Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάρκο Μάριν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Τα γεγονότα ή τα δεδομένα που περιγράφει το λήμμα έχουν μεταβληθεί και χρειάζεται ενημέρωση με πιο πρόσφατες πληροφορίες.
Παρακαλούμε βελτιώστε το λήμμα ενημερώνοντάς το, μη ξεχνώντας να αναφέρετε και αξιόπιστες πηγές. Μπορεί να υπάρχουν πληροφορίες και στη σελίδα συζήτησης του λήμματος.
Μάρκο Μάριν

Ο Μαρίν, το 2009, με τη φανέλα της Βέρντερ Βρέμης
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης13 Μαρτίου 1989 (1989-03-13) (35 ετών)
Τόπος γέννησηςΓκραντίσκα, Γιουγκοσλαβία
Ύψος1.70μ[1]
ΘέσηΜέσος
Επιθετικός
Πληροφορίες συλλόγου
ΟμάδαΑλ Αχλί
Νούμερο φανέλας17
Ομάδες νέων
-1996SG 01 Hoechst
1996-2005Άιντραχτ Φραγκφούρτης
2005-2006Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2006-2007Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ ΙΙ16(3)
2007-2009Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ68(8)
2009 - 2012Βέρντερ Βρέμης87(8)
2012-2016Τσέλσι6(1)
2013-2014→Σεβίλλη18(0)
2014-2015→Φιορεντίνα0(0)
2015→Άντερλεχτ6(0)
2015-2016→Τράμπζονσπορ24(2)
2016- 2018Ολυμπιακός37(11)
2018- 2020Ερυθρός Αστέρας34(9)
2020-Αλ Αχλί7(0)
Εθνική ομάδα‡
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2004-2005Γερμανία U169(0)
2005-2006Γερμανία U1716(5)
2006-2007Γερμανία U184(2)
2007-2009Γερμανία U2112(1)
2008-2010Γερμανία16(1)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 6 Μαρτίου 2020.

† Συμμετοχές (Γκολ).

‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 29 Ιανουαρίου 2011.

Ο Μάρκο Μάριν (σερβικά: Марко Марин, γερμανικά: Marko Marin, Μποσάνσκα Γκραντίσκα, ΣΟΔ Γιουγκοσλαβίας, 13 Μαρτίου 1989) είναι Γερμανός διεθνής επαγγελματίας ποδοσφαιριστής σερβικής καταγωγής. Αγωνίζεται ως ακραίος μέσος στην Αλ Αχλί Σαουντί ΦΚ και έχει διατελέσει διεθνής με την Εθνική Γερμανίας, με την οποία συμμετείχε στο Μουντιάλ του 2010. Σε συλλογικό επίπεδο έχει αγωνιστεί σε συλλόγους της Γερμανίας και του εξωτερικού και έχει κατακτήσει - μεταξύ άλλων - δύο φορές το Γιουρόπα Λιγκ, πρώτα το 2013 με την Τσέλσι και την επόμενη χρονιά ως παίκτης της Σεβίλλης.

Καταγωγή και παιδικά χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μάριν γεννήθηκε το 1989 στη Μποσάνσκα Γκραντίσκα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, η οποία εκείνη την περίοδο αποτελούσε κομμάτι της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας και είναι σερβικής καταγωγής[2]. Όταν ήταν ακόμη σε νηπιακή ηλικία μετακόμισε οικογενειακώς στη Γερμανία[3], καθώς η μητέρα του βρήκε εργασία στη Φραγκφούρτη.

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως παίκτης της Γκλάντμπαχ.

Ο Μάριν ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την SG 01 Hoechst και το 1996 εισήλθε στα τμήματα υποδομής της Άιντραχτ Φραγκφούρτης[4], όπου παρέμεινε μέχρι το 2005. Έπειτα μετακινήθηκε στα αντίστοιχα τμήματα υποδομής της Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ με την οποία πραγματοποίησε τα πρώτα του βήματα ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής τη σεζόν 2006/07, αρχικά ως μέλος της β΄ ομάδας (η οποία συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Γ΄ Κατηγορίας) και προς το τέλος των αγωνιστικών υποχρεώσεων ως παίκτης της πρώτης ομάδας, μετρώντας τέσσερις συμμετοχές στη Μπουντεσλίγκα[2].

Την επόμενη χρονιά αναδείχτηκε βασικό στέλεχος της Γκλάντμπαχ στην πορεία της προς την κατάκτηση του πρωταθλήματος της Β΄ Κατηγορίας και την άμεση επιστροφή στην Μπουντεσλίγκα[2], έχοντας 31 συμμετοχές και 4 τέρματα[5], μοιράζοντας παράλληλα 13 ασίστ[6]. Τη σεζόν 2008/09 αγωνίστηκε 33 φορές για το πρωτάθλημα πετυχαίνοντας 4 γκολ, τα οποία πλαισίωσε με 11 τελικές πάσες[6]. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Γκλάντμπαχ κατάφερε να εδραιωθεί ως ένα από τα ανερχόμενα ονόματα του γερμανικού ποδοσφαίρου και να χριστεί διεθνής με την εθνική ομάδα[7].

Βέρντερ Βρέμης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καλοκαίρι του 2009 πραγματοποιήθηκε η μεταγραφή του Μάριν στη Βέρντερ Βρέμης, με την οποία υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο συνεργασίας[7]. Κατά την παρουσία του ξεχώρισε για την τεχνική κατάρτιση και τη δημιουργικότητά του[8].

Την πρώτη του χρονιά στη Βρέμη, ο Μάριν αποτέλεσε μέλος της ποιοτικής μεσοεπιθετικής γραμμής της ομάδας μαζί με τους Μεσούτ Οζίλ, Άαρον Χαντ και Κλαούδιο Πιζάρο[9] πετυχαίνοντας 4 γκολ και μοιράζοντας 11 ασίστ για το πρωτάθλημα[6] και ήταν βασικός συντελεστής στην έξοδο της Βέρντερ στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Παράλληλα αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκή διοργάνωση μετρώντας 12 συμμετοχές και δύο γκολ για το Europa League (στις αναμετρήσεις με τη Νασιονάλ Μαδέιρα και τη Βαλένθια)[10], καθώς και στον τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας, όπου η Βέρντερ ηττήθηκε με 4-0 από την Μπάγερν Μονάχου[11]. Την επόμενη σεζόν ήταν εκ νέου βασικό στέλεχος της ομάδας έχοντας χρόνο συμμετοχής σε όλους τους αγώνες της Βέρντερ για το πρωτάθλημα, το κύπελλο, καθώς και το Τσάμπιονς Λιγκ (στο οποίο σκόραρε στην εντός έδρας ισοπαλία με 2-2 κόντρα στην Τότεναμ για τη φάση των Ομίλων της διοργάνωσης[12]), ενώ την αγωνιστική περίοδο 2011/12 είχε μικρότερο χρόνο συμμετοχής εξαιτίας τραυματισμού[9] (συγκεκριμένα αγωνίστηκε σε 21 παιχνίδια πρωταθλήματος και ένα ακόμη στο πλαίσιο του κυπέλλου πετυχαίνοντας ένα γκολ[13]).

Κατά την τριετή παρουσία του στη Βέρντερ Βρέμης, ο Μάριν αγωνίστηκε σε 116 επίσημα παιχνίδια (87 για το πρωτάθλημα, 20 σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις και 9 στο κύπελλο Γερμανίας) σκοράροντας 13 φορές[13]. Επιπλέον, ήταν ένας από τους κορυφαίους παίκτες του πρωταθλήματος στον τομέα των ασίστ[3].

Με τη φανέλα της Σεβίλλης.

Πέρασμα από Τσέλσι και δανεισμοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2012 ο Μάριν μεταπήδησε στην Τσέλσι, στην οποία ανήκε έως και το 2016, χωρίς όμως να καθιερωθεί. Κατά τον πρώτο χρόνο του τραυματίστηκε στη διάρκεια της προετοιμασίας μένοντας εκτός δράσης για αρκετούς μήνες[14], ενώ με την ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων είχε 16 συμμετοχές και ένα γκολ σε όλες τις διοργανώσεις[15]. Ως παίκτης της αγγλικής ομάδας πανηγύρισε την κατάκτηση του Γιουρόπα Λιγκ της σεζόν 2012/13. Έπειτα, από το 2013 έως και το 2016 δόθηκε δανεικός σε διάφορες ομάδες.

Αρχικά, τον Ιούνιο του 2013 παραχωρήθηκε με τη μορφή δανεισμού στη Σεβίλλη[14]. Μέτρησε 30 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις (18 στην Πριμέρα Ντιβισιόν και άλλες 12 στην Ευρώπη[13]) σκοράροντας δύο φορές σε αγώνα κόντρα στην πολωνική Σλασκ Βρότσλαβ για το Γιουρόπα Λιγκ[16], την κατάκτηση του οποίου πανηγύρισε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, αγωνιζόμενος για λίγα λεπτά και στον τελικό κόντρα στην Μπενφίκα[17]. Ωστόσο έχασε ένα κομμάτι της σεζόν εξαιτίας τραυματισμού[18].

Ακολούθησε νέος δανεισμός, αυτή τη φορά στη Φιορεντίνα[18]: στην ιταλική ομάδα παρέμεινε μέχρι το μέσο της σεζόν όταν και διεκόπη ο δανεισμός του με τον ίδιο να παίρνει χρόνο συμμετοχής αποκλειστικά στις αναμετρήσεις του Γιουρόπα Λιγκ, σκοράροντας σε δύο από αυτές (ενάντια σε Γκανγκάμπ και Ντιναμό Μινσκ). Κατόπιν παραχωρήθηκε στην Άντερλεχτ με οψιόν αγοράς, η οποία εν τέλει δεν ενεργοποιήθηκε καθώς ο ίδιος είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής αντιμετωπίζοντας νέο πρόβλημα τραυματισμού[19][20].

Τη σεζόν 2015/16 αγωνίστηκε ως δανεικός[21] στην Τουρκία με τα χρώματα της Τράμπζονσπορ, λαμβάνοντας μέρος σε 24 ματς πρωταθλήματος κατά τα οποία σημείωσε δύο γκολ και τέσσερις ασίστ. Προσπάθεια της τουρκικής ομάδας για την απόκτησή του δεν καρποφόρησε λόγω διαφωνίας με την Τσέλσι στο οικονομικό σκέλος[22].

Στον Ολυμπιακό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Αύγουστο του 2016 πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό[22], αγωνιζόμενος για μια διετία στο ελληνικό πρωτάθλημα, το οποίο κατέκτησε την περίοδο 2016/17. Κατά την πρώτη του σεζόν είχε περιορισμένο χρόνο συμμετοχής[23], καθώς δεν συμπεριλαμβανόταν στις βασικές επιλογές του προπονητή (στο μεγαλύτερο διάστημα της χρονιάς) Πάουλο Μπέντο, με δημοσιεύματα να αναφέρουν πως ο Γερμανός μέσος δεν βρισκόταν σε καλή φυσική κατάσταση[24]. Με την ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων, ο Μάριν είχε 14 συμμετοχές για το πρωτάθλημα με 4 γκολ και ισάριθμες ασίστ[25][26]. Στις 7 Ιανουαρίου του 2017 πέτυχε το πρώτο του γκολ με τα ερυθρόλευκα, στην εντός έδρας επικράτηση με 2-1 επί του Αστέρα Τρίπολης, σκοράροντας στις καθυστερήσεις της αναμέτρησης[27][28]. Ακόμη αγωνίστηκε σε 5 παιχνίδια του Κυπέλλου Ελλάδας και τέσσερα του Γιουρόπα Λιγκ[13]. Τη δεύτερη χρονιά του στους ερυθρόλευκους είχε 7 τέρματα σε 23 αγώνες πρωταθλήματος[13], επίδοση που αποτελεί προσωπικό του ρεκόρ[29]. Ακόμη πέτυχε το μοναδικό τέρμα στην εκτός έδρας αναμέτρηση με την κροατική Ριέκα για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ που έδωσε στον Ολυμπιακό τη νίκη και ταυτόχρονα επικύρωσε την πρόκριση του συλλόγου στη φάση των Ομίλων της διοργάνωσης[30]. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στον Πειραιά χαρακτηρίστηκε ως ένας ποιοτικός παίκτης εγνωσμένης αξίας, για τον οποίο όμως εκφράζονταν αρνητικές απόψεις σχετικά με την απόδοσή του σε σημαντικά ματς, αλλά και τη γενική συμπεριφορά του[31][32][33].

Μετέπειτα καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λίγο πριν τη λήξη της θερινής μεταγραφικής περιόδου του 2018 ολοκληρώθηκε η μετακίνησή του από τον Ολυμπιακό στον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου[34]. Κατά την πρώτη του σεζόν είχε 6 γκολ και 8 ασίστ σε 22 συμμετοχές για το σερβικό πρωτάθλημα, το οποίο κατέκτησε, καταφέρνοντας ακόμη να αναδειχθεί πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος[35]. Επίσης, πραγματοποίησε αξιόλογες εμφανίσεις στη φάση των Ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ[36]. Τον Μάρτιο του 2019 έκανε πρόωρη επέκταση συμβολαίου με τον Ερυθρό Αστέρα[37] και στο ξεκίνημα της επόμενης σεζόν ορίστηκε αρχηγός της ομάδας[38]. Από τον Ιανουάριο του 2020 αγωνίζεται στην Αλ Αχλί Σαουντί της Σαουδικής Αραβίας[39].

Εθνική ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όντας γεννημένος σε περιοχή της σημερινής Βοσνίας-Ερζεγοβίνης από γονείς σερβικής καταγωγής και ζώντας από τα παιδικά του χρόνια στη Γερμανία ήταν διαθέσιμος για τις εθνικές ομάδες της Γερμανίας, της Βοσνίας και της Σερβίας, επιλέγοντας εν τέλει από τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα να αγωνιστεί με τις μικρές εθνικές της Γερμανίας[2][40][41]. Το 2009 ήταν μέλος της Εθνικής Ελπίδων της Γερμανίας που κατέκτησε το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στα γήπεδα της Σουηδίας, έχοντας ως συμπαίκτες τους Μάνουελ Νόιερ, Ματς Χούμελς, Σάμι Κεντίρα, Μεσούτ Οζίλ κ.ά[42] υπό τις οδηγίες του Χορστ Χρούμπες.

Το 2008 κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική ανδρών της Γερμανίας, πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του σε φιλική αναμέτρηση κόντρα στη Λευκορωσία[3] περνώντας ως αλλαγή στη θέση του Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ[2], ωστόσο αν και συμπεριλήφθηκε στην προεπιλογή του Γιόαχιμ Λεβ για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου του 2008 έμεινε εκτός των τελικών κλήσεων[43]. Στις 20 Αυγούστου του ίδιου έτους πέτυχε το μοναδικό - μέχρι στιγμής - τέρμα του με τη φανέλα της Νάσιοναλμανσαφτ σε νικηφόρο φιλικό έναντι του Βελγίου[2] (επικράτηση με 2-0) και λίγο αργότερα πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση σε επίσημο αγώνα κόντρα στο Λίχτενσταϊν (νίκη με 6-0)[5]. Το 2010 ήταν μέλος της ομάδας που κατέλαβε την τρίτη θέση στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής, αγωνιζόμενος ως αλλαγή σε δύο αναμετρήσεις[3] της φάσης των Ομίλων απέναντι σε Αυστραλία και Σερβία[5]. Μέχρι σήμερα μετράει 16 συμμετοχές και ένα γκολ, ενώ η τελευταία συμμετοχή του Μάριν με την εθνική Γερμανίας πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2010[5].

Χαρακτηριστικά παιχνιδιού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα πρώτα βήματα της καριέρας του, ο Μάριν αναγνωρίστηκε ως ένα από τα σημαντικότερα ταλέντα του γερμανικού ποδοσφαίρου[7][44] που διακρινόταν για την τεχνική του κατάρτιση[8], τις αρετές του στην ανάπτυξη της ομάδας και το παιχνίδι του από τα άκρα της μεσοεπιθετικής γραμμής[44]. Επιπλέον, αναφέρθηκε από τα ΜΜΕ ως ο «Γερμανός Μέσι»[40][45][46], ως ένα μέτρο σύγκρισης με τον Αργεντινό επιθετικό, χαρακτηρισμό που ο ίδιος ο Μάριν απέρριψε[46][47].

Στατιστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύλλογος Σεζόν Πρωτάθλημα Κύπελλο Διεθνείς Διοργ. Άλλα Σύνολο
Κατηγορία Συμμ. Γκολ Συμμ. Γκολ Συμμ. Γκολ Συμμ. Γκολ Συμμ. Γκολ
Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ Β΄ 2006–07 Ρεγκιοννάλιγκα Νορντ 16 3 — — — 16 3
Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ 2006–07 Μπουντεσλίγκα 4 0 0 0 — — 4 0
2007–08 Β΄ Γερμανίας 31 4 2[a] 3 — — 33 7
2008–09 Μπουντεσλίγκα 33 4 2[a] 1 — — 35 5
Σύνολο 68 8 4 4 — — 72 12
Βέρντερ Βρέμης 2009–10 Μπουντεσλίγκα 32 4 6[a] 1 12[b] 2 — 50 7
2010–11 Μπουντεσλίγκα 34 3 2[a] 1 8[c] 1 — 44 5
2011–12 Μπουντεσλίγκα 21 1 1[a] 0 — — 22 1
Σύνολο 87 8 9 2 20 3 — 116 13
Τσέλσι 2012–13 Πρέμιερ Λιγκ 6 1 6[d] 0 3[b] 0 1[e] 0 16 1
Σεβίλλη (δαν.) 2013–14 Λα Λίγκα 18 0 0 0 12[b] 2 — 30 2
Φιορεντίνα (δαν.) 2014–15 Σέριε Α 0 0 0 0 4[b] 2 — 4 2
Άντερλεχτ (δαν.) 2014–15 Α΄ Βελγίου 6 0 2[f] 0 — — 8 0
Τραμπζονσπόρ (δαν.) 2015–16 Σούπερ Λιγκ Τουρκίας 24 2 5[g] 0 — — 29 2
Ολυμπιακός Πειραιώς 2016–17 Σούπερ Λίγκα Ελλάδας 14 4 5[h] 0 4[b] 0 — 23 4
2017–18 Σούπερ Λίγκα Ελλάδας 23 7 6[h] 0 7[c] 1 — 36 8
Σύνολο 37 11 11 0 11 1 — 59 12
Ερυθρός Αστέρας 2018-19 Α΄ Σερβίας 22 6 4[i] 0 5[c] 1 — 31 7
2019–20 12 3 1[i] 0 14[c] 1 — 27 4
Σύνολο 34 9 5 0 19 2 — 58 11
Αλ Αχλί Σαουντί 2019–20 Α΄ Σαουδικής Αραβίας 7 0 1 0 1[j] 0 — 9 0
Σύνολο καριέρας 303 42 43 6 70 10 1 0 417 58
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Συμμετοχές στο Κύπελλο Γερμανίας.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Συμμετοχές στο UEFA Europa League.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Συμμετοχές στο UEFA Champions League.
  4. ↑ Τρεις συμμετοχές στο Κύπελλο Αγγλίας και άλλες τρεις στο Λιγκ Καπ.
  5. ↑ Συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.
  6. ↑ Συμμετοχές στο Κύπελλο Βελγίου.
  7. ↑ Συμμετοχές στο Κύπελλο Τουρκίας.
  8. ↑ 8,0 8,1 Συμμετοχές στο Κύπελλο Ελλάδας.
  9. ↑ 9,0 9,1 Συμμετοχές στο Κύπελλο Σερβίας.
  10. ↑ Συμμετοχές στο Τσάμπιονς Λιγκ Ασίας.

Τίτλοι και βραβεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικό επίπεδο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ατομικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Marko Marin
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Burt, Matthew (22 Αυγούστου 2008). «Introducing…Marko Marin». goal.com (στα Αγγλικά). Goal. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2020. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Marko Marin to join Chelsea from Werder Bremen». bbc.co.uk (στα Αγγλικά). BBC. 28 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2020. 
  4. ↑ «Marko Marin». eintracht-frankfurt.de (στα Γερμανικά). Eintracht Frankfurt. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2020. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «Marko Marin». national-football-teams.com (στα Αγγλικά). National Football Teams. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2020. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Marko Marin». fussballdaten.de (στα Γερμανικά). Fussballdaten. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2020. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Agreement: Marko Marin transfers to Werder Bremen». werder.de (στα Αγγλικά). SV Werder Bremen. 24 Ιουνίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2020. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Joachim Low considering Marko Marin». Goal. 27 February 2012. http://www.goal.com/en-us/news/87/germany/2012/02/27/2933504/joachim-low-considering-marko-marin-and-mike-hanke-for. Ανακτήθηκε στις 27 February 2012. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Wildhagen, Niklas (21 Ιανουαρίου 2015). «Marko Marin – The journey of a forgotten talent». bundesligafanatic.com (στα Αγγλικά). The Bundesliga Fanatic. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2020. 
  10. ↑ Arnhold, Matthias (17 Σεπτεμβρίου 2010). «The UEFA Europa League 2009/10 - SV Werder Bremen (GER)». rsssf.com (στα Αγγλικά). RSSSF. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2020. 
  11. ↑ «Η Μπάγερν Μονάχου κατέκτησε και το Κύπελλο Γερμανίας, 4-0 την Βέρντερ Βρέμης». in.gr. In.gr. 16 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2020. 
  12. ↑ Arnhold, Matthias (25 Φεβρουαρίου 2011). «The UEFA Champions League 2010/11 - SV Werder Bremen (GER)». rsssf.com (στα Αγγλικά). RSSSF. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2020. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 «M. Marin». soccerway.com (στα Αγγλικά). Soccerway. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2020. 
  14. ↑ 14,0 14,1 «Επίσημα στην Σεβίλλη ο Μαρίν». sigmalive.com. Sigmalive. 28 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2020. 
  15. ↑ «Marin moves on». chelseafc.com (στα Αγγλικά). Chelsea Football Club. 23 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2020. 
  16. ↑ «"Sevilla 4–1 Śląsk"». uefa.com (στα Αγγλικά). UEFA. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2020. 
  17. ↑ Σέμπρος, Φώντας (14 Μαΐου 2014). «Σεβίλλη - Μπενφίκα 0-0 (4-2 πέν.)». sport24.gr. Sport24. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2020. 
  18. ↑ 18,0 18,1 «Marin undergoes Fiorentina medical». fourfourtwo.com (στα Αγγλικά). FourFourTwo. 11 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2020. 
  19. ↑ «Επιστρέφει τον Μαρίν στην Τσέλσι η Άντερλεχτ». kerkida.net. Κερκίδα. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2020. 
  20. ↑ Wildhagen, Niklas (17 Σεπτεμβρίου 2019). «Marko Marin – Finally finding a home». bundesligafanatic.com (στα Αγγλικά). The Bundesliga Fanatic. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2020. 
  21. ↑ Ανδρουλάκης, Μάνος (25 Αυγούστου 2015). «Δανεικός από την Τσέλσι στην Τράμπζονσπορ ο Μαρίν». contra.gr. Contra. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2020. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του Μάρκο Μαρίν». tanea.gr. ΤΑ ΝΕΑ. 23 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2020. 
  23. ↑ Κωνσταντόπουλος, Βασίλης (6 Ιανουαρίου 2017). «Ο Μάριν, τα πιτσιρίκια και ο αντι-Μπέντο!». novasports.gr. Novasports. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2020. 
  24. ↑ «Μπέντο για Μάριν: «Δεν μπορεί να παίξει πάνω από 60-65 λεπτά»!». sport-fm.gr. ΣΠΟΡ FM 94.6. 2 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2020. 
  25. ↑ «Μάρκο Μάριν: Γενικά Στοιχεία». slgr.gr. Super League Ελλάδα. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2020. 
  26. ↑ «Μάρκο Μάριν: Στατιστικά Παίκτη». slgr.gr. Super League Ελλάδα. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2020. 
  27. ↑ «Νίκη 2-1 για Ολυμπιακό επί του Αστέρα Τρίπολης – «Χρυσό» γκολ ο Μαρίν». eleftherostypos.gr. Ελεύθερος Τύπος. 4 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2020. 
  28. ↑ Περπερίδης, Γιώργος (4 Ιανουαρίου 2017). «Με ήρωα τον Μαρίν στις καθυστερήσεις, 2-1 ο Ολυμπιακός τον Αστέρα». sport24.gr. Sport24. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2020. 
  29. ↑ «Ρεκόρ καριέρας τα 7 γκολ για Μάριν». sport-fm.gr. ΣΠΟΡ FM 94.6. 12 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2020. 
  30. ↑ Μπαϊρακτάρης, Γιάννης (22 Αυγούστου 2017). «Ο Μάριν έστειλε τον Ολυμπιακό στα... αστέρια του Champions League!». contra.gr. Contra. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2020. 
  31. ↑ Γεωργακόπουλος, Σταύρος (11 Δεκεμβρίου 2019). «Ολυμπιακός: Ο Μπενζιά, ο Φορτούνης κι ο Μάρκο Μάριν». sport24.gr. Sport24. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2020. 
  32. ↑ Βιρβίλης, Αλέξης (1 Σεπτεμβρίου 2018). «Πέντε μήνες «φαγούρας» με Μάριν και Ολυμπιακό». fosonline.gr. ΦΩΣ των Σπορ. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2020. 
  33. ↑ Στασινόπουλος, Γιώργος (5 Μαΐου 2018). «Μάριν: Η πορεία προς την πόρτα της εξόδου». fosonline.gr. ΦΩΣ των Σπορ. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2020. 
  34. ↑ Βιρβίλης, Αλέξης (1 Σεπτεμβρίου 2018). «Τέλος ο Μάριν, πήγε Ερυθρό Αστέρα». sport24.gr. Sport24. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020. 
  35. ↑ 35,0 35,1 «Κορυφαίος παίκτης της σεζόν στη Σερβία ο Μάρκο Μάριν». to10.gr. to10. 17 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020. 
  36. ↑ Παπαμακάριος, Πέτρος (29 Αυγούστου 2019). «Ολυμπιακός: Το προφίλ του Ερυθρού Αστέρα». sport24.gr. Sport24. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020. 
  37. ↑ Πανταζόγλου, Γιώργος (13 Μαρτίου 2019). «Επίσημο: Υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τον Ερυθρό Αστέρα ο Μάριν!». to10.gr. to10. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  38. ↑ Βρουλλίδης, Δημήτρης (10 Ιουλίου 2019). «Το «ξήλωμα» του αρχηγού, του παίκτη, του οπαδού». sportime.sigmalive.com. Sportime. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  39. ↑ «Επίσημα στην Αλ Αχλί ο Μάριν». fosonline.gr. ΦΩΣ των Σπορ. 6 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2020. 
  40. ↑ 40,0 40,1 «Marko Marin: The 'German Messi' and ex-Chelsea attacker leading Red Star's charge». besoccer.com (στα Αγγλικά). BeSoccer. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2020. 
  41. ↑ «"Nikad me nisu zvali da igram za reprezentaciju BiH"». klix.ba (στα Βοσνιακά). Klix. 7 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2020. 
  42. ↑ «Germany [U21] » Squad U21 EURO 2009 Sweden». worldfootball.net (στα Αγγλικά). World Football. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2020. 
  43. ↑ «Ποιοι κόπηκαν από τις 23άδες των εθνικών ομάδων». tovima.gr. Το Βήμα Online. 29 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2020. 
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 «2010 FIFA WORLD CUP™ - News - Marin, Germany's little creator». fifa.com (στα Αγγλικά). FIFA. 9 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  45. ↑ «Marko Marin: The 'German Messi' and ex-Chelsea attacker leading Red Star's charge». onefootball.com (στα Αγγλικά). Onefootball. 16 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2020. 
  46. ↑ 46,0 46,1 «Μάριν: «Δεν ευθύνομαι εγώ για το Γερμανός Μέσι»». fosonline.gr. ΦΩΣ των Σπορ. 16 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2020. 
  47. ↑ Wheatley, Chris (27 Οκτωβρίου 2016). «'German Messi' comparisons have never fazed me, says Marko Marin». goal.com (στα Αγγλικά). Goal. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2020. 
  48. ↑ «Mbom bekommt Fritz-Walter-Medaille überreicht». weser-kurier.de (στα Γερμανικά). Weser Kurier. 4 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μάρκο_Μάριν&oldid=10762499"