Ψηφιακή διανομή
Η ψηφιακή διανομή (επίσης αναφέρεται ως διανομή περιεχομένου, διαδικτυακή διανομή ή ηλεκτρονική διανομή λογισμικού ( ESD ), μεταξύ άλλων) είναι η παράδοση ή η διανομή περιεχομένου ψηφιακών μέσων όπως μουσική, βίντεο, ηλεκτρονικά βιβλία, βιντεοπαιχνίδια και άλλο λογισμικό . [1] Ο όρος χρησιμοποιείται γενικά για να περιγράψει τη διανομή μέσω ενός διαδικτυακού μέσου παράδοσης, όπως το Διαδίκτυο, παρακάμπτοντας έτσι φυσικές μεθόδους διανομής, όπως χαρτί, οπτικούς δίσκους και βιντεοκασέτες VHS . Ο όρος διαδικτυακή διανομή συνήθως εφαρμόζεται σε ανεξάρτητα προϊόντα. σε πρόσθετα που μπορούν να "κατεβούν" είναι πιο γνωστά ως περιεχόμενο προς λήψη . Με την πρόοδο των δυνατοτήτων εύρους ζώνης δικτύου, η διαδικτυακή διανομή έγινε εξέχουσα στον 21ο αιώνα, με προεξέχουσες πλατφόρμες όπως το Amazon Video και η υπηρεσία συνεχούς ροής Netflix που ξεκίνησε το 2007. [2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Digital Distribution Law & Legal Definition». Legal Definitions. USLegal. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2012.
- ↑ Helft, Miguel (2007-01-16). «Netflix to Deliver Movies to the PC» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2007/01/16/technology/16netflix.html. Ανακτήθηκε στις 2019-06-01.