Φάιτ Μπαχ
| Φάιτ Μπαχ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 16ος αιώνας Επαρχία Ποζόιν |
| Θάνατος | 16ος αιώνας[1] Wechmar[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία[2] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μουσικός[3][2] αρτοποιός[2] μυλωνάς[2] |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Γιόχαν Μπαχ[2] Φιλίπους Μπαχ |
| Οικογένεια | Οικογένεια Μπαχ |
Ο Φάιτ Μπαχ (γερμ. Veit Bach, Πρέσμπουργκ, περ. 1555 - Βέχμαρ, 8 Μαρτίου 1619) ή Φίτους Μπαχ (γερμ. Vitus Bach), ήταν γενάρχης της οικογένειας Μπαχ, ειδικότερα του κλάδου με καταγωγή από το Βέχμαρ. Όπως αναφέρει ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ στη Γενεαλογία της οικογένειας, ο Φάιτ ήταν αρτοποιός με καταγωγή από το Πρέσμπουργκ (σημ. Μπρατισλάβα), πρωτεύουσα εκείνη την εποχή του βασιλείου της Ουγγαρίας. Την περίοδο της Αντιμεταρρύθμισης, αρνούμενος να απαρνηθεί τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, εγκαταστάθηκε στη Θουριγγία, και πιο συγκεκριμένα στο μικρό χωριό Βέχμαρ της επαρχίας Γκότα, όπου πιθανόν είχε συγγενείς[4]. Αναφέρεται πως απολάμβανε να παίζει τσίτερ, το οποίο μάλιστα έπαιρνε μαζί του στον μύλο που εργαζόταν. Τόσο ο ίδιος, όσο και γιος του, Γιοχάνες (Χανς) Μπαχ, καταγράφονται σε επίσημα αρχεία του Βέχμαρ ως μουσικοί[5]. Ο πρώτος βιογράφος του Γ. Σ. Μπαχ, Γιόχαν Νίκολαους Φόρκελ αναφέρει πως ο Φάιτ διέθετε δύο γιους[6]. Δεν πρέπει να συγχέεται με άλλον Φάιτ Μπαχ που πέθανε πριν το 1578 και πιθανώς δεν σχετίζεται με την οικογένεια Μπαχ[7].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.bbc .co .uk /radio3 /bach /bachatozv .shtml. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 132249499. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2024.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ Wolff, Christoph (1998). David, H. T. & Mendel, A., επιμ. The New Bach Reader. New York: W. W. Norton & Company. σελ. 4, 283.
- ↑ Christoph Wolff, et al. "Bach." Grove Music Online. Oxford Music Online. Oxford University Press, 3 Αυγούστου 2016>
- ↑ Wolff, Christoph (1998). David, H. T. & Mendel, A., επιμ. The New Bach Reader. New York: W. W. Norton & Company. σελ. 423.
- ↑ Boyd, Malcolm (2000). Bach. Oxford: Oxford University Press, σελ. 4