Συμβούλιο της Ρίγας ήταν επίσης υπεύθυνο για την προσφορά και τις δραστηριότητες κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που προηγείται του διαγωνισμού.[15]
Οι πλήρεις προετοιμασίες για το διαγωνισμό του 2003 ξεκίνησαν στις 18 Μαΐου 2003 στο Skonto Hall. Υπήρχαν πρόβες, συνεντεύξεις τύπου και οι συμμετέχοντες συμμετείχαν επίσης σε διαδικτυακή συνομιλία.[16] Δύο πρόβες πραγματοποιήθηκαν στις 23 Μαΐου, μπροστά σε περίπου 12.000 άτομα. Οι διοργανωτές του διαγωνισμού πραγματοποίησαν συνέντευξη τύπου, με ένα από τα ζητήματα που διαμαρτύρονταν ήταν η έλλειψη προσκλήσεων για το after-party. Η τελική πρόβα πραγματοποιήθηκε στις 24 Μαΐου, την ημέρα του διαγωνισμού. Πραγματοποιήθηκε επίσης προσομοίωση της διαδικασίας της ψηφοφορίας, στην οποία οι παρουσιαστές συνδέθηκαν για πρώτη φορά με δορυφόρους και με τις είκοσι έξι χώρες.[16]
Ο διαγωνισμός περιελάμβανε ειδικούς καλεσμένους που επικοινωνούσαν με τους οικοδεσπότες μέσω δορυφόρου: η Λις Άσια, νικήτρια του διαγωνισμού του 1956 χαιρέτησε τους παρουσιαστές και τους θεατές από τη Λευκωσία, ο Έλτον Τζον μίλησε στους παρουσιαστές ζωντανά από το Life Ball στη Βιέννη και ένας αστροναύτης και ένας κοσμοναύτης — οι Εντ Λου και ο Γιούρι Μάλενσενκο — χαιρέτησαν από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.[17][18][19] Η διαλειμματική πράξη για το διαγωνισμό ήταν μια ταινία μικρού μήκους σε σκηνοθεσία της Anna Viduleja, η οποία περιελάμβανε μια σειρά από παραστάσεις από τη λεττονική μετα-λαογραφική ομάδα Iļģi, το συγκρότημα του Renārs Kaupers, οι Brainstorm, η Marie N και ο Raimonds Pauls.[20]
Την ημέρα του διαγωνισμού, οι αποδόσεις του William Hill έθεσαν τη Ρωσία ως κοινό φαβορί για να κερδίσει το διαγωνισμό με την Ισπανία. Η Ιρλανδία, η Σλοβενία, η Εσθονία, η Νορβηγία και η Ισλανδία ήταν πίσω στην τρίτη, τέταρτη και κοινή θέση πέμπτη αντίστοιχα.[21] Στο τέλος του διαγωνισμού, το μεγάλο φαβορί η Ρωσία, κατέλαβε την τρίτη θέση και η Ισπανία την όγδοη θέση, ενώ τα αουτσάιντερ Τουρκία (20-1) και το Βέλγιο (50-1) κέρδισαν την πρώτη και τη δεύτερη θέση αντίστοιχα. Η Αυστρία, με 100-1, ήταν φαβορί για να τερματίσει τελευταία, ωστόσο, σημείωσε το καλύτερο αποτέλεσμα από το 1989, τερματίζοντας έκτη.[21]
Ένα επίσημο άλμπουμ, που περιλαμβάνει και τις είκοσι έξι διαγωνιστικές συμμετοχές του διαγωνισμού, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά μέσω της δισκογραφικής EMI/CMC.[22]
Γραφικός σχεδιασμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο σχεδιασμός του διαγωνισμού δημιουργήθηκε γύρω από το θέμα "Magical rendez-vous"/"Μαγικό ραντεβού", το οποίο αντιπροσώπευε τη συνάντηση των διαφόρων ευρωπαϊκών εθνών που έρχονται στη Λετονία και συναντούν τα ευπροσάρμοστα τοπία της Λετονίας.[23][24] Η LTV ξεκίνησε διαγωνισμό για να βρει το λογότυπο του διαγωνισμού. Στο τέλος του διαγωνισμού, το μεγάλο ενδιαφέρον του κοινού μεταφράστηκε σε 204 υποβολές λογότυπων, οι οποίες τελικά κρίθηκαν από μια κριτική επιτροπή που αποτελούταν από τους Uldis-Ivars Grava (γενικό διευθυντή της LTV), Arvīds Babris (τότε εκτελεστικός παραγωγός του διαγωνισμού), Ugis Brikmanis (σκηνοθέτης), Laimonis Šteinbergs (καλλιτέχνης), Ingūna Rībena (αρχιτέκτονας), Arta Giga (εκπρόσωπος LTV) και Juhan Paadam (εκπρόσωπος της EBU).[25] Στις 16 Νοεμβρίου 2002, η LTV και η EBU παρουσίασαν το λογότυπο του διαγωνισμού που σχεδιάστηκε από τον διευθυντή του Τμήματος Γραφικών Υπολογιστών της LTV, Maris Kalve, με περαιτέρω επεξεργασία από τον επικεφαλή καλλιτέχνη της LTV, Kristaps Skulte.[11][26] Το λογότυπο ονομάστηκε "upes", η λετονική λέξη για "ποτάμια", και έφερε το σύνθημα "Όλα τα ποτάμια ρέουν προς τη θάλασσα, όλα τα τραγούδια ρέουν προς το διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision".[11]
Οι καρτ-ποστάλ που εμφανίζονται μεταξύ των συμμετοχών σκηνοθετήθηκαν από τον Ugis Brikmanis και έδειχναν τους καλλιτέχνες που διαγωνίζονται στο διαγωνισμό να αλληλοεπιδρούν με τα διάφορα τοπία της Λετονίας: δάση, ποτάμια, λίμνες και πόλεις.[27] Οι καρτ-ποστάλ καταγράφηκαν κατά την προηγούμενη εβδομάδα του διαγωνισμού και έτρεξαν πίσω από το χρονοδιάγραμμα, οδηγώντας σε μερικές καρτ-ποστάλ με μόνο πλάνα από τις πρόβες και τις συνεντεύξεις τύπου.[28]
Ο σχεδιασμός της σκηνής δημιουργήθηκε από τον Aigars Ozoliņš και βασίστηκε στην ιδέα που ονομάζεται Planet Latvia.[29][30] Η σκηνή χρησιμοποίησε πολλά εφέ φωτισμού και βίντεο και περιελάμβανε μια καινοτομία νέα για το διαγωνισμό - ένα κατώτατο όριο οθόνης οθόνης που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να δώσει σε κάθε συμμετοχή μια μοναδική εμφάνιση.[30] Το πράσινο δωμάτιο όπου οι αντιπροσωπείες και οι καλλιτέχνες περίμεναν τα αποτελέσματα του διαγωνισμού τοποθετήθηκαν ακριβώς πίσω από τη σκηνή και αποκαλύφθηκε λίγο πριν ξεκινήσει το τμήμα ψηφοφορίας της παράστασης, επιτρέποντας στο κοινό να δει τους εκπροσώπους των διαγωνιστικών εθνών καθώς λάμβαναν βαθμούς.[31]
Εθνικός ραδιοτηλεοπτικός διοργανωτής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αρχικά, ο Arvīds Babris, επικεφαλής της λετονικής αντιπροσωπείας στο διαγωνισμό του 2002, διορίστηκε εκτελεστικός παραγωγός για το διαγωνισμό, ωστόσο, αφού η παραγωγή έμεινε καθυστερημένη και η EBU ασκούσε πίεση στην LTV, απολύθηκε και η Brigita Rozenbrika ανέλαβε τη θέση, η οποία έλαβε πρόσθετη υποστήριξη από τον σουηδικό ραδιοτηλεοπτικό σταθμό Sveriges Television (SVT) και τον εσθονικό ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό Eesti Televisioon (ETV).[24][32][33] Η SVT ήταν επίσης ο τεχνικός παραγωγός του διαγωνισμού για δεύτερη χρονιά με τον Sven Stojanovic ως σκηνοθέτη και η σουηδική εταιρεία φωτισμού Spectra+ συνυπέγραψε για το διαγωνισμό.[34][35]
Ψηφοφορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η EBU επανάφερε την ψηφοφορία του κοινού (τηλεψηφοφορία) ως υποχρεωτική λειτουργία ψηφοφορίας σε όλες τις συμμετέχουσες χώρες, οι οποίες κέρδισαν 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 και 12 πόντους στα δέκα αγαπημένα τους τραγούδια, σε αύξουσα σειρά. Οι χώρες ψήφισαν με την ίδια σειρά όπως είχαν. Στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη και στη Ρωσία χορηγήθηκε εξαίρεση και χρησιμοποίησαν επιτροπές, καθώς ανέφεραν ότι η διείσδυση των τηλεπικοινωνιών τους ήταν μικρότερη από 80%.[10][36] Ο Πολωνικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός Telewizja Polska επέλεξε να χρησιμοποιήσει μόνο ψηφοφορία με SMS.[37] Στην τηλεψηφοφορία/ψηφοφορία με sms, κάθε νοικοκυριό δεν επιτρέπεται να ψηφίζει περισσότερες από τρεις φορές.[38] Όλες οι άλλες χώρες σχεδίαζαν να χρησιμοποιήσουν τηλεψηφοφορία. Αυτός ο διαγωνισμός ήταν επίσης ο πρώτος που εισήχθη ένας πίνακας αποτελεσμάτων που δημιουργήθηκε από υπολογιστή, ο οποίος αναδιατασσόταν κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας, κατά αύξουσα σειρά από τη χώρα με τους περισσότερους βαθμούς σε αυτή με τους λιγότερους, κ.ο.κ. Οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς υποχρεώθηκαν να συγκεντρώσουν εφεδρικές επιτροπές που αποτελούταν από οκτώ μέλη, με ηλικία και φύλο ισότιμα κατανεμημένα, στην περίπτωση αποτυχίας της τηλεψηφοφορίας τη νύχτα του διαγωνισμού.[10] Τέσσερα μέλη της κριτικής επιτροπής έπρεπε να είναι μέλη του κοινού και τα άλλα τέσσερα μέλη πρέπει να είναι επαγγελματίες της μουσικής.[10]
Μελλοντικές αλλαγές στη μορφή του διαγωνισμού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με τον αυξημένο αριθμό πιθανών συμμετεχουσών χωρών, η EBU άρχισε να επανεξετάζει τη μορφή του διαγωνισμού με ενδεχόμενες αλλαγές, όπως η προσθήκη επιπλέον βραδιών για την παράσταση, η διεξαγωγή περιφερειακής προεπιλογής ή το όριο στον αριθμό των συμμετεχουσών χωρών κατά αύξηση του κόστους εισόδου.[39] Στις 29 Ιανουαρίου 2003, η EBU παρουσίασε ένα σύστημα δύο διανυκτερεύσεων για το διαγωνισμό το 2004: ένας ημιτελικός θα διεξαγόταν πριν από έναν μεγάλο τελικό. Οι "Μεγάλες Τέσσερις", μαζί με τις χώρες που τερμάτισαν στην πρώτη δεκάδα στον διαγωνισμό του 2003, θα προκριθούν αυτόματα στον τελικό του 2004.[40] Η αλλαγή της μορφής εξάλειψε το σύστημα υποβιβασμού, επιτρέποντας σε όλες τις χώρες να στείλουν έναν καλλιτέχνη και τραγούδι στο διαγωνισμό. Οι δεκατέσσερις τελικές χώρες από το διαγωνισμό του 2003 που προκρίθηκαν να συμμετάσχουν άμεσα στον τελικό του 2004 ήταν η Τουρκία, το Βέλγιο, η Ρωσία, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Αυστρία, η Πολωνία, η Ισπανία, η Ισλανδία, η Ρουμανία, η Ιρλανδία, η Γερμανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Όλες οι άλλες χώρες θα έπρεπε να διαγωνιστούν στον ημιτελικό για τις δέκα υπόλοιπες θέσεις στον τελικό.
Συμμετέχουσες χώρες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είκοσι τέσσερις χώρες συμμετείχαν στο διαγωνισμό 2002 στο Ταλίν. Από αυτές, δεκατέσσερις αναμενόταν να διαγωνιστούν το 2003. Οι δέκα τελευταίοι από το Ταλίν θα υποβιβαζόταν, για να επιτρέψουν σε άλλες χώρες να διαγωνιστούν για πρώτη φορά. [41] Στην πραγματικότητα, μόνο πέντε χώρες υποβιβάστηκαν - δεκαεννέα χώρες που συμμετείχαν το 2002 αγωνίστηκαν στη Ρίγα. Η ΠΓΔΜ, η Φινλανδία, η Ελβετία, η Λιθουανία και η Δανία αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από το διαγωνισμό. Οι δεκαεννέα προκριθέντες συμμετείχαν μαζί με τις έξι χώρες που δε συμμετείχαν στο διαγωνισμό του 2002: την Ισλανδία, την Ιρλανδία, την Ολλανδία, τη Νορβηγία, την Πολωνία και την Πορτογαλία. Ο εικοστός έκτος διαγωνιζόμενος ήταν η Ουκρανία, που έκανε το ντεμπούτο της στο διαγωνισμό.[41]
Αρχικά, η Σερβία και Μαυροβούνιο, η Αλβανία, η Λευκορωσία και η Βουλγαρία είχαν προγραμματίσει το ντεμπούτο τους το 2003, αλλά οι καθυστερημένες αλλαγές της EBU στη διαδικασία υποβιβασμού σήμαινε ότι δεν μπορούσαν να διαγωνιστούν.[42][43] Οι τρεις πρώτες χώρες τελικά έκαναν το ντεμπούτο τους το 2004, ενώ η Βουλγαρία έκανε το ντεμπούτο της το 2005. Το RTBF ήταν ο βελγικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός στον 48ο διαγωνισμό, σηματοδοτώντας την πρώτη Βαλλωνική συμμετοχή από το 2000. Οι είκοσι έξι συμμετοχές ήταν ο υψηλότερος αριθμός συμμετοχών στον τελικό της ιστορίας του διαγωνισμού μέχρι αυτό το σημείο, στη συνέχεια το ρεκόρ ισοψηφίστηκε εννέα χρόνια αργότερα το 2012 και μετά καταρρίφθηκε το 2015, όταν είκοσι επτά χώρες συμμετείχαν στον τελικό εκείνο το έτος.
Η κλήρωση για την τρέχουσα σειρά εμφάνισης πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2002 στη Ρίγα: η Ισλανδία άνοιξε το διαγωνισμό και η Σλοβενία τον έκλεισε.[44]
Αποτελέσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με έντονους χαρακτήρες παρουσιάζονται οι χώρες που προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της Eurovision 2004.
| Σειρά | Χώρα | Καλλιτέχνης | Τραγούδι | Γλώσσα[45] | Θέση | Βαθμοί[46] |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 01 |  Ισλανδία
|
Μπιργκίτα Χάουκνταλ | "Open Your Heart" | Αγγλικά | 8 | 81 |
| 02 |  Αυστρία
|
Αλφ Πόιερ | "Weil der Mensch zählt" | Γερμανικά[α] | 6 | 101 |
| 03 |  Ιρλανδία
|
Μίκι Τζο Χαρτ | "We've Got the World" | Αγγλικά | 11 | 53 |
| 04 |  Τουρκία
|
Σερτάμπ Ερενέρ | "Everyway That I Can" | Αγγλικά | 1 | 167 |
| 05 |  Μάλτα
|
Λιν Τσίρκοπ | "To Dream Again" | Αγγλικά | 25 | 4 |
| 06 |  Βοσνία και Ερζεγοβίνη
|
Μίγια Μαρτίνα | "Ne brini" | Κροατικά, Αγγλικά | 16 | 27 |
| 07 |  Πορτογαλία
|
Ρίτα Γκουέρα | "Deixa-me sonhar (só mais uma vez)" | Πορτογαλικά, Αγγλικά | 22 | 13 |
| 08 |  Κροατία
|
Κλαούντια Μπένι | "Više nisam tvoja" | Κροατικά, Αγγλικά | 15 | 29 |
| 09 |  Κύπρος
|
Στέλιος Κωνσταντάς | "Feeling Alive" | Αγγλικά | 20 | 15 |
| 10 |  Γερμανία
|
Λου | "Let's Get Happy" | Αγγλικά | 11 | 53 |
| 11 |  Ρωσία
|
t.A.T.u. | "Ne ver', ne boysia" (Не верь, не бойся) | Ρωσικά | 3 | 164 |
| 12 |  Ισπανία
|
Μπετ | "Dime" | Ισπανικά | 8 | 81 |
| 13 |  Ισραήλ
|
Λίορ Ναρκίς | "Words for Love" | Εβραϊκά[β] | 19 | 17 |
| 14 |  Ολλανδία
|
Έστερ Χαρτ | "One More Night" | Αγγλικά | 13 | 45 |
| 15 |  Ηνωμένο Βασίλειο
|
Jemini | "Cry Baby" | Αγγλικά | 26 | 0 |
| 16 | Ουκρανία
|
Ολεξάντρ Πονομαριόβ | "Hasta la Vista" | Αγγλικά | 14 | 30 |
| 17 |  Ελλάδα
|
Μαντώ | "Never Let You Go" | Αγγλικά | 17 | 25 |
| 18 |  Νορβηγία
|
Γιοστάιν Χάσελγκορτ | "I'm Not Afraid to Move On" | Αγγλικά | 4 | 123 |
| 19 |  Γαλλία
|
Λουίζα Μπαϊλές | "Monts et merveilles" | Γαλλικά | 18 | 19 |
| 20 |  Πολωνία
|
Ich Troje | "Keine Grenzen – Żadnych granic" | Γερμανικά, Πολωνικά, Ρωσικά | 7 | 90 |
| 21 |  Λετονία
|
F.L.Y. | "Hello from Mars" | Αγγλικά | 24 | 5 |
| 22 |  Βέλγιο
|
Urban Trad | "Sanomi" | Τεχνητή | 2 | 165 |
| 23 |  Εσθονία
|
Ρούφους | "Eighties Coming Back" | Αγγλικά | 21 | 14 |
| 24 |  Ρουμανία
|
Νικολέτα Αλεξάντρου | "Don't Break My Heart" | Αγγλικά | 10 | 73 |
| 25 |  Σουηδία
|
Fame | "Give Me Your Love" | Αγγλικά | 5 | 107 |
| 26 |  Σλοβενία
|
Κάρμεν Στάβετς | "Nanana" | Αγγλικά | 23 | 7 |
Πίνακας βαθμολογίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Για τη διαδικασία της ψηφοφορίας χρησιμοποιήθηκε στις περισσότερες χώρες το televoting, πράγμα που συνεπάγεται ότι κατά κύριο λόγο οι τηλεθεατές έκριναν το αποτέλεσμα. Στην Ιρλανδία το τηλεφωνικό σύστημα δεν λειτούργησε όπως θα έπρεπε, με αποτέλεσμα να δοθεί η ψηφοφορία της οκταμελούς εφεδρικής επιτροπής. Στα αξιοσημείωτα ήταν και το γεγονός ότι για πρώτη φορά η Κύπρος ψήφισε την Τουρκία και μάλιστα με υψηλή βαθμολογία (8 βαθμοί).
| Τρόπος ψηφοφορίας: 100% τηλεψηφοφορία 100% επιτροπές |
Αποτελέσματα τηλεψηφοφορίας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ισλανδία | 81 | 7 | 8 | 12 | 6 | 5 | 1 | 6 | 4 | 12 | 1 | 1 | 3 | 3 | 1 | 7 | 4 | ||||||||||||||||||||||||
| Αυστρία | 101 | 10 | 6 | 5 | 10 | 5 | 4 | 2 | 8 | 8 | 8 | 2 | 8 | 4 | 2 | 6 | 6 | 7 | |||||||||||||||||||||||
| Ιρλανδία | 53 | 2 | 5 | 5 | 7 | 4 | 7 | 12 | 1 | 6 | 1 | 1 | 2 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Τουρκία | 167 | 3 | 12 | 4 | 12 | 8 | 10 | 8 | 10 | 3 | 7 | 12 | 7 | 2 | 7 | 10 | 10 | 2 | 12 | 10 | 8 | 10 | |||||||||||||||||||
| Μάλτα | 4 | 3 | 1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Βοσνία και Ερζεγοβίνη | 27 | 7 | 12 | 8 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Πορτογαλία | 13 | 2 | 2 | 3 | 6 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Κροατία | 29 | 5 | 6 | 3 | 6 | 1 | 8 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Κύπρος | 15 | 2 | 1 | 12 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Γερμανία | 53 | 8 | 1 | 4 | 3 | 7 | 4 | 2 | 4 | 5 | 2 | 2 | 1 | 10 | |||||||||||||||||||||||||||
| Ρωσία | 164 | 4 | 8 | 10 | 1 | 3 | 4 | 12 | 10 | 8 | 6 | 10 | 1 | 12 | 10 | 2 | 7 | 4 | 12 | 7 | 12 | 7 | 2 | 12 | |||||||||||||||||
| Ισπανία | 81 | 6 | 2 | 12 | 7 | 6 | 6 | 12 | 5 | 5 | 10 | 5 | 4 | 1 | |||||||||||||||||||||||||||
| Ισραήλ | 17 | 5 | 1 | 3 | 8 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ολλανδία | 45 | 5 | 7 | 2 | 10 | 2 | 1 | 5 | 8 | 5 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Ηνωμένο Βασίλειο | 0 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ουκρανία | 30 | 8 | 4 | 10 | 5 | 3 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ελλάδα | 25 | 1 | 4 | 12 | 5 | 1 | 2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Νορβηγία | 123 | 12 | 2 | 12 | 6 | 5 | 7 | 4 | 3 | 7 | 6 | 7 | 3 | 6 | 7 | 6 | 10 | 3 | 12 | 5 | |||||||||||||||||||||
| Γαλλία | 19 | 8 | 2 | 3 | 6 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Πολωνία | 90 | 10 | 10 | 12 | 5 | 4 | 2 | 8 | 6 | 4 | 5 | 8 | 5 | 4 | 4 | 3 | |||||||||||||||||||||||||
| Λετονία | 5 | 5 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Βέλγιο | 165 | 7 | 4 | 10 | 7 | 10 | 6 | 3 | 6 | 3 | 12 | 8 | 10 | 5 | 10 | 8 | 3 | 12 | 12 | 10 | 8 | 8 | 3 | ||||||||||||||||||
| Εσθονία | 14 | 1 | 8 | 2 | 3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ρουμανία | 73 | 6 | 1 | 7 | 1 | 2 | 4 | 12 | 10 | 6 | 6 | 4 | 1 | 4 | 8 | 1 | |||||||||||||||||||||||||
| Σουηδία | 107 | 5 | 3 | 8 | 1 | 3 | 2 | 1 | 3 | 7 | 5 | 3 | 10 | 5 | 7 | 2 | 7 | 6 | 4 | 7 | 12 | 6 | |||||||||||||||||||
| Σλοβενία | 7 | 4 | 3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
12 βαθμοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ακολουθεί μια περίληψη όλων των 12 πόντων στον τελικό:
| N. | Συμμετέχων | Χώρα που ψηφίζει |
|---|---|---|
| 5 | Ρωσία | Εσθονία, Κροατία, Λετονία, Ουκρανία, Σλοβενία |
| 4 | Τουρκία | Αυστρία, Βέλγιο, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Ολλανδία |
| 3 | Νορβηγία | Ιρλανδία, Ισλανδία, Σουηδία |
| Βέλγιο | Γαλλία, Ισπανία, Πολωνία | |
| 2 | Ισλανδία | Μάλτα, Νορβηγία |
| Ισπανία | Ισραήλ, Πορτογαλία | |
| 1 | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Τουρκία |
| Κύπρος | Ελλάδα | |
| Ελλάδα | Κύπρος | |
| Ιρλανδία | Ηνωμένο Βασίλειο | |
| Πολωνία | Γερμανία | |
| Ρουμανία | Ρωσία | |
| Σουηδία | Ρουμανία |
Αξιοσημείωτα αποτελέσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το αποτέλεσμα του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν το χειρότερο στη Eurovision. Αντιθέτως, η νίκη της Τουρκίας ήταν η πρώτη τους. Η έκτη θέση του Alf Poier ήταν το καλύτερο αποτέλεσμα της Αυστρίας μετά από δεκατέσσερα χρόνια, η έβδομη θέση της Πολωνίας ήταν η καλύτερη μετά από εννέα, και η δέκατη θέση της Ρουμανίας ήταν μία θέση πίσω από την καλύτερη τους. Η δεύτερη θέση του Βελγίου ήταν ο πρώτος τερματισμός στην πρώτη πεντάδα μετά από δεκαεπτά χρόνια, αλλά τρίτη από το τέλος θέση της Λετονίας ήταν το χειρότερο αποτέλεσμα μετά από τέσσερις προσπάθειες. Ήταν επίσης η χειρότερη θέση για μια διοργανώτρια χώρα από το 1992, έως το 2015, όταν η διοργανώτρια Αυστρία έλαβε "μηδέν πόντους" και ήρθε δεύτερη από το τέλος (η Γερμανία έλαβε επίσης "μηδέν πόντους", αλλά λόγω της σειράς εμφάνισης η Αυστρία που εμφανίστηκε 14η, τερμάτισε μια θέση ψηλότερα από τη Γερμανία που εμφανίστηκε 17η).
Βραβεία Μαρσέλ Μπεζανσόν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2003 απονεμήθηκαν για 2η συνεχή χρονιά τα βραβεία που έλαβαν την ονομασία τους από τον Μαρσέλ Μπεζανσόν, σε 3 κατηγορίες: Τύπου, Καλλιτεχνικό και Βραβείο Κοινού.[47]
| Κατηγορία | Χώρα | Τραγούδι | Ερμηνευτής/ές | Τελικό αποτέλεσμα | Βαθμοί |
|---|---|---|---|---|---|
| Καλλιτεχνικό βραβείο |  Ολλανδία
|
«One More Night» | Έστερ Χαρτ | 13η | 45 |
| Βραβείο Κοινού (ψηφίστηκε από μέλη του OGAE) |
 Ισπανία
|
«Dime» | Μπεθ | 8η | 81 |
| Βραβείο Τύπου |  Τουρκία
|
«Everyway That I Can» | Σερτάμπ Ερενέρ | 1η | 167 |
Βραβείο Μπάρμπαρα Ντεξ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το βραβείο Barbara Dex απονεμήθηκε από την ιστοσελίδα των φίλων του διαγωνισμού «House of Eurovision» και είναι ένα χιουμοριστικό βραβείο που δίνεται στο χειρότερο ντυμένο καλλιτέχνη κάθε χρόνο στο διαγωνισμό. Πήρε το όνομά του από τη Βελγίδα καλλιτέχνη, Μπάρμπαρα Ντεξ, η οποία ήρθε τελευταία στο διαγωνισμό του 1993, που φόρεσε το φόρεμα που σχεδίασε η ίδια.[48] Το 2003 το βραβείο κέρδισαν οι t.A.T.u., συμμετοχή της Ρωσίας, με το τραγούδι «Ne ver', ne boysia».
Διεθνείς μεταδόσεις και ψηφοφορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκπρόσωποι βαθμολογίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ισλανδία - Εύα Μαρία Γιονσδότιρ
Αυστρία - Ντόντο Ρόστσιτς
Δημοκρατία της Ιρλανδίας - Πάμελα Φλαντ]
Τουρκία - Μελτέμ Ερσάν Γιαζγκάν
Μάλτα - Σάρον Μποργκ[49]
Βοσνία και Ερζεγοβίνη - Άνα Βιλένιτσα
Πορτογαλία - Έλενα Ράμος[50]
Κροατία - Νταβόρρ Μέστροβιτς[51]
Κύπρος - Λουκάς Χαμάτσος[52]
Γερμανία - Άξελ Μπούλτχαουπτ
Ρωσία - Γιάνα Τσουρίκοβα
Ισπανία - Άνε Ιγαρτιμπούρου
Ισραήλ - Μίχαλ Γιοχαρέτς
Ολλανδία - Μαρλέιν
(συμμετοχή της Ολλανδίας στο διαγωνισμό του 1999)
Ηνωμένο Βασίλειο - Λορέιν Κέλι
Ουκρανία - Λιουντμίλα Χαρίβ[53]
Ελλάδα - Αλέξης Κωστάλας[54]
Νορβηγία - Ρόαλντ Έγιεν
Γαλλία - Σαντρίν Φρανσουά[55]
(συμμετοχή της Γαλλίας στο διαγωνισμό του 2002)
Πολωνία - Ματσιέι Ορλός
Λετονία - Γκιρτς Λίκις
Βέλγιο - Κορίν Μπουλανζιέ[55]
Εσθονία - Ίνες
(συμμετοχή της Εσθονίας στο διαγωνισμό του 2000)
Ρουμανία - Λέοναρντ Μάιρον
Σουηδία - Κάτις Άλστρεμ[56]
(συμπαρουσιάστρια του διαγωνισμού του 2000)
Σλοβενία - Πέτερ Πόλες
.svg){kind=small}
Σχολιαστές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αλβανία - (TVSH)[57]
Αρμενία - (Armenia TV)[58]
Ανδόρρα - Μέρι Πικάρτ και Άλμπερτ Ρόιγκ (ATV)[59]- Αυστρία - Άντι Νολ (ORF1) Μάρτιν Μπλούμεναου (Hitradio Ö3)
Αυστραλία - Ντες Μάνγκαν (SBS)[60]
Λευκορωσία - Αλές Κρουγκλιάκοβ και Τατιάνα Γιακούσεβα (BTRC)[61]- Βέλγιο - ολλανδικά: Αντρέ Φερμόιλεν και Άνια Ντεμς (TV1);[62] Ζιλιέν Πουτ & Μισέλ Φογιέ (Radio 2), Γαλλικά: Ζαν-Πιερ Οτιέ (La Une);[63] Πατρίκ Ντιαμέλ και Σοφί Μπρεμ (La Première)
- Βοσνία και Ερζεγοβίνη - Ντέγιαν Κούκριτς (BHTV1)
- Κροατία - Ντανιέλα Τρμπόβιτς (HRT 2);[64] Draginja Balaš (HR 2)
- Κύπρος - Εύη Παπαμιχαήλ (ΡΙΚ1);[52] Pavlos Pavlou (ΡΙΚ Δεύτερο)
Δανία - Γιούργκεν ντε Μίλιους (DR1)[65]- Εσθονία - Μάρκο Ράικοπ (ETV)[66] Βέλο Ραντ (Raadio 2)
Φινλανδία - Μαρία Γκουζένινα και Άσκο Μουρτομάκι (YLE TV2)[67]- Γαλλία - Λοράν Ρουκιέ και Ιζαμπέλ Μεργκό (France 3);[63] Λοράν Μπουαγιέ (France Bleu)
- Γερμανία - Πέτερ Ούρμπαν (Das Erste)[68] Τόμας Μορ (Deutschlandfunk και NDR 2)[69]
- Ελλάδα - Δάφνη Μπόκοτα (ΕΤ1)[70] Γιώργος Μητρόπουλος (ΕΡΑ1)
- Ισλανδία - Gísli Marteinn Baldursson (Sjónvarpið)[71]
- Δημοκρατία της Ιρλανδίας - Μάρτι Γουέλαν (RTÉ One)[72] Τζέρι Ράιαν (RTÉ Radio 1)
- Ισραήλ - Χωρίς σχολιαστή (Channel 1) Ντανιέλ Πιρ (Reshet Gimel)
Ιταλία - Φάμπιο Κανίνο και Πάολο Κιλίτσι (GAY.tv)[73]- Λετονία -Κάρλις Στράιπς (LTV1)
Λιθουανία - Νταρίους Ουζκουράιτις (LTV2)
Βόρεια Μακεδονία - Μιλάνκα Ράσικ (MTV 3)- Μάλτα - Τζον Μπάντι (TVM)
- Ολλανδία - Βίλεμ φαν Μπόιζεκομ (Nederland 2);[74] Βέσελ βαν Ντίπεν (Radio 3FM)
- Νορβηγία - Γιοστάιν Πέντερσεν (NRK1)[75]
- Πολωνία - Αρτούρ Όρζεχ (TVP1)[76]
- Πορτογαλία - Μαργκαρίντα Μερσές ντε Μέλου (RTP1)[50]
Πουέρτο Ρίκο - (MSN)[58]- Ρουμανία - Άντρια Ντεμιρτζιάν (TVR1)
- Ρωσία - Γιούρι Ακσιούτα και Γελένα Μπατίνοβα (Channel One) Βαντίμ Ντολγκάτσεβ (Voice of Russia)
Σερβία και Μαυροβούνιο - Μλάντεν Πόποβιτς (RTS2)[57][77]- Σλοβενία - Andrea F (SLO1)
- Ισπανία - Χοσέ Λουίς Ουριμπάρι (TVE1)[78]
- Σουηδία - Πέκα Χάινο (SVT1)[56] Carolina Norén (SR P3)[79]
Ελβετία -Ρόμαν Κίλχσπεργκερ (SF2), Ζαν Μαρκ Ρισάρ και Αλέν Μορισόντ (TSR 1), Ντανιέλε Ραουσέο (TSI 1)- Τουρκία - Μπουλέντ Οζβερέν (TRT 1) Τζανάν Κουμπασάρ (TRT Radyo 3)
- Ουκρανία - Πάβλο Σίλκο (First National TV Channel)
- Ηνωμένο Βασίλειο - Τέρι Γουόγκαν (BBC One) Κεν Μπρους (BBC Radio 2)[80]
Επίσημο μουσικό άλμπουμ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Eurovision Song Contest: Riga 2003 | ||||
|---|---|---|---|---|
| άλμπουμ συλλογής από Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision | ||||
| Κυκλοφορία | 19 Μαΐου 2003 | |||
| Ηχογράφηση | 2002-2003 | |||
| Μουσικό είδος | Pop | |||
| Διάρκεια | 76:47 | |||
| Γλώσσα | πολλές | |||
| Δισκογραφική | CMC | |||
| Δισκογραφικό χρονολόγιο (Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision) | ||||
| ||||
| Δισκογραφικό χρονολόγιο () | ||||
| ||||
Το Eurovision Song Contest: Riga 2003 ήταν το επίσημο άλμπουμ του διαγωνισμού του 2003, το οποίο συντάχθηκε από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση και κυκλοφόρησε από την CMC International στις 19 Μαΐου 2003. Το άλμπουμ περιελάμβανε και τα 26 τραγούδια που εισήλθαν στο διαγωνισμό του 2003.[81]
Τσαρτ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Τσαρτ (2001) | Θέση στα τσαρτ |
|---|---|
| German Compilation Albums (Offizielle Top 100) | 3[82] |
Παραπομπές και σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Bakker, Sietse (1 Δεκεμβρίου 2002). «Renars Kaupers and Marie N hosts 2003 show». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Bakker, Sietse (27 Νοεμβρίου 2002). «EBU released list of participant for 2003». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «UK act hits Eurovision low». BBC News. 2003-05-25. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/2935874.stm. Ανακτήθηκε στις 2013-11-16.
- ↑ Barak, Itamar (22 Μαΐου 2003). «EBU press conference about the contest's future». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Mikheev, Andy (22 Αυγούστου 2002). «Archived news. Part 1». Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ «Vēstulē noliedz Eirovīzijas finansu problēmas» (στα Λετονικά). Delfi. 31 Ιανουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ 7,0 7,1 «Dzintaru koncertzāles pārbūve Eirovīzijas rīkošanai izmaksātu trīs miljonus latu» (στα Λετονικά). TVNET. 6 Ιουνίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ Lēvalde, Vēsma (3 Ιουνίου 2002). «Ventspils dome vēlas Eirovīzijas rīkošanu Ventspilī (papildināts)» (στα Λετονικά). db.lv. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ «Eirovīzija izmaksās 4,7 vai 5,5 miljonus latu» (στα Λετονικά). TVNET. 2 Ιουλίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 «RULES OF THE 2003 EUROVISION SONG CONTEST» (PDF). European Broadcasting Union. European Broadcasting Union. 20 Νοεμβρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Απριλίου 2003. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 Mikheev, Andy (20 Νοεμβρίου 2002). «Archived news. Part 4». Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Bakker, Sietse (28 Νοεμβρίου 2002). «Draw to be made public Friday 17:00 CET». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Bakker, Sietse (30 Νοεμβρίου 2002). «Latvijas Mobilais and Parex sponsor 2003 contest». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Bakker, Sietse (27 Νοεμβρίου 2002). «Latvia Tours selected as cooperation partner». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Medinika, Aija (25 Μαρτίου 2002). «The preparation for Eurovision Song Contest 2003». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ 16,0 16,1 «Event». Eurovision.tv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2003. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2017.
- ↑ Bakker, Sietse (1 Δεκεμβρίου 2008). «Artists and fan sites campaign on World AIDS Day». Eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Bakker, Sietse (21 Μαΐου 2008). «1956 winner Lys Assia: "It will go on!"». Eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Tarm, Michael (2003). «Turks beat back Russia and Belgium to win; Baltics and Britain bomb.». City Paper. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-03-03. https://web.archive.org/web/20070303073624/http://www.balticsworldwide.com/eurovision%20_%202003%20_%20results.htm. Ανακτήθηκε στις 2008-03-22.
- ↑ «Eirovīzijas veidotāji pārcēlušies uz 'Skonto' halli» (στα Λετονικά). Delfi. 6 Μαΐου 2003. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ 21,0 21,1 Bakker, Sietse (24 Μαΐου 2003). «William Hill: update of the betting figures!». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2008.
- ↑ «Eurovision Song Contest Riga 2003: CD available now». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2003. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2008.
- ↑ Bakker, Sietse (26 Νοεμβρίου 2002). «Eurovision 2003 theme will be rendez-vous». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ 24,0 24,1 Bakker, Sietse (24 Δεκεμβρίου 2009). «The end of a decade: Riga 2003». Eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Medinika, Aija (27 Νοεμβρίου 2002). «204 logo propositions for ESC 2003». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Bakker, Sietse (27 Νοεμβρίου 2002). «Logo for Eurovision 2003 selected». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Mikheev, Andy (7 Οκτωβρίου 2002). «Archived news. Part 3». Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Jordan, Paul (11 Ιανουαρίου 2013). «What's Another Year? Ten Years On From Riga». ESCInsight. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Bakker, Sietse (27 Μαρτίου 2003). «Eurovision Song Contest 2003 on Planet Latvia». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ 30,0 30,1 Barak, Itamar (7 Μαΐου 2003). «Magical encounter on the Eurovision stage». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Kübar, Remi (7 Φεβρουαρίου 2003). «Details revealed about the stage in May». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Bakker, Sietse (28 Νοεμβρίου 2002). «Arvids Babris will produce the contest in Latvia». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Barak, Itamar (18 Μαρτίου 2003). «Riga 2003: A new executive producer». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Opheim, Bjørn Erik (13 Δεκεμβρίου 2002). «SVT to produce 2003 Eurovision Song Contest». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2008.
- ↑ «Spectra+ lands third Eurovision contract». Live Design. 17 Απριλίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2008.
- ↑ «Turkish delight at Eurovision win». BBC News. 2003-05-24. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/2932760.stm. Ανακτήθηκε στις 2013-11-16.
- ↑ Medinika, Aija (24 Μαΐου 2003). «Poland will use SMS-voting only». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2008.
- ↑ «Rules of Eurovision Song Contest 2003» (PDF). myledbury. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2014.
- ↑ Mikheev, Andy (17 Σεπτεμβρίου 2002). «Archived news. Part 2». Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Bakker, Sietse (29 Ιανουαρίου 2003). «EBU confirms new Eurovision Song Contest format». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Sietse Bakker. «EBU released list of participant for 2003». ESCtoday.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2008.
- ↑ Sietse Bakker (23 Μαρτίου 2008). «No new countries at next Eurovision Song Contest». ESCtoday.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2007.
- ↑ @bg_eurovision (22 Οκτωβρίου 2020). «Also something interesting to add. Bulgaria was [set] to debut in the contest in 2003 but the participation was withdrawn in the very last moment. However, since then it has been on the radar for a while before joining in 2005 for real» (Tweet) – μέσω Twitter.
- ↑ Sietse Bakker (1 Δεκεμβρίου 2002). «Draw of running order finally available». ESCtoday.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2008.
- ↑ «Eurovision Song Contest 2003». The Diggiloo Thrush. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2012.
- ↑ «Final of Riga 2003». eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2020.
- ↑ «Winners of the Marcel Bezençon Awards 2012 | News | Eurovision Song Contest - Baku 2012». Eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ van Thillo, Edwin. «Barbara Dex Award». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2014.
- ↑ «Breaking News! And the Spokesman is...». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ 50,0 50,1 «Comentadores Do ESC - escportugalforum.pt.vu | ο forum eurovisivo português». 21595.activeboard.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «• Pogledaj temu - SPOKESPERSONS». Forum.hrt.hr. 29 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ 52,0 52,1 Savvidis, Christos (OGAE Cyprus)
- ↑ «"Євробачення" — готовність № 1 /ДЕНЬ/». Day.kiev.ua. 28 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Εκφωνητές της ΕΡΤ για τις ψήφους της Ελλάδας στην EUROVISION - Page 3». Retromaniax.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ 55,0 55,1 «Concours Eurovision de la Chanson • Consulter le sujet - Porte-paroles des jurys des pays francophones». Eurovision.vosforums.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ 56,0 56,1 «Infosajten.com». Infosajten.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ 57,0 57,1 Opheim, Bjørn Erik (22 Φεβρουαρίου 2003). «50th Anniversary won't affect annual Eurovision». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ 58,0 58,1 Barak, Itamar (22 Μαΐου 2003). «EBU press conference about the contest's future». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «ATV Eurovisio». Ràdio i Televisió d'Andorra. 9 Οκτωβρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Jinman, Richard (24 Μαΐου 2003). «Lesbian kiss could be Russia's Waterloo». The Sydney Morning Herald. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «БТ покажет нам "Евровидение-2003"» [BT will broadcast "Eurovision-2003"] (στα Ρωσικά). Komsomolskaya Pravda. 24 Μαΐου 2003. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «Congratulations: 50 jaar Songfestival!». VRTFansite.be. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ 63,0 63,1 Christian Masson. «2003 - Riga». Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «• Pogledaj temu - Eurosong komentatori». Forum.hrt.hr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Forside». esconnet.dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «This year results of Estonian televote will be presented by Sahlene. Swedish Sahlene represented Estonia in the Eurovision Song Contest 2002 in Tallinn and finished third». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Σεπτεμβρίου 2011.
- ↑ «Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila». Viisukuppila.fi. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Dr. Peter Urban kommentiert - Düsseldorf 2011». Duesseldorf2011.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Thomas Mohr: Mit Dschinghis Khan im Garten». Eurovision.de. 14 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ «Η Δάφνη Μπόκοτα και η EUROVISION (1987-2004)». Retromaniax.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Fréttablaðið, 24.05.2003». Timarit.is. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «RTE so lonely after loss of Gerry - Marty». 20 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2010.
He has been providing commentary for Irish viewers since 2000 and maintains great enthusiasm for the much lampooned contest.
- ↑ Lombardini, Emanuele· Pigliavento, Alessandro (2012). «Guida all'EUROVISION SONG CONTEST 2012» (PDF). Eurovision Italia. Eurovision Italia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ www.eurovisionartists.nl. «Welkom op de site van Eurovision Artists». Eurovisionartists.nl. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Alt du trenger å vite om MGP - Melodi Grand Prix - Melodi Grand Prix - NRK». Nrk.no. 27 Μαΐου 2003. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Turcja, nie Polska zwycięzcą Eurowizji 2003 - Onet Muzyka». Muzyka.onet.pl. 25 Μαΐου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Nostalgični RTV press clipping». rtvforum.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ «FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema - Uribarri comentarista Eurovision 2010». Eurosongcontest.phpbb3.es. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Swedes stay at home with Eurovision fever». The Local. 16 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2012.
- ↑ Bruce, Ken. «Gin for lunch, whiskey for tea: Radio 2's Ken Bruce reveals his midlife crisis and the days when one drink was not enough». Daily Mail. http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-1205153/Gin-lunch-whiskey-tea-Radio-2s-Ken-Bruce-reveals-midlife-crisis-days-drink-enough.html.
- ↑ «Eurovision Song Contest: Riga 2003». amazon.co.uk. Amazon. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2014.
Product details: released 19 May 2003
- ↑ «Eurovision Song Contest 2003». Offiziellecharts.de. GfK Entertainment Charts. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2018.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η επίσημη ιστοσελίδα της Eurovision (Αγγλικά)
