Grand Funk Railroad
| Grand Funk Railroad | |
|---|---|
 Οι Grand Funk το 2002 | |
Πληροφορίες | |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες |
| Μουσικά είδη | Μπλουζ Ροκ, Χαρντ ροκ |
| Παρουσία | 1969 - 1976 1981 - 1983 1996 - σήμερα |
| Δισκογραφική εταιρεία | Capitol, MCA, Full Moon |
| Μέλη | Ντον Μπριούερ Μελ Σέικερ Μαξ Καρλ Τιμ Κάσιον Μπρους Κούλικ |
| Πρώην μέλη | Μαρκ Φάρνερ Γκρεγκ Φροστ Ντένις Μπέλινγκερ Χάουαρντ Έντι |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημη ιστοσελίδα Grand Funk Railroad | |
| wikidata (π) | |
Οι Grand Funk Railroad (γνωστοί και ως Grand Funk) είναι αμερικάνικο ροκ συγκρότημα, το οποίο δημιουργήθηκε το 1968, διαλύθηκε το 1976 και μετά από μία διετή επανένωση στις αρχές της δεκαετίας του '80, σχηματίστηκε ξανά το 1996 και συνεχίζει μέχρι σήμερα.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το συγκρότημα δημιουργήθηκε στο Φλιντ του Μίσιγκαν από τον τραγουδιστή και κιθαρίστα Μάικ Φάρνερ, τον μπασίστα Μελ Σέικερ και το ντράμερ Ντον Μπριούερ με την ονομασία Grand Trunk Western Railroad. Μετά από μία άκρως επιτυχημένη εμφάνιση στο φεστιβάλ ποπ της Ατλάντα, υπέγραψαν συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρεία "Capitol Records" και άλλαξαν το όνομα τους σε Grand Funk. Τον Αύγουστο του 1969 κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο "On Time", ανεβαίνοντας στο Top-30 του Billboard. Ακολούθησε το "Grand Funk" στις 29 Δεκεμβρίου 1969, το οποίο έγινε πλατινένιο.
Το 1970 κυκλοφόρησαν το "Closer to Home" το οποίο μπήκε στο αμερικάνικο Top-10 και συνοδευόταν από την ομώνυμη σινγκλ επιτυχία, ενώ στα τέλη της χρονιάς εκδόθηκε και το ζωντανά ηχογραφημένο "Grand Funk Live", το οποίο έχει γίνει διπλά πλατινένιο. Η συνεχής εμπορική επιτυχία των δίσκων τους, βοήθησε τους Grand Funk να γίνουν το πρώτο σε πωλήσεις αμερικάνικο συγκρότημα για το 1970.
Ακολούθησαν τα πλατινένια "Survival" και "E Pluribus Funk", το 1971. Μετά από σοβαρά προβλήματα με το μάνατζμεντ του συγκροτήματος, απέλυσαν τον Τέρι Νάιτ και αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν μία εμπορική στροφή στον μέχρι τότε μπλουζ ροκ ήχο τους. Για το λόγο αυτό, προσέθεσαν τον κιμπορντίστα Γκρεγκ Φροστ στη σύνθεση τους και κυκλοφόρησαν το "Phoenix", το 1972.
Οι μεγαλύτερες επιτυχίες των Grand Funk ήλθαν το 1973 όταν ο δίσκος "We're An American Band" έφθασε στο # 2 του Billboard, ενώ το ομώνυμο κομμάτι σκαρφάλωσε στο # 1 των τσαρτ των σινγκλ. Μία πολύ μεγάλη παγκόσμια περιοδεία ακολούθησε, πριν το συγκρότημα επιστρέψει στο στούντιο για να ηχογραφήσει το χρυσό "Shinin' On", το οποίο κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 1974 και περιείχε τη # 1 επιτυχία, "The Loco-Motion".
Το 1975 άλλαξαν το όνομα τους σε Grand Funk Railroad και κυκλοφόρησαν το "All the Girls in the World Beware!!!", το οποίο περιείχε τις Top-10 επιτυχίες "Some Kind of Wonderful" και "Bad Time".
Λόγω συνεχών διαμαχών μεταξύ των μελών του συγκροτήματος, αποφάσισαν να διαλυθούν αφού κυκλοφορούσαν άλλα δύο άλμπουμ τα οποία απέμεναν για την ολοκλήρωση του συμβολαίου τους. Το διπλό, ζωντανά ηχογραφημένο "Caught in the Act" ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις τους, αλλά λόγω ότι δεν περιείχε νέα τραγούδια η "Capitol" τους ζήτησε να ηχογραφήσουν νέο στούντιο δίσκο.
Οι Grand Funk Railroad κυκλοφόρησαν το "Born to Die" τον Ιανουάριο του 1976, αλλά μετά το ενδιαφέρον του Φρανκ Ζάπα να κάνει παραγωγή σε ένα δίσκο τους, αποφάσισαν να ηχογραφήσουν το "Good Singin', Good Playin'", τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς. Τελικά, το συγκρότημα διαλύθηκε μετά την κυκλοφορία του δίσκου.
Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος ο Φάρνερ ξεκίνησε σόλο καριέρα κυκλοφορώντας δύο δίσκους, ενώ ο Μπριούερ, ο Σέικερ και ο Φροστ σχημάτισαν τους Flint.
Το 1981, οι Grand Funk Railroad επανασχηματίστηκαν με τον Ντένις Μπέλινγκερ στο μπάσο, κυκλοφορώντας το δίσκο "Grand Funk Lives" και το "What's Funk?" δύο χρόνια αργότερα, χωρίς να πλησιάσουν την επιτυχία του παρελθόντος. Το 1983 το συγκρότημα διαλύθηκε για δεύτερη φορά.
Το 1996, οι Φάρνερ, Μπριούερ και Σέικερ επανενώθηκαν για μία επιτυχημένη αμερικάνικη περιοδεία. Την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησαν το ζωντανό "Bosnia", το οποίο είχε ηχογραφηθεί με τη συνοδεία ορχήστρας σε δύο συναυλίες, τα έσοδα των οποίων δωρήθηκαν για την ενίσχυση των θυμάτων του πολέμου στη Βοσνία Ερζεγοβίνη. Το 1998, ο Φάρνερ αποχώρησε και τη θέση του πήρε ο Μαξ Καρλ, ενώ στο συγκρότημα εντάχθηκαν ο κιθαρίστας Μπρους Κούλικ και ο κιμπορντίστας Τιμ Κάσιον.
Το συγκρότημα περιοδεύει κατά διαστήματα, χωρίς να πραγματοποιεί νέες ηχογραφήσεις.
Δισκογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στούντιο και ζωντανές ηχογραφήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Άλμπουμ | ΗΠΑ
|
Καναδάς
|
Επίπεδο βράβευσης |
|---|---|---|---|---|
| 1969 | On Time | 27 | 34 | Χρυσός |
| 1969 | Grand Funk | 11 | 9 | Πλατινένιος |
| 1970 | Closer to Home | 6 | 5 | 2 φορές πλατινένιος |
| 1970 | Grand Funk Live (Live) | 5 | 5 | 2 φορές πλατινένιος |
| 1971 | Survival | 6 | 5 | Πλατινένιος |
| 1971 | E Pluribus Funk | 5 | 3 | Πλατινένιος |
| 1972 | Phoenix | 7 | 8 | Χρυσός |
| 1973 | We're an American Band | 2 | 4 | Πλατινένιος |
| 1974 | Shinin' On | 5 | 2 | Χρυσός |
| 1974 | All the Girls in the World Beware!!! | 10 | 20 | Χρυσός |
| 1975 | Caught in the Act (Live) | 21 | 33 | |
| 1976 | Born to Die | 47 | 31 | |
| 1976 | Good Singin', Good Playin' | 52 | 48 | |
| 1981 | Grand Funk Lives | 149 | - | |
| 1983 | What's Funk? | - | - | |
| 1997 | Bosnia (Live) | - | - | |
| 2002 | Live: The 1971 Tour (Live) | - | - |
Συλλογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Mark, Don & Mel: 1969–71 (1972)
- Grand Funk Hits (1976)
- The Best of Grand Funk (1990)
- Capitol Collectors Series (1991)
- Heavy Hitters! (1992)
- Thirty Years of Funk: 1969-1999 (1999)
- Classic Masters (2002)
- Trunk of Funk (2002)
- Greatest Hits (2006).
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιστορικό του συγκροτήματος
- Βιογραφικό
- Oldies.com
- Allmusic
- Δισκογραφία
- Αμερικάνικα τσαρτ
- Καναδικά τσαρτ
- Αμερικάνικες βραβεύσεις Αρχειοθετήθηκε 2007-06-26 στο Wayback Machine.