Ιωάννης Α΄ της Βρετάνης
| Ιωάννης Α' | |
|---|---|
 | |
| Περίοδος | 21 Οκτωβρίου 1221 - 8 Οκτωβρίου 1286 |
| Προκάτοχος | Πέτρος Α΄ της Βρετάνης |
| Διάδοχος | Ιωάννης Β΄ της Βρετάνης |
Κόμης του Ρίτσμοντ | |
| Περίοδος | 1268 |
| Προκάτοχος | Πέτρος Β΄ της Σαβοΐας |
| Διάδοχος | Ιωάννης Β΄ της Βρετάνης |
| Γέννηση | 1217 |
| Θάνατος | 8 Οκτωβρίου 1286 (69 ετών) Μαρζάν, Γαλλία |
| Σύζυγος | Λευκή της Ναβάρρας, δούκισσα της Βρετάνης |
| Επίγονοι | Ιωάννης Β΄ της Βρετάνης Πέτρος Αλίκη της Βρετάνης, κυρία του Πονταρσύ Θεοβάλδος Ελεονώρα Νικόλαος Ροβέρτος |
| Οίκος | Οίκος του Ντρε-Βρετάνης |
| Πατέρας | Πέτρος Α΄ της Βρετάνης |
| Μητέρα | Αλίκη της Βρετάνης |
| Θρησκεία | Καθολική Εκκλησία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Ιωάννης Α΄ της Βρετάνης ή Ιωάννης ο Ερυθρός λόγω του χρώματος της γενειάδας του (Γαλλική γλώσσα : Jean Ier de Bretagne, 1217 – 8 Οκτωβρίου 1286) από τον Οίκο του Ντρε-Βρετάνης ήταν Δούκας της Βρετάνης (1221 - 1286) και 2ος κόμης του Ρίτσμοντ (1268 - 1286). Ο Ιωάννης Α΄ ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του δούκα της Βρετάνης Πέτρου Α΄ και της Αλίκης δούκισσας της Βρετάνης.[1] Στην πραγματικότητα έγινε δούκας σε ηλικία τεσσάρων ετών με τον πρόωρο θάνατο της μητέρας του (1221), αλλά μέχρι την ηλικία των 20 ήταν υπό την επίβλεψη του πατέρα του Πέτρου.[2] Ο Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας έδωσε στον Ιωάννη την κομητεία του Ρίτσμοντ (1268), ο τίτλος μεταφέρθηκε στους κληρονόμους του αν και έγιναν συνεχώς μέχρι το 1342 νέες δωρεές και κατασχέσεις. Προχώρησε σε μια σειρά από συγκρούσεις με τον επίσκοπο της Νάντης και τον κλήρο των Βρετόνων, εξέδωσε διάταγμα με το οποίο έστειλε εξορία τους Ιουδαίους από το δουκάτο και τους χάρισε τα χρέη.[3] Συμμετείχε με τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο τον Άγιο στην Η΄ Σταυροφορία (1270), γλύτωσε από την μεγάλη επιδημία πανώλης που θανάτωσε ακόμα και τον βασιλιά. Το Δουκάτο της Βρετάνης πέρασε έναν αιώνα ειρήνης που ξεκίνησε με τον Ιωάννη Α΄ και τελείωσε με τον Ιωάννη Γ΄ της Βρετάνης (1341).[4]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με την σύζυγο του Λευκή της Ναβάρρας, δούκισσα της Βρετάνης κόρη του Θεοβάλδου Α΄ της Ναβάρρας (1236) απέκτησε :[5]
- Ιωάννης Β΄ 1239-1305, δούκας της Βρετάνης.[6]
- Πέτρος 1241-1268, κύριος του Ντινάν, Αντέ, Λεόν, Εννεμπόν & Λα Ρος-Ντερριέν.[7]
- Αλίκη 1243-1288, κυρία του Πονταρσύ, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Α΄ των Σατιγιόν κόμη του Μπλουά.[7]
- Θεοβάλδος 1245-1256, απεβ. 11 ετών, τάφηκε στο αββαείο του Σαιν-Ζιλντάς-ντε-Ρυύς, όπως και τα επόμενα αδέλφια του:
- Θεοβάλδος γενν. 1247, απεβ. νέος.
- Ελεονώρα γενν. 1248, απεβ. νέα.
- Νικόλαος 1249-1251, απεβ. 2 ετών.
- Ροβέρτος 1251- 1259, απεβ. 8 ετών.[8]
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Πρόγονοι του Ιωάννη Α΄ δούκα της Βρετάνης | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Hallam, Elizabeth M.; Everard, Judith (2001). Capetian France, 987-1328. London: Longman.
- Jones, Michael (1988). The Creation of Brittany: A Late Medieval State. London: The Hambledon Press.
- Lower, Michael (2005). The Barons' Crusade: A Call to Arms and Its Consequences. University of Pennsylvania Press.
- Morvan, Frederic (2009). La Chevalerie bretonne et la formation de l'armee ducale (in French). Presses Universitaires de Rennes.
- Richard, Jean (1983). Lloyd, Simon (ed.). Saint Louis, Crusader King of France. Translated by Birrell, Jean. Cambridge University Press.