Θουκυδίδης (γιος του Μελησίου)
| Θουκυδίδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Θουκυδίδης (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | Δεκαετία του 500 π.Χ. Αλωπεκή |
| Θάνατος | 4ος αιώνας π.Χ. Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Αθήνα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
Ο Θουκυδίδης, γιος του Μελησίου, ήταν Αθηναίος πολιτικός στις αρχές του Πελοποννησιακού Πολέμου, ο οποίος ηγήθηκε του συντηρητικού (αριστοκρατικού) κόμματος μετά το θάνατο του Κίμωνα[1].
Γεννήθηκε στο δήμο Αλωπεκής και ανέλαβε την ηγεσία του αριστοκρατικού κόμματος μετά το θάνατο του Κίμωνα στην πολιορκία του Κιτίου. Βασιζόταν στην ένωση των αριστοκρατικών οικογενειών (ευπατρίδων), των οποίων η επιρροή μειωνόταν, ενώ ο πολιτικός του αντίπαλος Περικλής παρουσιαζόταν ως προστάτης των συμφερόντων ολόκληρης της πόλης[1][2]. Ο Περικλής, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, δεν συμμετείχε σε ιδιωτικούς εορτασμούς, ώστε κανείς να μην μπορεί να τον κατηγορήσει πως θέτει τα προσωπικά συμφέροντα πάνω από τα συμφέροντα της πόλης, με αποτέλεσμα να χωρίσει από τη γυναίκα του, η οποία προερχόταν από την αριστοκρατική οικογένεια των Αλκμεωνίδων - επίσης, αναφέρεται πως είχε συναναστροφές με τους μέτοικους Αναξαγόρα, Πρωταγόρα και Ηρόδοτο[3]. Ο Περικλής και ο Θουκυδίδης έρχονταν συχνά σε δημόσια αντιπαράθεση, ωστόσο, ο Περικλής ήταν συχνός νικητής στις δημηγορίες του. Ο Πλούταρχος αναφέρει πως ο Θουκυδίδης, ερωτηθείς από τον Σπαρτιάτη βασιλιά Αρχίδαμο ποιός ήταν δυνατότερος στην πάλη, απάντησε: «ακόμα και αν τον νικήσω, θα πείσει τους παρευρισκόμενους πως νίκησε αυτός»[4].
Το 444 ή το 443 π.Χ, ο Περικλής κατάφερε να πείσει τους Αθηναίους πολίτες να εξοστρακίσουν τον Θουκυδίδη για 10 χρόνια, παρά το γεγονός ότι ο τελευταίος είχε κατηγορήσει τον Περικλή για σπατάλη δημόσιου πλούτου και φόρων υποτελείας στην ανέγερση κτηρίων[5]. Κατά τη διάρκεια της εξορίας του, θεωρείται πως έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής του Περικλή στην αποικία των Θουρίων στην Ιταλία και πως διέφυγε εκεί μετά τον εξοστρακισμό του[6].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Πλούταρχος, Περικλής 11
- ↑ Суриков 2008, σελ. 301-302.
- ↑ Суриков 2008, σελ. 303.
- ↑ Πλούταρχος, Περικλής 8
- ↑ Πλούταρχος, Περικλής 14
- ↑ Суриков 2008, σελ. 316.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Περικλής
- Суриков И. Е. Перикл: человек, давший имя эпохе // Античная Греция : политики в контексте эпохи: время расцвета демократии. — М.:: Наука, 2008. - 383 σελίδες - ISBN 978-5-02-036984-9.