Πανελλήνιον
Πανελλήνιον ονομάστηκε γνωμοδοτικό σώμα που ιδρύθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1828 από τον Ιωάννη Καποδίστρια, σε αντικατάσταση του Βουλευτικού, ως ένας από τους όρους που έθεσε για να αναλάβει την εξουσία.[1] Το Πανελλήνιον αντικαταστάθηκε από τη Γερουσία κατά τη Δ' Εθνοσυνέλευση του Άργους τον Ιούλιο του 1829.[2]
Το Πανελλήνιον αποτελούσαν κατά τη σύστασή του 27 μέλη, χωρισμένα σε τρία τμήματα. Στα τρία τμήματα, επικεφαλής ήταν οι πρόβουλοι.
Πριν την έκδοση των αποφάσεων του Καποδίστρια που αφορούσαν τις εκλογές του 1829, λόγω των αντιρρήσεων που έφερνε το Πανελλήνιον στην έκδοση των αποφάσεων αυτών, ο Καποδίστριας πρόσθεσε στο σώμα εννέα μέλη που τον βοήθησαν να αποκτήσει πλειοψηφία στην υποστήριξη των απόψεών του, κάνοντας το σύνολο των μελών του 36[3]. Αναφέρεται ότι από τα
Μέλη του Πανελληνίου ήταν ανάμεσα σε άλλους οι:
- Γεώργιος Κουντουριώτης, πρόβουλος της οικονομίας [4]
- Ιωάννης Κωλέττης
- Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης
- Νικόλαος Σπηλιάδης[5]
- Βιάρος Καποδίστριας, αδελφός του Κυβερνήτη Καποδίστρια, Κερκυραίος δικηγόρος που κλήθηκε από τον Καποδίστρια[1]
- Ιωάννης Γεννατάς, Κερκυραίος δικηγόρος που κλήθηκε και αυτός από τον Καποδίστρια[1]
- Γεώργιος Σισίνης
- Ανδρέας Π. Μεταξάς
- Χριστόδουλος Κλονάρης
- Τάτσης Μαγγίνας[6]
- Νικόλαος Ρενιέρης[7]
- Ανδρέας Ζαΐμης[8]
- Λυκούργος Λογοθέτης[8]
- Ανδρέας Καλαμογδάρτης
- Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
- Ρήγας Παλαμήδης
- Πάνος Ράγκος[9]
- Γεώργιος Ψύλλας[5]
- Κωνσταντίνος Ζωγράφος[5]
- Α. Παπαδόπουλος[5]
- Χ. Αινιάν[5]
- Σπ. Παπαδόπουλος[5]
- Ν.Χ.Ι. Μέξης[5]
- Απ. Ν. Αποστόλης[5]
- Αλέξανδρος Κοντόσταβλος[5]
- Γεώργιος Σταύρου[5]
Επιτροπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι επιτροπές ήταν[10]:
Εσωτερικών
- Ανδρέας Ζαΐμης, πρόεδρος Εσωτερικών
- Γεώργιος Ψύλλας
- Χ. Αινιάν
Στρατιωτικών
Οικονομικών,
Γραμματέας: Σπυρίδων Τρικούπης, αντικαταστάθηκε στη συνέχεια από τον Σπηλιάδη
Αργότερα προστέθηκαν οι
- Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
- Αναγνώστης Δεληγιάννης
- Τάτσης Μαγγίνας
- Αλέξανδρος Κοντόσταβλος
- Γεώργιος Σταύρου
- Ανδρέας Μεταξάς
- Βιάρος Καποδίστριας
- Ν. Αποστόλης (ίσως ο Αποστόλης Νικολάου)
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, «Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν», Ελλάς, Τόμος Ζ', Έκδοσις της Εγκυκλοπαιδικής Επιθεωρήσεως «Ήλιος», Αθήναι, σελ. 372
- ↑ Εθνοσυνέλευση Δ΄ (Άργος, 11 Ιουλίου – 6 Αυγούστου 1829)
- ↑ Κ. Παπαρρηγόπουλου, Επίτομος ιστορία του Ελληνικού έθνους περιλαμβάνουσα τα διδακτικώτερα πορίσματα της πεντατόμου ιστορίας του, συγχρονισθείσα γλωσσικώς υπό Μαν. Πρωτοψάλτη, επιμελεία Μιχ. Γ. Πετρίδη, σελ. 843, Εκδ. Δ. Δημητράκος Α.Ε. 1952, Αθήνα
- ↑ Εόρτια εκδήλωση προς τιμή των Υδραίων Γ.& Λ.Κουντουριώτη Αρχειοθετήθηκε 2012-08-03 at Archive.is Ιερά Μονή Κυθήρων και Αντικυθήρων
- ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 Χριστόπουλος, Γεώργιος (1975). Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Η ελληνική επανάσταση και η ίδρυση του ελληνικού κράτους 1921-1832. Εκδοτική Αθηνών. σελ. 485. (αναφέρεται διάταγμα της 23 Ιανουρίου για τα πρώτα εννέα μέλη και διάταγμα της 3 Φεβρουαρίου για άλλα έξη και στις 29 Μαρτίου άλλοι έξη)
- ↑ «Τάτσης Μαγγίνας (Αναστάσιος) 1792-1880». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2010.
- ↑ Ο γιατρός αγωνιστής Νικόλαος Μ. Ρενιέρης, Πρώτος Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Materia Medica Greca, 14(4), 379-382, 1986
- ↑ 8,0 8,1 Μικρὸ ἀρχεῖο ἀγωνιστῶν τοῦ 1821
- ↑ Ράγκος Πάνος Πολιτικός Προεστός Αρχειοθετήθηκε 2012-08-04 at Archive.is Άτλας προσωπικοτήτων του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, Σύλλογος Αιτωοακαρνάνων Περιστερίου «Κοσμάς ο Αιτωλός»
- ↑ Εγκυκλοπαιδικόν Ημερολόγιον 1912, Ι. Α. Βρετού, σελ.61, Σελίδες εκ της Ελληνικής Ιστορίας, Ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, Αθήνα, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, Εκδότης Ιωάννης Δ. Κολλάρος, 1911 [1]