Λεοπόλδος του Όλμπανι
Ο Λεοπόλδος, Δούκας του Ώλμπανυ (αγγλ. Leopold, Duke of Albany, 7 Απριλίου 1853 - 28 Μαρτίου 1884) από τον Οίκο της Σαξονίας-Κοβούργου & Γκότα ήταν πρίγκηπας του Ηνωμένου Βασιλείου και δούκας του Ώλμπανυ. Στον Οίκο του είναι ο ιδρυτής του κλάδου του Λεοπόλδου.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παιδικά χρόνια και εκπαίδευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λεοπόλδος Γεώργιος Δουνκανός Αλβέρτος γεννήθηκε στις 7 Απριλίου 1853 στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ στο Λονδίνο, το όγδοο παιδί και ο τέταρτος γιος της Βικτωρίας του Ηνωμένου Βασιλείου και του Αλβέρτου της Σαξονίας-Κοβούργου & Γκότα. Κατά τη διάρκεια του τοκετού, η βασίλισσα Βικτωρία επέλεξε να χρησιμοποιήσει χλωροφόρμιο, συνηγορώντας έτσι στη ευρεία χρήση αναισθησίας κατά τον τοκετό. Το χλωροφόρμιο χορηγήθηκε από τον Δρ. Τζον Σνόου.[7] Οι γονείς του τον ονόμασαν Λεοπόλδο από τον κοινό θείο τους, Λεοπόλδο Α΄ του Βελγίου.
Βαπτίσθηκε στο ιδιωτικό παρεκκλήσι του Μπάκιγχαμ από τον τον Τζον Μπερντ Σάμνερ, Αρχιεπίσκοπο του Κάντερμπερυ. Νονοί του ήταν ο Γεώργιος Ε΄ του Αννοβέρου, η Αυγούστα, Πριγκίπισσα της Πρωσίας, η Μαρία Αδελαΐδα του Καίμπριτζ και ο Ερνέστος Α΄ του Χόενλοε-Λάνγκενμπουργκ.
Ο Λεοπόλδος κληρονόμησε την αιμορροφιλία από τη μητέρα του και ήταν ευαίσθητο παιδί. Υπήρχαν εικασίες ότι κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Λεοπόλδος έπασχε από ελαφράς μορφής επιληψία[8], όπως ο μικρανεψιός του, Ιωάννης.
Οι πνευματικές ικανότητες του Πρίγκηπα ήταν εμφανείς από την παιδική του ηλικία. Ο ποιητής Άλφρεντ Τέννυσον και ο φίλος του, φιλόσοφος Δρ. Τζέημς Μάρτινω, γνώριζαν τα παιδιά της βασίλισσας και είχαν σημειώσει ότι ο Λεοπόλδος, ο οποίος συχνά "θεωρήθηκε παιδί με προσεγμένο μυαλό, υψηλούς στόχους και αξιοσημείωτες προσδοκίες".[9]
Γάμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λεοπόλδος, που ασφυκτιούσε από την επιθυμία της μητέρας του να τον κρατήσει στο σπίτι, είδε τον γάμο ως τη μόνη του ελπίδα για ανεξαρτησία. Λόγω της αιμορροφιλίας του δυσκολεύτηκε να βρει σύζυγο. Η κληρονόμος Νταίζυ Μέυναρντ ήταν μια από τις γυναίκες που θεωρούσε πιθανή νύφη[10]. Γνωρίστηκε με την Άλις Λίντελ, κόρη του αντιδημάρχου της Οξφόρδης, για την οποία ο Λιούις Κάρρολ έγραψε τις Περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων. Έχει προταθεί ότι ήθελε να την παντρευτεί, αν και άλλοι προτείνουν ότι προτιμούσε την αδερφή της, Ήντιθ (της οποίας αργότερα υπήρξε νεκροπομπός, στις 30 Ιουνίου 1876).[11]
Ο Λεοπόλδος σκεφτόταν επίσης τη δεύτερη του εξαδέλφη του, Φρειδερίκη του Αννοβέρου, Βαρόνη του Πάβελ-Ράμινγκεν, για νύφη. Αντ' αυτού έγιναν φίλοι και εμπιστεύονταν ο ένας τον άλλο για το υπόλοιπο της ζωής του[10]. Άλλες αριστοκρατικές γυναίκες που ακολούθησαν ήταν η Βικτωρία της Βάδης, η Στεφανία του Βελγίου, η Ελισάβετ της Έσσης-Κάσσελ και η Καρολίνα Ματθίλδη του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Αουγκούστενμπουργκ[10]. Ο Λεοπόλδος αγαπούσε πολύ τη Μαίρυ Μπάρτον, κόρη του Λόρδου Άσμπερτον, αλλά παρόλο που τον αγαπούσε επίσης, στα 19 της χρόνια ένιωθε ότι ήταν πολύ μικρή για να παντρευτεί.[10]
Μετά την απόρριψη από αυτές τις γυναίκες, η Βικτωρία, που επέμενε σε γάμο με κόρη Προτεσταντικής βασιλικής οικογένειας, πρότεινε μια συνάντηση με την Έλενα Φρειδερίκη, κόρη του Γεωργίου Βίκτωρα του Βάλντεκ & Πύρμοντ. Στις 27 Απριλίου 1882 ο Λεοπόλδος και η Έλενα παντρεύτηκαν στο Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου στο Κάστρο του Ουίνδσορ. Ο Λεοπόλδος και η Έλενα απολάμβαναν έναν ευτυχισμένο (αν και σύντομο) γάμο. Απέκτησαν δύο παιδιά, την Αλίκη και τον Καρόλο Εδουάρδο.
Το τέλος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λεοπόλδος είχε αιμορροφιλία διαγνωσμένη ήδη από την παιδική ηλικία. Τον Φεβρουάριο του 1884 ο Λεοπόλδος πήγε στις Κάννες κατόπιν εντολής του γιατρού: ο πόνος των αρθρώσεων είναι ένα σύμπτωμα της αιμορροφιλίας και το χειμωνιάτικο κλίμα στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν πάντα δύσκολο γι' αυτόν. Η σύζυγός του, έγκυος την εποχή εκείνη, παρέμεινε στο σπίτι, αλλά τον ώθησε να φύγει. Στις 27 Μαρτίου, στην κατοικία του στις Κάννες, τη «Villa Nevada», γλίστρησε και έπεσε τραυματίζοντας το γόνατό του και χτυπώντας το κεφάλι του. Πέθανε τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης μέρας, προφανώς από εγκεφαλική αιμορραγία, σε ηλικία 30 ετών. Το βασίλειο είχε επίσημο πένθος από τις 30 Μαρτίου 1884 έως τις 11 Μαΐου 1884.[12] Ο γιος του, Κάρολος Εδουάρδος, τον διαδέχθηκε ως 2ος Δούκας του Ώλμπανυ τέσσερις μήνες αργότερα, αμέσως μετά τη γέννησή του στις 19 Ιουλίου.
Αφού πέθανε έξι χρόνια μετά τη μεγαλύτερη αδελφή του Αλίκη, ο Λεοπόλδος ήταν το δεύτερο από τα παιδιά της βασίλισσας Βικτωρίας που πέθανε. Η μητέρα του έζησε άλλα δεκαεπτά χρόνια, οπότε έζησε και τον θάνατο ενός τρίτου παιδιού της, του Αλφρέδου (1900).[13]
Κάθε κόρη αιμορροφιλικού είναι φορέας του γονιδίου της αιμορροφιλίας. Ως εκ τούτου, η κόρη του Λεοπόλδου, Αλίκη, κληρονόμησε το γονίδιο της αιμορροφιλίας και το πέρασε στον πρωτότοκο γιο της, Ροβέρτο, που πέθανε σε ηλικία 20 ετών.[14]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 1882 την Έλενα, κόρη του Γεωργίου Βίκτωρα του Βάλντεκ & Πύρμοντ, και είχε τέκνα:
- Αλίκη (1883 - 1981), παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο του Τεκ (μετέπειτα του Κέιμπριτζ), 1ο Κόμη του Αθλόουν. Απέκτησαν 3 παιδιά.
- Κάρολος Εδουάρδος (1884 - 1954), Δούκας της Σαξονίας-Κοβούργου & Γκότα, παντρεύτηκε τη Βικτωρία Αδελαΐδα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ. Απέκτησαν 5 παιδιά.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Rigg, James McMullen (1893). "Leopold George Duncan Albert". In Lee, Sidney. Dictionary of National Biography. 33. London: Smith, Elder & Co.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10066.htm#i100657. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. albany-leopold.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16724508q.
- ↑ (Αγγλικά) Hansard 1803–2005. mr-leopold-gotha. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ p10066.htm#i100657. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ hdl
.handle .net /10648 /173db2c2-d2d8-11e8-828a-00505693001d. - ↑ Woodham-Smith, Cecil (1972). Queen Victoria: From her birth to the death of the Prince Consort. New York: Alfred A Knopf. pp. 333–334
- ↑ Nelson, Michael (2001). Queen Victoria and the Discovery of the Riviera. London: I B Tauris. pp. 37–38. ISBN 9781860646461.
- ↑ Greenwood, Grace (1883). Queen Victoria, her girlhood and womanhood. Montreal: Dawson Bros. Retrieved Jan 21, 2014.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Zeepvat, Charlotte (1998). Prince Leopold: The Untold Story of Queen Victoria's Youngest Son. Sutton Publishing. ISBN 0-7509-3791-2
- ↑ "Home News". Nelson Evening Mail. 11 (233). 22 September 1876. p. 4. Retrieved 5 August 2010
- ↑ "No. 24411". The London Gazette. 29 March 1884. p. 435
- ↑ "boys clothing: British royalty Victoria-the children". Histclo.com. Retrieved 12 August 2011
- ↑ Russel, Peter; Hertz, Paul; McMillan, Beverly. Biology: The Dynamic Science. Belmon, CA: Brooks/Cole. p. 265
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Prince Leopold, Duke of Albany της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |