Μετάβαση στο περιεχόμενο

Η Έκτη Αίσθηση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Έκτη Αίσθηση
ΣκηνοθεσίαΜ. Νάιτ Σιάμαλαν
ΠαραγωγήHollywood Pictures
ΣενάριοΜ. Νάιτ Σιάμαλαν
ΠρωταγωνιστέςΜπρους Γουίλις
Χάλεϊ Τζόελ Όσμεντ
Τόνι Κολέτ
Ολίβια Γουίλιαμς
ΜουσικήΤζέιμς Νιούτον Χάουαρντ
ΦωτογραφίαΤακ Φουτζιμότο
ΜοντάζΆντριου Μοντσάιν
ΕνδυματολόγοςΤζοάνα Τζόνστον[1]
Εταιρεία παραγωγήςSpyglass Media Group, The Kennedy/Marshall Company και Hollywood Pictures
ΔιανομήInterCom, Touchstone Pictures και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 6 Αυγούστου 1999
Country flag 5 Νοεμβρίου 2000
Διάρκεια107 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός40 εκ. $
Ακαθάριστα έσοδα637 εκ. $
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Έκτη Αίσθηση (αγγλικά: The Sixth Sense) είναι αμερικανικό ψυχολογικό θρίλερ, παραγωγής 1999, σε σκηνοθεσία και σενάριο του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν. Πρωταγωνιστούν οι Μπρους Γουίλις, Χάλεϊ Τζόελ Όσμεντ, Τόνι Κολέτ και Ολίβια Γουίλιαμς. Η ταινία διηγείται την ιστορία των Κόουλ Σίαρ, ένα μοναχικό αγόρι που έχει την ικανότητα να βλέπει τους νεκρούς και του παιδοψυχολόγου Μάλκολμ Κρόου, ο οποίος αναλαμβάνει να τον βοηθήσει.

Η ταινία αποτελεί το ντεμπούτο του Σιάμαλαν ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος και εισήγαγε το κοινό στα κινηματογραφικά χαρακτηριστικά του, κυρίως την εμμονή του για τα σοκαριστικά φινάλε.

Η Έκτη Αίσθηση κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 6 Αυγούστου 1999 και απέσπασε εξαιρετικά σχόλια από τους κριτικούς[2], με τους περισσότερους να επαινούν τις ερμηνείες, το σενάριο και το φινάλε.[3][4][5] Έγινε τεράστια εισπρακτική επιτυχία αποφέροντας 672,8 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως[6] και έλαβε έξι υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Β' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της Τόνι Κολέτ και Β' Ανδρικού Ρόλου για τον Χάλεϊ Τζόελ Όσμεντ.[7]

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο γιατρός Μάλκολμ Κρόου, ένας παιδοψυχολόγος στη Φιλαδέλφεια, επιστρέφει στο σπίτι του μια νύχτα με τη σύζυγό του, Άννα Κρόου. Η Άννα λέει στον Μάλκολμ ότι τα πάντα είναι σε δεύτερη μοίρα γι' αυτόν και προτεραιότητα έχει η δουλειά του. Οι δύο γρήγορα ανακαλύπτουν ότι δεν είναι μόνοι στο σπίτι. Ένας νεαρός άνδρας εμφανίζεται κρατώντας ένα όπλο. Λέει ότι δεν θέλει πια να φοβάται και κατηγορεί τον Κρόου ότι τον απογοήτευσε. Ο Κρόου τον αναγνωρίζει ως τον Βίνσεντ Γκρέι, έναν πρώην ασθενή του που τον θεράπευε ως παιδί από τις παραισθήσεις του. Ο Γκρέι πυροβολεί τον Κρόου στην κοιλιά και μετά αυτοκτονεί.

Το επόμενο φθινόπωρο, ο Κρόου ξεκινά να εργάζεται με έναν άλλο ασθενή, τον οχτάχρονο Κόουλ Σίαρ, ο οποίος έχει μια παρόμοια πάθηση με αυτή του Βίνσεντ. Ο Μάλκολμ αφοσιώνεται στο αγόρι, αν και είναι στοιχειωμένος από αμφιβολίες για το αν θα μπορέσει να τον θεραπεύσει μετά την αποτυχία του με τον Βίνσεντ. Εν τω μεταξύ, ανησυχεί και για τη σχέση του με τη Άννα, η οποία φαίνεται να φτάνει στο τέλος της εξαιτίας της αφοσίωσής του στη δουλειά.

Μόλις ο Μάλκολμ κερδίζει την εμπιστοσύνη του, ο Κόουλ του εμπιστεύεται ότι μπορεί να βλέπουν νεκρούς ανθρώπους... να περπατάνε σαν κανονικοί άνθρωποι. Ένα φάντασμα που εμφανίζεται στον Κόουλ είναι μια νοικοκυρά που τύγχανε κακομεταχείρισης από το σύζυγό της, η οποία έχει κόψει τις φλέβες της. Ένα άλλο φάντασμα είναι ένα αγόρι με ένα μεγάλο τραύμα πυροβολισμού στο πίσω μέρος του κεφαλιού του και ζητάει από τον Κόουλ να βρουν μαζί το όπλο του πατέρα του.

Αν και στην αρχή ο Μάλκολμ πιστεύει ότι ο Κόουλ υποφέρει από ψευδαισθήσεις, τελικά τον πιστεύει και θεωρεί ότι και ο Βίνσεντ είχε την ίδια ικανότητα. Προτείνει στον Κόουλ να επικοινωνήσει με τα φαντάσματα, και ίσως να τα βοηθήσει με τις εκκρεμότητές τους στη Γη. Ο Κόουλ στην αρχή δεν θέλει καθώς τα φαντάσματα τον φοβίζουν, αλλά τελικά αποφασίζει να το δοκιμάσει. Μιλάει σε ένα από τα φαντάσματα, ένα πολύ άρρωστο κορίτσι, την Κίρα, που εμφανίζεται στο δωμάτιό του. Ανακαλύπτει το σπίτι της και πηγαίνει στην κηδεία της. Η Κίρα πέθανε από μια μακροχρόνια ασθένεια και οι καλεσμένοι λένε ότι η μικρότερη αδερφή της Κίρα αρχίζει να αρρωσταίνει. Το φάντασμα της Κίρα εμφανίζεται στον Κόουλ και του δίνει ένα κουτί, το οποίο κρύβει μια βιντεοκασέτα. Όταν ο Κόουλ δίνει την κασέτα στον πατέρα της Κίρα, ο πατέρας βλέπει τη μητριά της Κίρα να ρίχνει καθαριστικό πατώματος μέσα στο φαγητό της.

Ο Κόουλ εξομολογείται το μυστικό του στη μητέρα του, Λιν. Αν και στην αρχή η μητέρα του δεν τον πιστεύει, ο Κόουλ της λέει ότι η μητέρα της μια φορά πήγε να τη δει στο ρεσιτάλ χορού όταν ήταν παιδί και η Λιν δεν το γνώριζε αυτό επειδή η μητέρα της κάθισε πολύ πίσω στο κοινό και δεν μπορούσε να τη δει. Επίσης της λέει ότι η απάντηση στην ερώτηση που έκανε η Λιν στον τάφο της μητέρας της "Αν σε κάνω περήφανη;" είναι "Κάθε μέρα". Η Λιν με κλάματα δέχεται την αλήθεια.

Ο Μάλκολμ επιστρέφει στο σπίτι όπου βρίσκει τη σύζυγό του να κοιμάται στον καναπέ βλέποντας το βίντεο του γάμου τους. Καθώς κοιμάται η Άννα ρίχνει από το χέρι της τη βέρα του Μάλκολμ, κάτι το οποίο ο Μάλκολμ μόλις ανακαλύπτει ότι δεν τη φόραγε. Ο Μάλκολμ συνειδητοποιεί ότι πέθανε μετά τον πυροβολισμό του Βίνσεντ και ήταν, χωρίς να το ξέρει, νεκρός από τότε. Εξαιτίας του Κόουλ, οι εκκρεμότητες του Μάλκολμ στη Γη ολοκληρώνονται- να διορθώσει την αποτυχία του με τον Βίνσεντ. Ο Μάλκολμ μιλάει στη σύζυγό του που κοιμάται και ολοκληρώνει το δεύτερο λόγο της επιστροφής του, λέγοντας ότι την αγαπάει. Αφήνοντάς την να ζήσει τη ζωή της, είναι ελεύθερος να αφήσει τον κόσμο των ζωντανών και ο Κόουλ έμαθε να ζει με τα φαντάσματα καθώς έγινε κομμάτι της ζωής του.

Ηθοποιοί και Χαρακτήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Μπρους Γουίλις στο ρόλο του Μάλκολμ Κρόου
  • Χάλεϊ Τζόελ Όσμεντ στο ρόλο του Κόουλ Σίαρ
  • Τόνι Κολέτ στο ρόλο της Λιν Σίαρ
  • Ολίβια Γουίλιαμς στο ρόλο της Άννα Κρόου
  • Τρέβορ Μόργκαν στο ρόλο του Τόμι Ταμισίμο
  • Ντόνι Γουόλμπεργκ στο ρόλο του Βίνσεντ Γκρέι
  • Πίτερ Ταμπάκις στο ρόλο του Ντάρεν
  • Μίσα Μπάρτον στο ρόλο της Κίρα Κόλινς

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με το βιβλίο "DisneyWar", ο Ντέιβιντ Βόγκελ, της Disney, διάβασε το σενάριο του Σιάμαλαν και το λάτρεψε αμέσως. Χωρίς να πάρει έγκριση από το στούντιο, ο Βόγκελ αγόρασε τα δικαιώματα του σεναρίου, παρά την υψηλή τιμή των 2 εκατομμυρίων δολαρίων και παρά την πιθανότητα να το σκηνοθετήσει ο Σιάμαλαν. Η Disney απέλυσε τον Βόγκελ από Πρόεδρο της Walt Disney Pictures, και εξαιτίας της λίγης εμπιστοσύνης που έδειξε στο πρότζεκτ, πούλησε τα δικαιώματα του σεναρίου στην Spyglass Entertainment.

Το κόκκινο χρώματα επίτηδες λείπει σχεδόν σε ολόκληρη την ταινία αλλά χρησιμοποιείται σε συγκεκριμένα πλάνα που δείχνουν "οτιδήποτε στον πραγματικό κόσμο που έχει λερωθεί από τον άλλον κόσμο"[8] και για να "υποδηλώσει πραγματικά εκρηκτικές συναισθηματικές στιγμές και καταστάσεις".[9] Παραδείγματα περιλαμβάνουν: την πόρτα της εκκλησίας όπου ο Κόουλ ψάχνει καταφύγιο, το χρώμα του μπαλονιού, το χαλί και το πουλόβερ του Κόουλ στο πάρτι γενεθλίων, η σκηνή στην οποία συναντά την Κίρα, οι αριθμοί της έντασης στο μαγνητόφωνο του Μάλκολμ, το πόμολο της κλειδωμένης πόρτας του υπογείου όπου βρίσκεται το γραφείο του Μάλκολμ, το πουκάμισο που φοράει η Άννα στο εστιατόριο, το φόρεμα της μητέρας της Κίρα στην αγρυπνία και το σάλι που φοράει η Άννα όταν κοιμάται και ο Μάλκολμ συνειδητοποιεί ότι είναι φάντασμα.

Όλα τα ρούχα που φοράει ο Μάλκολμ στην ταινία είναι αντικείμενα που φόρεσε ή ακούμπησε την ημέρα πριν πεθάνει. Αν και οι δημιουργοί της ταινίας ήταν προσεχτικοί ως προς τα στοιχεία της πραγματικής κατάστασης του Μάλκολμ, η κάμερα σταδιακά ζούμαρε προς το πρόσωπό του όταν ο Κόουλ του εξομολογήθηκε ότι βλέπει νεκρούς ανθρώπους. Οι δημιουργοί αρχικά φοβήθηκαν ότι αυτό θα πρόδιδε το φινάλε αλλά αποφάσισαν να κρατήσουν τη σκηνή.[10]

Box office

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με προϋπολογισμό 40.000.000 δολάρια[6], η ταινία Η Έκτη Αίσθηση άνοιξε στην 1η θέση συγκεντρώνοντας 26,6 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο τριήμερο.[6] Οι συνολικές εισπράξεις στο αμερικανικό box office έφτασαν τα 293,5 εκατομμύρια δολάρια και στον υπόλοιπο κόσμο οι εισπράξεις άγγιξαν τα 379,3 εκατομμύρια δολάρια.[6] Παγκοσμίως απέφερε 672,8 εκατομμύρια δολάρια.[6] Ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία τόσο στην Αμερική όσο και παγκοσμίως για το 1999.[6]

Βραβεία & Υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα
Όσκαρ[7] Καλύτερη Ταινία Υποψηφιότητα
Σκηνοθεσία Μ. Νάιτ Σιάμαλαν Υποψηφιότητα
Πρωτότυπο Σενάριο Μ. Νάιτ Σιάμαλαν Υποψηφιότητα
Β' Ανδρικού Ρόλου Χάλεϊ Τζόελ Όσμεντ Υποψηφιότητα
Β' Γυναικείου Ρόλου Τόνι Κολέτ Υποψηφιότητα
Μοντάζ Άντριου Μοντσάιν Υποψηφιότητα
Χρυσές Σφαίρες[11] Β' Ανδρικού Ρόλου Χάλεϊ Τζόελ Όσμεντ Υποψηφιότητα
Σενάριο Μ. Νάιτ Σιάμαλαν Υποψηφιότητα
Screen Actors Guild Awards[12] Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία σε Δευτεραγωνιστικό Ρόλο Χάλεϊ Τζόελ Όσμεντ Υποψηφιότητα
BAFTA[13] Καλύτερη Ταινία Υποψηφιότητα
Σκηνοθεσία Μ. Νάιτ Σιάμαλαν Υποψηφιότητα
Πρωτότυπο Σενάριο Μ. Νάιτ Σιάμαλαν Υποψηφιότητα
Μοντάζ Άντριου Μοντσάιν Υποψηφιότητα

Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου έχει συμπεριλάβει την ταινία σε τρεις λίστες:

  • Καταλαμβάνει την 89η θέση στην κατηγορία AFI 100 Χρόνια... 100 Ταινίες (έκδοση 10ης επετείου).[14]
  • Καταλαμβάνει την 60η θέση στην κατηγορία AFI 100 Χρόνια... 100 Τρόμοι.[15]
  • Καταλαμβάνει την 44η θέση στην κατηγορία AFI 100 Χρόνια... 100 Κινηματογραφικές Ατάκες για την ατάκα "Βλέπω νεκρούς ανθρώπους" (I see dead people).[16]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. tt0167404.
  2. ↑ «Η Έκτη Αίσθηση στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2012. 
  3. ↑ Steve Murray. «The Sixth Sense». Atlanta Journal-Constitution. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2012. [νεκρός σύνδεσμος]
  4. ↑ «The Sixth Sense». Film 4. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2012. 
  5. ↑ Ian Nathan. «EMPIRE ESSAY: The Sixth Sense». Empire. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2012. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 «Η Έκτη Αίσθηση στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2012. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «The 72nd Academy Awards (2000) Nominees and Winners». oscars.org. 26 Μαρτίου 2000. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2012. 
  8. ↑ Screenwriter/director M. Night Shyamalan. Rules and Clues. Bonus Featurette on the DVD. 
  9. ↑ Producer Barry Mendel. Rules and Clues. Bonus Featurette on the DVD. 
  10. ↑ Producer Frank Marshall. Rules and Clues. Bonus Featurette on the DVD. 
  11. ↑ «The 57th Annual Golden Globe Awards (2000)». goldenglobes.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2012. 
  12. ↑ «The 6th Annual Screen Actors Guild Awards». sagawards.org. 12 Μαρτίου 2000. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2012. 
  13. ↑ «BAFTA Awards 2000». 9 Απριλίου 2000. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2012. 
  14. ↑ «AFI 100 Χρόνια... 100 Ταινίες (έκδοση 10ης επετείου)». AFI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2012. 
  15. ↑ «AFI 100 Χρόνια... 100 Τρόμοι». AFI. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2012. 
  16. ↑ «AFI 100 Χρόνια... 100 Κινηματογραφικές Ατάκες». AFI. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Η_Έκτη_Αίσθηση&oldid=10310278"