Σολομών της Ουγγαρίας
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Σολομών της Ουγγαρίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1053 |
Θάνατος | 1087 |
Τόπος ταφής | Πούλα |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ουγγαρίας |
Θρησκεία | Καθολικισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ιουδήθ της Σουαβίας |
Γονείς | Ανδρέας Α΄ της Ουγγαρίας[1] και Αναστασία του Κιέβου[1] |
Αδέλφια | Γεώργιος, γιος του Ανδρέα Α΄ της Ουγγαρίας Αδελαΐδα της Ουγγαρίας |
Οικογένεια | Οίκος των Άρπαντ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | βασιλιάς της Ουγγαρίας (1063–1074)[2] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σολομών, ουγγρ. Salamon (1053 - 1087) από τον Οίκο των Αρπάντ ήταν βασιλιάς της Ουγγαρίας (1063-74).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Ανδρέα Α΄ της Ουγγαρίας και της Αναστασίας των Ρουρικιδών, κόρης τού Γιαροσλάβ Α΄ τού Σοφού μεγάλου πρίγκιπα τού Κιέβου.
Ήδη από τότε που ζούσε ο πατέρας, του είχε στεφθεί βασιλιάς (1057/08). Όμως το 1060 ο Μπέλα Α΄ εκθρόνισε τον αδελφό του Ανδρέα Α΄ και ο Σολομών διέφυγε από την Ουγγαρία. Με τη βοήθεια Γερμανικού στρατού επέστρεψε και στέφθηκε το 1063. Με την ευκαιρία αυτή νυμφεύτηκε τη Γιούντιθ, αδελφή τού Ερρίκου Δ΄ της Γερμανίας. Το επόμενο έτος ήλθε σε συμφωνία με τα εξαδέλφια του, τους τρεις γιους τού Μπέλα Α΄: ο Γκέζα Α΄, ο Λαδίσλαος Α΄ και ο Λάμπερτ αναγνώρισαν την εξουσία του και έλαβαν το 1/3 του βασιλείου ως ξεχωριστό δουκάτο.
Κατά τα επόμενα έτη ο Σολομών και τα εξαδέλφια του πολέμησαν ενωμένοι τους Τσέχους, τους Κουμάνους κ.ά. εχθρούς τού βασιλείου. Όμως οι σχέσεις τους χάλασαν στις αρχές της δεκαετίας τού 1070 και ο Γκέζα Α΄ εξεγέρθηκε εναντίον του. Ο Σολομών το 1074 στη μάχη τού Μογκυορόντ ηττήθηκε και μπόρεσε να κρατήσει την εξουσία του μόνο σε μία μικρή ζώνη κατά μήκος των δυτικών συνόρων της Ουγγαρίας. Επίσημα παραιτήθηκε το 1081, αλλά συνελήφθη για συνωμοσία εναντίον τού Λαδίσλαου Α΄, που είχε διαδεχθεί τον Γκέζα Α΄.
Ελευθερώθηκε κατά την αγιοποίηση του Στεφάνου Α΄ πρώτου βασιλιά της Ουγγαρίας. Συμμάχησε με τους Πετσενέγκους για να ανακτήσει τον θρόνο του, αλλά όταν εισέβαλλαν, ο Λαδίσλαος Α΄ νίκησε τον στρατό τους. Σύμφωνα με μία σχεδόν σύγχρονη πηγή, ο Σολομών απεβίωσε σε μία επιδρομή λεηλασίας στη Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Αυτοκρατορία.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 1063 την Ιουδήθ των Σαλίων, κόρη τού Ερρίκου Γ΄ της Γερμανίας στο Σεκεσφεχερβάρ (=Λευκό κάστρο), αλλά δεν είχαν τέκνα και διαζεύχθηκαν π. το 1075. Το 1087 ο Σολομών απεβίωσε και η Ιουδήθ έκανε δεύτερο γάμο με τον Βλαδίσλαο Α΄ Χέρμαν των Πιαστ δούκα της Πολωνίας.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Anna Comnena: The Alexiad (Translated by E. R. A. Sewter) (1969). Penguin Books. ISBN 978-0-14-044958-7.
- "Bernold of St Blasien, Chronicle" (2008). In Robinson, I. S. Eleventh-Century Germany: The Swabian Chronicles. Manchaster University Press. pp. 245–337. ISBN 978-0-7190-7734-0.
- "Berthold of Reichenau, Chronicle: Second Version" (2008). In Robinson, I. S. Eleventh-Century Germany: The Swabian Chronicles. Manchaster University Press. pp. 108–244. ISBN 978-0-7190-7734-0.
- "Pope Gregory VII's letter to King Solomon of Hungary, claiming suzerainty over that kingdom". In The Correspondence of Pope Gregory: Selected Letters from the Registrum (Translated with and Introduction and Notes by Ephraim Emerton). Columbia University Press. pp. 48–49. ISBN 978-0-231-09627-0.
- Simon of Kéza: The Deeds of the Hungarians (Edited and translated by László Veszprémy and Frank Schaer with a study by Jenő Szűcs) (1999). CEU Press. ISBN 963-9116-31-9.
- The Hungarian Illuminated Chronicle: Chronica de Gestis Hungarorum (Edited by Dezső Dercsényi) (1970). Corvina, Taplinger Publishing. ISBN 0-8008-4015-1.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2020.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Solomon, King of Hungary της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |