Μεχμέτ Σεϊφεντίν Εφέντι
Ηγεμόνας Μεχμέτ Σεϊφεντίν محمد سيف الدين أفندي | |
---|---|
Γέννηση | 21 Σεπτεμβρίου 1874 Παλάτι Ντολμαμπαχτσέ, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Θάνατος | 19 Οκτωβρίου 1927 (53 ετών) Νίκαια, Γαλλία |
Τόπος ταφής | Σουλεϊμανιγιέ Τζαμί, Κωνσταντινούπολη, Τουρκία |
Σύζυγος | Νεσιφελέκ Χανίμ Νερβαλιτέρ Χανίμ |
Επίγονοι | Μεχμέτ Αμπντούλ Αζίζ Εφέντι Μαχμούτ Σεβκέτ Εφέντι Αχμέτ Τεβχίτ Οσμάνογλου Φατμά Γκεβχερί Οσμάνογλου |
Πλήρες όνομα | |
Μεχμέτ Σεϊφεντίν μπιν Αμπντούλ Αζίζ | |
Οίκος | Οσμανιδών |
Πατέρας | Αμπντούλ Αζίζ |
Μητέρα | Γκεβχερί Καντινεφέντι |
Θρησκεία | Ισλάμ |
δεδομένα ( ) |
Ο Ηγεμόνας Μεχμέτ Σεϊφεντίν Εφέντι (Οθ. τούρκικα:محمد سيف الدين أفندي) (Τούρκικα: Şehzade Mehmed Seyfeddin Efendi, 21 Σεπτεμβρίου 1874 - 19 Οκτωβρίου 1927) ήταν γιος του σουλτάνου Αμπντούλ Αζίζ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[1]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μεχμέτ Σεϊφεντίν γεννήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1874 στο Παλάτι Ντολμαμπαχτσέ στην Κωνσταντινούπολη, και ήταν γιος του σουλτάνου Αμπντούλ Αζίζ και της πέμπτης συζύγου του Γκεβχερί Καντινεφέντι.
Έμεινε ορφανός σε νεαρή ηλικία και μαζί με την αδελφή του ανατράφηκε από τον Αμπντούλ Χαμίτ Β΄. Εντάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό και ανέβηκε στο βαθμό του Ναυάρχου. Ήταν καπετάνιος στο πλοίο Şirket-i Hayriyye στον Βόσπορο.
Ενδιαφερόταν πολύ για την τουρκική μουσική, σύνθεση ύμνων και την ποίηση, και έπαιζε τύμπανο. Στην οθωμανική δυναστεία ήταν ο μοναδικός πρίγκιπας που ασχολήθηκε με τη μουσική σε επαγγελματικό επίπεδο. Εγκαταστάθηκε στη Νίκαια της Γαλλίας, όταν έφυγε από την Τουρκία.
Ο Μεχμέτ Σεϊφεντίν παντρεύτηκε δύο φορές:
- τη Νεσιφελέκ Χανίμ (1880-1930), απέκτησαν:
- τον Μεχμέτ Αμπντούλ Αζίζ Εφέντι (1901-1977).
- τη Νερβαλιτέρ Χανίμ (1887-1935), απέκτησαν:
- τον Μαχμούτ Σεβκέτ Εφέντι (1903-1973).
- τον Αχμέτ Τεβχίτ Οσμάνογλου (1904-1966).
- την Φατμά Γκεβχερί Οσμάνογλου (1904-1980).
Πέθανε από εντερική δυσφορία στις 19 Οκτωβρίου 1927 στη Νίκαια της Γαλλίας σε ηλικία 53 ετών. Είναι θαμμένος στο Σουλεϊμανιγιέ Τζαμί στην Κωνσταντινούπολη.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ The Rise of the Turks and the Ottoman Empire Αρχειοθετήθηκε 2012-06-28 στο Wayback Machine. Retrieved on 2007-09-16
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Peirce, Leslie P., The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire, Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-508677-5 (paperback)
- Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları (Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications), 15th Ed., 2009, ISBN 978-975-269-299-2 (Hardcover)