Μετάβαση στο περιεχόμενο

New Horizons

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το «Νέοι Ορίζοντες» ανακατευθύνει εδώ. Για άλλες χρήσεις, δείτε: Νέοι Ορίζοντες (αποσαφήνιση).
New Horizons
ΟργανισμόςNASA
Χαρακτηριστικά αποστολής
Πύραυλος φορέαςAtlas V 551
Ημερομηνία εκτόξευσης19  Ιανουαρίου 2006
Τόπος εκτόξευσηςΣυγκρότημα εκτοξεύσεων 41
COSPAR ID2006-001A
Μάζα478 κιλά, 401 κιλά, 29,62 κιλά και 76,8 κιλά

Το New Horizons (μτφρ: Νέοι Ορίζοντες) είναι διαστημόπλοιο της NASA, το οποίο εκτοξεύθηκε για να μελετήσει τον νάνο πλανήτη Πλούτωνα, τους δορυφόρους του και ένα ή δύο σώματα της ζώνης του Κάιπερ. Αναπτύχθηκε ως τμήμα του προγράμματος New Frontiers («Νέα Σύνορα») και εγκρίθηκε το 2001, μετά την ακύρωση των αποστολών Pluto Fast Flyby και Pluto Kuiper Express. Μετά από αρκετές καθυστερήσεις, εκτοξεύθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2006 από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ σε τροχιά διαφυγής από το Ηλιακό Σύστημα με ταχύτητα 16,26 km/sec (58.536 km/h) σε σχέση με τη Γη, τη μεγαλύτερη ταχύτητα που έχει επιτύχει ποτέ ανθρώπινη κατασκευή. Το New Horizons έφτασε στον Πλούτωνα στις 14 Ιουλίου 2015, και πέρασε από την Έσχατη Θούλη (2014 MU69) την 1 Ιανουαρίου 2019.

Η πορεία προς τον Πλούτωνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ηφαιστειακή δραστηριότητα του δορυφόρου Ιω, καταγεγραμένη από το New Horizons κατά την διάρκεια της επίσκεψης της διαστημοσυσκευής στον Δία.

Το σκάφος πέρασε αρχικά κοντά από τον αστεροειδή 132524 APL και στη συνέχεια από το Δία, τον οποίο πλησίασε στα 2,3 εκατομμύρια χιλιόμετρα στις 28 Φεβρουαρίου 2007. Το πέρασμα από το Δία έδωσε στη διαστημοσυσκευή βαρυτική βοήθεια, αυξάνοντας την ταχύτητα του διαστημόπλοιου κατά 14.000 km/h. Επίσης, το πέρασμα χρησιμοποιήθηκε για να ελεγχθούν οι επιστημονικές δυνατότητες του New Horizons, στέλνοντας δεδομένα για την ατμόσφαιρα, τους δορυφόρους και την μαγνητόσφαιρα του Δία. Μετά τον Δία, η συσκευή συνέχισε τη διαδρομή της προς τον Πλούτωνα, την οποία πέρασε σε μεγάλο ποσοστό σε κατάσταση «χειμερίας νάρκης».

Στις 25 Αυγούστου 2014 το New Horizons διέσχισε την τροχιά του πλανήτη Ποσειδώνα, στο ταξίδι του προς τον Πλούτωνα. Το πέρασμα αυτό πραγματοποιήθηκε κατά την 25η επέτειο από την ιστορική προσέγγιση της διαστημικής συσκευής Voyager 2 στον πλανήτη Ποσειδώνα, στις 25 Αυγούστου 1989.[1]

Προσέγγιση στον Πλούτωνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πλούτωνας

Η εγγύτερη προσέγγιση του New Horizons στον Πλούτωνα έλαβε χώρα στις 11:49 UTC της 14ης Ιουλίου 2015, σε απόσταση 12.470 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του Πλούτωνα[2] και 13.658 χιλιόμετρα από το κέντρο του. Τηλεμετρικά στοιχεία τα οποία επιβεβαίωσαν την επιτυχημένη προσέγγιση έφτασαν από το σύστημα του Πλούτωνα στις 15 Ιουλίου 2015, 00:52:37 UTC, μετά από 22 ώρες προγραμματισμένης σιγής ασυρμάτου, καθώς το διαστημόπλοιο ήταν στραμμένο προς το σύστημα του Πλούτωνα.[3] Οι πρώτες λεπτομέρειες από τη προσέγγιση λήφθηκαν αργότερα μέσα στην ημέρα. Η μεταφορά όλων των δεδομένων διήρκεσε 16 μήνες, ενώ η ανάλυσή τους θα πάρει ακόμη περισσότερο.

Μετά τον Πλούτωνα, το New Horizons θα διασχίζει τη ζώνη του Κάιπερ, πιθανώς προσεγγίζοντας κάποιο αντικείμενο.[4] Το 2011 ξεκίνησε έρευνα από επίγεια τηλεσκόπια ώστε να βρεθεί κάποιος αστεροειδής στόχος.[5] Το 2014, η έρευνα συνεχίστηκε με τη χρήση του διαστημικού τηλεσκόπιου Χαμπλ και τελικά ανακοινώθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2014 ότι είχαν βρεθεί τρεις πιθανοί στόχοι,[6] οι 2014 MU69 (PT1), 2014 OS393 (PT2) και 2014 PN70 (PT3), ενώ ένας τέταρτος, ο 2014 MT69, είχε ήδη αποκλειστεί. Στις 28 Αυγούστου 2015, ο Άρροκοθ επιλέχθηκε και η πορεία του New Horizons προσαρμόστηκε ώστε να προσεγγίσει το αντικείμενο,[7][8] κάτι που έγινε την 1 Ιανουαρίου 2019[9] όταν βρισκόταν 43,4 AU από τον Ήλιο.[10][11]

  1. New Horizons Crosses Neptune Orbit En Route to Historic Pluto Encounter Αρχειοθετήθηκε 2014-11-13 στο Wayback Machine., Επίσημη ιστοσελίδα προγράμματος New Horizons, 25 Αυγούστου 2014.
  2. «NASA's Three-Billion-Mile Journey to Pluto Reaches Historic Encounter». Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory. 14 Ιουλίου 2015. 
  3. Lakdawalla, Emily (15 Ιουλίου 2015). «New Horizons "phones home" after Pluto flyby». The Planetary Society. 
  4. Roston, Michael (August 28, 2015). «NASA’s Next Horizon in Space». New York Times. http://www.nytimes.com/interactive/2015/08/25/science/space/nasa-next-mission.html. Ανακτήθηκε στις August 28, 2015. 
  5. Pluto-bound probe faces crisis (nature.com May 20, 2014)
  6. Brown, Dwayne· Villard, Ray (15 Οκτωβρίου 2014). «RELEASE 14-281 NASA's Hubble Telescope Finds Potential Kuiper Belt Targets for New Horizons Pluto Mission». NASA. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2014. 
  7. «NASA's New Horizons Team Selects Potential Kuiper Belt Flyby Target». Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory. August 15, 2015. http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20150828. 
  8. McKinnon, Mika (28 Αυγούστου 2015). «New Horizons Locks Onto Next Target: Let's Explore the Kuiper Belt!». io9. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2016. 
  9. Chang, Kenneth (December 31, 2018). «New Horizons Spacecraft Completes Flyby of Ultima Thule, the Most Distant Object Ever Visited». The New York Times. https://www.nytimes.com/2018/12/31/science/new-horizons-ultima-thule.html. Ανακτήθηκε στις January 1, 2019. 
  10. Talbert, Tricia (28 Αυγούστου 2015). «NASA's New Horizons Team Selects Potential Kuiper Belt Flyby Target». NASA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2015. 
  11. Cofield, Calla (28 Αυγούστου 2015). «Beyond Pluto: 2nd Target Chosen for New Horizons Probe». Space.com. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]